Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi
| Author Name |
|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Dünyanın güvenilir sularının çoğu ormanlık alanlardan aktığı için, ormancılar suların korunması ve amenajmam yönünden de açıkça sorumluluk taşınmaktadır. Su kaynaklarının iyi amenaje edilmiş ormanlara bağlı olduğu hususu, orman tahribiyle ortaya çıkan sayısız trajik sonuçlardan görülmektedir. Kötü bir kullanma şeklinin sebep olduğu bu ekstrem durumlar bazı gözlemcilerin istihsâl ve taşımayı «tahrip» olarak tarif etmelerine bile yol açmıştır. Dikkatsizce yapılan istihsâl ve taşıma örnekleri gerçekten çok fazladır. Fakat aynı zamanda istihsâlin ve taşımanın zararlı etkilerini kabulü mümkün seviyelere indirebilecek ekonomik ve uygun metodların var olduğu da gerçektir. Bu yazımızda, erozyona sebep olan ve akarsulara zarar veren istihsâl çalışmalarını ve transport metodlarını tartışarak, kontrol metodlarının ana hatlarını vereceğiz.
Bir ormandan kesim yapılarak ağaç çıkarılınca, çevre koşullarında anî bir değişiklik meydana gelmektedir. Toprak seviyesine ulaşan ısı miktarı ve ışık entansitesi artar. Evaporasyon yoluyla rutubet kaybı genellikle artarken, transpirasyonun sebep olduğu su kaybında genel olarak düşme görülür. Ağaçların ve diğer vejetasyonun tepe çatılarında (taçlarında) tutulan yağmur miktarında bir azalma olacağından, toprak tabakasına yağışın daha büyük bir kısmı ulaşacaktır. Bu değişiklikler nedeniyle ormandaki açılmaların dere akışında ölçülebilir artışlara sebep olabildiği deneme ve uygulamalarda görülmüştür. Fakat istihsâl ve taşıma işleminde, suyun değerini düşürecek diğer çevresel değişmeler de ortaya çıkmaktadır. Bu değişmeler öncelikle toprakta ve dere yataklarında meydana gelir. Bunların etkilerini, normal istihsâl ve taşıma işlemlerini kısaca gözden geçirerek aydınlatmak mümkündür.
- 2
255-268