The Relationship Between Serum Biochemical Parameters And Glycaemic Control In Diabetes
Journal Name:
- Abant Tıp Dergisi
Keywords (Original Language):
Abstract (2. Language):
Background: We aimed this study to evaluate the relationship
between some biochemical parameters and glycaemic
control in diabetic patients categorized by HbA1c levels.
Method: This study includes 24 good glycaemic control
(HbA1c<6.5) and 58 poorly glycaemic control (HbA1c>6.5)
patients with diabetes mellitus and 29 healthy subjects.
Plasma levels of HbA1c were measured by HPLC. Serum
fasting and post-prandial glucose, creatinin, triglyceride,
total cholesterol, HDL cholesterol concentrations were analyzed
by photometric method. Urine protein and microalbumin
levels were studied by turbidimetric method. Serum
TSH, sT3, sT4, vitamin B12 and folic acid concentrations
were measured by electrochemiluminescent assay.
Results: Serum triglyceride levels of poorly glycaemic control
group were higher than healthy subjects (p=0,003). Urine
microalbumin/creatinine ratio was increased in patients
with poorly glycaemic control when compared good glycaemic
control group (p=0,05). There was no significant difference
between groups and other biochemical parameters.
Conclusion: The triglyceride and microalbumin levels were
associated with glycemic control in diabetic patients. These
data suggested that good glycemic control may affect development
of nephropathy and coronary artery disease in
patients with diabetes mellitus.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Bu çalışmanın amacı diyabetes mellitus hastalarını
HbA1c düzeylerine göre iyi ve kötü kontrollü diyabet olarak
sınıflandırarak glisemik kontrol ile bazı biyokimyasal parametrelerin
ilişkisini araştırmaktır.
Yöntem: Çalışmaya 24 iyi kontrollü diyabet (HbA1c<6,5)
hastası, 58 kötü kontrollü diyabet (HbA1c>6,5) ve diyabeti
olmayan 29 sağlıklı birey katıldı. HbA1c seviyeleri HPLC
yöntemiyle, açlık ve tokluk kan glukozu, kreatinin, trigliserid,
total kolesterol ve HDL kolesterol seviyeleri fotometrik, idrar
protein ve mikroalbumin düzeyleri türbidimetrik, TSH, sT3,
sT4, B12 vitamini ve folik asit seviyeleri elektrokemilüminesans
yöntemle ölçüldü.
Bulgular: Kötü kontrollü diyabet hastalarının trigliserid düzeyleri
kontrol gurubuna göre anlamlı derecede yüksek
bulundu (p=0,003). İdrar mikroalbumin/kreatinin düzeyleri,
kötü kontrollü diyabet hastalarında iyi kontrollü diyabet
hastalarına göre anlamlı şekilde yüksek bulundu (p=0,05).
Diğer parametreler açısından, gruplar arasında anlamlı bir
farklılık tespit edilemedi.
Sonuç: Diyabetik hastalarda glisemik kontrol, trigliserid ve
mikroalbumin düzeyi ile ilişkili bulunmuştur. Bu veriler,
diyabetli hastalarda glisemik kontrolün nefropati ve koroner
kalp hastalığı gelişimini etkileyebileceğini düşündürmektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 2
51-54