Buradasınız

SIYASAL ILETIŞIMIN REKLAM BOYUTUNA ILIŞKIN KURAMSAL BIR INCELEME

A Theoretical Survey on Advertising Dimension of Political Communication

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Communicative methods that are employed by political actors within the dimensions of their thoughts and actions in order to affect and direct the masses thus aim to reach their ideological targets characterize the process of political communication. In order to alter the thoughts and the behaviors or make certain thoughts and behaviours to continue, political actors need to express themselves. That is political communication that serves to this necessity. Political edvertising is one of the leading methods of political communication. Employment of advertising methods and turning the election campaigns into advertisements of 'goods and services' make the concepts of propaganda and advertising to become closer and cause the emergence of 'political advertising' as a concept. Political advertising diversifies according to forms, contents and expectations. The most known are, political partisan advertising, political advertising related with the characterisitcs of the candidates, negative political advertising, political advertising towards the political power either positive or negative, political advertising concerning class/ layer and demographic groups and hidden political advertising. The most leading instruments of political communication activity are televisions, radios, movies, newspapers and magazines. In further, besides printed materials as posters, hadbills, brochures, election bulletins, new products and medias that have been introduced by the new communication technologies such as CD's, videos, usage of mobile phones, e-mails and internet have become the new instruments of political advertising. In this paper, particularly, methods and techniques of advertising through political communication would be explicated, and the differences between commercial and political advertising would be assessed by employing the related literature.
Abstract (Original Language): 
Siyasal aktörlerin, düşünce ve eylem boyutuyla, kitleleri etkilemek ve yönlendirmek dolayısıyla ideolojik hedeflerine ulaşabilmek için kullandıkları iletişim yöntemleri, siyasal iletişim sürecini tanımlar. Düşünce ve davranış değişikliği oluşturmak ya da sürekliliğini sağlamak için siyasal aktörlerin kendilerini anlatmaya gereksinimleri vardır. Bu gereksinimi karşılayan siyasal iletişimdir. Siyasal reklamlar, en önemli siyasal iletişim yöntemlerinden biridir. Seçim kampanyalarında reklam tekniklerinin kullanılmaya başlanması ve seçim kampanyalarının 'mal ve hizmet' tanıtım kampanyalarına dönüştürülmesi, propaganda ve reklam kavramlarının daha da yakınlaşarak 'siyasal reklam', kavramının ortaya çıkmasına yol açmıştır. Siyasal reklamlar biçim, içerik ve beklentilerine göre farklı türlere ayrılır. Bunlardan en bilinenleri, siyasal partizan reklamlar, adayların niteliklerine göre siyasal reklamlar, negatif siyasal reklamlar, siyasal iktidara yönelik olumlu ya da olumsuz siyasal reklamlar, sınıf/kesim ve demografik gruplara yönelik siyasal reklamlar, gizli siyasal reklamlardır. Siyasal iletişim etkinliğinin akla ilk gelen araçları televizyon, radyo, sinema, gazete ve dergilerdir. Bunun yanında afişler, el ilanları, broşürler, seçim bültenleri, bildirileri gibi basılı araçları ile CD'ler, video klipler, cep telefonu ve elektronik posta mesajları ve internet gibi iletişim teknolojilerinin sunduğu yeni ürün ve medyalar da siyasal reklam araçlarındandır. Bu çalışmada, özellikle, siyasal iletişim sürecinde kullanılan reklamın yöntem ve tekniklerini açıklayarak, tecimsel reklam ve siyasal reklam arasındaki farkların ne olduğu sorusu literatür tarama yöntemi kullanılarak yanıtlanmaya çalışılacaktır
169-180

REFERENCES

References: 

Aristo. (1998). Poetika. İsmail TUNALI (Çeviren). 7.Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi. Anık, C. (2003). Yarınki Siyaset. Ankara: Alternatif Yay. Aziz, A. (2003). Siyasal İletişim. Ankara:Nobel Yay.
Berger, J. (1988).Görme Biçimleri. Yurdanur SALMAN (Çeviren). İstanbul: Metis Yay. Bongrad, M. (1991)..Politikada Pazarlama. Fatoş ERSOY(Çeviren). İstanbul: İletişim Yay. Burton, G. (1995).Görünenden Fazlası. Nefin DİNÇ (Çeviren). İstanbul:Alan Yay. Devran, Y. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi:Mesaj, Strateji ve Taktikler. 2.Basım. İstanbul: Odak İletişim Yay.
Domenach, J.M. (1995). Politika ve Propaganda. Tahsin Yücel (Çeviren). İstanbul: Varlık Yay.
Erdoğan, İ. (1997).İletişim Egemenlik Mücadeleye Giriş. Ankara: İmge Kitabevi.
Gaillard, P. (1991). Gazetecilik. Mehmet Selami Şakiroğlu (Çeviren).İstanbul:İletişim Yayınları.
Kalander, A. (2000). Siyasal İletişim. Konya:Çizgi Yay.
Le Bon, G. (2001). Kitleler Psikolojisi. İstanbul: Hayat Yay.
179
İLETİŞİM FAKÜLTESİ DERGİSİ/ Siyasal İletişimin Rekalm Boyutuna İlişkin
Kuramsal Bir İnceleme
Montague, K. (1989). 30-Seconds Politics: Political Advertising in the Eighties. London: Praeger.
Ong, W. J. (1995).
Sözlü
ve Yazılı Kültür. İstanbul: Metis Yay.
Özkan, A. (2004). Siyasal İletişim. İstanbul: Nesil Yay.
Topuz, H. (1991). Seçimlerde İletişim Politikaları. İstanbul: TÜSES Yay.
Uztuğ, F. (1999). Siyasal Marka:Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı. ANKARA: Mediacat Yay.
Aktaş, H. (2003). Siyasal İletişim Kuramsal Bir Çalışma, Selçuk İletişim, 2-4.
Balcı, Şükrü. (2005). Medya ve Siyaset İlişkilerinde Siyasal Reklam: Güncel Örnekler Üzerinden Bir Değerlendirme, Zülfikar Damlapınar (Editör), Medya ve Siyaset İlişkileri Üzerine, Ankara:Turhan Kitabevi.
Ertürk, İ. (2002, Kış). İnternet ve Ekonomik Etkileri. Cogito, 30, 198.
Hill, R.P. (1991). Political Advertising in the 1990's: Expected Strategies, Voter Responses and Public Policy Implications. Advances in Consumer Research, 18.
Kalander, A. (2003).
Seçmeni
n Karar Sürecinde İletişim Araç ve Yöntemlerinin Önemi Üzerine
Bir Araştırma. Selçuk İletişim,
2-4
. Moran, T.J. (1992). Format Restrictions on Televised Political Advertising: Elavating Political
Debate without Suppressing Free Speech, Indiana Law Journal, 67-663. Bakır, O. (1989). Televizyon Siyaset İlişkileri ve Türkiye'nin 1980 Sonrası Siyasal Yapısının
Televizyondaki Yansımaları, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
İstanbul: Yayınlanmamış Doktora Tezi. Nedimoğlu, Ö.M. (1990). Siyasal İletişimde Dönüşümler, Yeni Bir Olgu:Siyasal Reklamlar,
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara: Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi.
Yaramış, N. (1980).Kitle İletişim Araçlarının Seçimlere Etkisi, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi, Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Enstitüsü, İstanbul:Yüksek Lisans Tezi.
180

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com