COMPARISON OF ANATOMICAL CHARACTERISTICS OF WOODS IN TURKISH MAPLES WITH THE RELATIONE OF THE HUMIDIYT OF THE SITES
Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi
Author Name |
---|
Abstract (2. Language):
In the course of the taxonomical study on the macro- and micro -morphological charasteristisc of Acer species in Turkey (Yaltırık, 1968) a significant relation between anatomical characteristics of woods in studied Maples and their growing sites was clearly observed.
The folio wig 19 taxa under 9 species occur naturally in Turkey: 1 — A. hyrcanum F. et M. (subsp, hyrcanum, subsp. keckianum (Pax) Yalt., A. sempervirens L., 5 — A. monspessulanum L. (subsp. monspessula-num, subsp, microphyllum (Boiss.) Bornm., subsp. ibericum (Bieb.) Yalt., subsp, cinerascens (Boiss.) Yalt., subsp. oksalianum Yalt.,), 6 — A. hyrcanum F. et M. (subsp, hyrcanum, subsp. keskianum (Pax) Yalt., subsp, tauricolum (Bois.) Yalt., sphaerocaryum Yalt.), 7 — A. campestre. (subsp. campestre, subsp, leiocarpum (Opiz) Pax.), 8 — A. cappa-docicum Gledt. (var. cappadocicum, var, stenocarpum Yalt.), 9 — A. divergens Pax (var. divergens, var trilobum Yalt.), (Map 1).
In the point of the ecological demants and site characters of Turkish Acer species, they almost are found as small groupes or singly on the whole forest areas in Turkey, under the different solis and climatic conditions (such as in N. Anatolia with humid or perhumid climate and asid soils whereas, in S. Anatolia with alkali, lateritic soils which ise on the limestone rocks, and the climate with the summer droughts), in the different stand types of the forests (such as pure or mixt stands point of the tree species), in the different altitudes (form sea level to above tree line, 2400 m.).A strong relation between the vessel diameters, the number of the vessels in a unit cross sectional area and the moisture relations of the growing sites was found out in this study.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Memleketimizin doğal Akçaağaç (Acer L.) türlerinin makro ve mik-ro morfolojileri üzerinde yaptığımız araştırma (Yaltırık, 1968) sonucunda, türlerin yetişme yerile (özellikle o yerin rutubat münasebetile) odun anatomileri arasında ilginç bir korelasyonun varlığı ortaya çıkmış bulunmaktadır. Bu yazıda bu münasebet irdelenecektir.
Memleketimizde 9 tür adı altında 19 Akçaağaç taksonu (1)'nun mevcut olduğu tesbit edilmiştir( Yaltırık, 1967, 1968). Bunlar sırasıla: 1 — A. tataricum L., 2 — A. trautvetteri Medw., 3 — A. platanoides L., 4 — A. scmpervirens L., 5 — A. monspessulanum L. (subsp. mons-psssulanum, subsp. microphyllum (Boiss.) Bornm., subsp. ibericum (Bielb.) Yalt., subsp. cinerascens (Boiss.) Yalt., subsp. oksalianum Yalt.), 6 — A. hycanum F. et M. (subsp. hyrcanum, subsp. keckianum (Pax) Yalt., subps. sphaerocaryum Yalt.), 7 — A. campestre L. (subsp. campestre, subsp. leocarpum (Opiz) Pax., 8 — A. cappadocicum Gledt. (var. cappadocicum, var. stenocarpum Yalt.), 9 — A. divergen Pax (var. divergens, var. trilobum Yalt.)'dır. (Harita 1).
Akçaağaç odunlarında yıllık halka yapısı «dağınık traheli» gruba girmektedir. Traheler küçük, 36 - 100 mikron çapındadırlar. (Metcalfe - Chalk, 1957). Tek tek veya radyal istikamette sıralar halinde dizilirler.
FULL TEXT (PDF):
- 2
77-89