Journal Name:
- Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
Author Name |
---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Vakıf; (çoğulu: Evkaf) Toplumun yararına kişilerin servetlerini
bağışlamaları ve bu amaçla bazı kurumlar meydana getirilmeleriyle
oluşan hukuki sistemin adıdır. Bir malın şahsın mülkünden çıkartılarak
belirli şartlarla hayri, dini, sosyal ve insani bir amaca sürekli olarak
tahsis edilmesidir.
Vakıf kelimesi, Arapça'da "durdurmak", "alıkoymak" manasına
olup, ıstılah olarak VIII. asır ortalarından XIX. asır sonlarına kadarki
devrede islam ülkelerinin içtimai ve iktisadi hayatında ehemmiyetli bir
rol oynayan "dini-ictimai" bir müessesenin adıdır. Vakfın ilk hukuki
tariflerine fıkıh kitaplarında rastlanır. Ancak, değişik mezheblerin ve
hatta aynı mezhebe bağlı fakihlerin vakıf hakkındaki tarifleri birbirinden
farklıdır 0)
Vakıf sisteminin kuruluşu ve çalışması kısaca
şöyledir: Taşınır veya taşınmaz servetini, tesir altında kalmaksızın ,
kendi rızasıyla toplum yararına adayan kişi, yani Vakıf (Vakfeden) bir
belge düzenler. Buna Vakfiye ya da Vakıfname denir. Burada kurmayı
vaad ettiği Mektep, Medrese ya da başka kuruluşun çalışmasına ilişkin
bazı şatları, ilkeleri, bu kurumların yaşaması için gerekli mali kaynaklan
(dükkan, tarla vs.), vakfın düzeni ve yönetimi ile ilgili şartları,
Mütevelli denen vakıf yöneticisini, onun görevlerini ve haklarını
belirtir. Vakfiye Kadı tarafından tasdik edildikten sonra hükümleri
değiştirilmeden uygulanır. Vakfın denetimi Kadı ve Müftüler ile
merkezde Evkaf işleri ile ilgili daire tarafından yapılır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
137-149