Buradasınız

MÜELLİFİNİN ÖLÜMÜYLE YARIM KALMIŞ BİR MESNEVÎ: LEYLÂ VÜ MECNÛN

AN UNCOMPLETED MATHNAWI DUE TO THE DEATH OF IT’S AUTHOR: LEYLÂ VÜ MECNÛN (LAYLA AND MADJNUN)

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.898

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Mathnawis are types of verse in which such subjects as legends and stories are narrated in our ancient literature. Mathnawis whose early examples orginate in Persian literature are also seen in Turkish literature from the same source. In our literature, mathnawis were commonly written between XIII and XVIII centuries. One of the subjects that has been dealt with is the story of Layla and Madjnun. This story is the one that is most treated among the ones with two lovers. One of the authors that tells this story in his work is Kafzâde Fâizî. But, when he dies at an early age, the work remains to be completed. In the present study, being an unfinished work, the introduction and the translation of the work on which there has been no serious comment is given.
Abstract (Original Language): 
Mesneviler, eski edebiyatımızda destan, menkıbe gibi uzun konuların anlatıldığı nazım biçimidir. İlk örnekleri Fars edebiyatında görülen mesnevi Türk edebiyatına da oradan geçmiştir. Edebiyatımızda mesneviler yoğun olarak XIII. ve XVIII. yüzyıllar arasında yazılmıştır. Bu mesnevilerde sıklıkla ele alınan konulardan birisi de Leylâ ile Mecnûn hikâyesidir. Bu hikâye iki âşık karakterli hikâyeler içinde en çok işleneni olmuştur. Bunu eserinde anlatan şâirlerden birisi de Kafzâde Fâizî’dir. Fakat Kafzâde Fâizî, genç yaşta ölünce bu eser yarım kalmıştır. Bu makalede, tamamlanmamış bir eser olduğu için bugüne kadar üzerinde ciddi olarak durulmayan bu eserin tanıtımı ve çeviri yazısı yapılmıştır.
28-96

REFERENCES

References: 

COŞKUN, Ali Osman, “Sakinameler ve Kafzade Faizi’nin Sakinamesi”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S. 9, Aralık 1994, ss. 52-64. ÇİÇEKLER, Mustafa, “Mesnevî”, İslâm Ansiklopedisi, C. 29, TDV, Ankara 2004, ss. 320-322. DURMUŞ, İsmail, “Leylâ ve Mecnûn”, İslâm Ansiklopedisi, C. 27, TDV, Ankara 2003, ss. 159-160. KÜÇÜK, Sabahattin, “Kafzâde Fâizî”, İslâm Ansiklopedisi, C. 24, TDV, Ankara 2001, ss. 162-163. KÜTÜK, Rıfat, Lârendeli Hamdî’nin Leylâ ile Mecnûn Mesnevîsi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum 2002, Yayımlanmamış Doktora Tezi. LEVEND, Agâh Sırrı, “Bilinmiyen Eski Eserlerimizden: Leylâ ve Mecnûn’lar”, Türk Dili, C. 1, S. 5, Şubat 1952, ss. 256-260. LEVEND, Agâh Sırrı, Arap, Fars ve Türk Edebiyatlarında Leylâ ve Mecnûn Hikâyesi, İş Bankası Yayınları, Ankara 1959. PALA, İskender, “Türk Edebiyatında Leylâ ve Mecnûn”, İslâm Ansiklopedisi, C. 27, TDV, Ankara 2003, s. 161. TÖKEL, Dursun Ali, Divan Şiirinde Mitolojik Unsurlar, Akçağ Yayınları, Ankara 2000. Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, “Mesnevî”, C. 6, Dergâh Yayınları, İstanbul 1986, ss. 277-228. ÜNVER, İsmail, “Mesnevî”, Türk Dili, Türk Şiiri Özel Sayısı II (Divan Şiiri), S. 415, 416, 417/Temmuz, Ağustos, Eylül 1986, ss. 430-563. ÜNVER, İsmail, “Türk Edebiyatında Mesnevî”, İslâm Ansiklopedisi, C. 29, TDV, Ankara 2004, ss. 322-324.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com