Buradasınız

Anasayfa » Content

Bingöl İl Merkezinde Bulunan Hastanelerde Görev Yapan Hekimlerin İş Doyumlarının Değerlendirilmesi

Assessment of Job Satisfaction of Physicians Working in Hospitals in Bingöl City Center

Journal Name:

  • İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study has been carried out with the aim of assessing physicians' job satisfaction to the hospital in which they work. Being cross-sectional and descriptive, the study covers all of 73 working in State Hospital, Obstetrics and Nursing Hospital and Private Uzmanlar Medical Center in the city centre of Bingöl. As a means of data collection, Personal Infomation Form, Job Satisfaction scale has been used. In this study, 69.9 % of participant physicians are in the range of 30-39, 72.6% are married, 83.6 % are male and the spouse of 61% are postgraduated. 64.4 of the physicians are working in State Hospital, 21.9 % of them in Obstetrics and 13.7% are in Nursing Hospital and Private Uzmanlar Medical Center. As the physicians get older the hierarchical relations with physical conditions have been observed to raise the job satisfaction meaningfully in sub-scales. c The total average of job satisfaction of all the physicians participated in the study has been found as 127.67±12.67. The difference between total average points of job satisfaction obtained from three hospital has been statistically meaningful (p=0.025) and the average points of the physicians in Private Uzmanlar Medical Center were found to be the highest. Multivariate logistic regression reveals that the related variables associated with job satisfaction were age and hospital type (p<0.05), and other variables were not associated with job satisfaction based on the results (p>0.05). As a conclusion; new policies need to be put into effect to increase the job satisfaction of the physicians working in State Hospital, Obstetrics and Nursing Hospital and Private Uzmanlar Medical Center and it is recommended that the necessary precautions should be taken to improve the factors negatively affecting the job satisfaction of the physicians.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, hekimlerin iş doyumlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Kesitsel nitelikte ve tanımlayıcı olan araştırma, Bingöl il merkezinde bulunan Devlet Hastanesi, Doğum ve Çocuk Bakımevi Hastanesi ve Özel Uzmanlar Tıp Merkezi’nde görev yapmakta olan 73 hekimin tümü üzerinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, İş Doyumu ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada hekimlerin %69.9’u 30-39 yaş arasında, %72.6’sı evli, %83.6’sı erkek ve %61’inin eşi üniversite mezunudur. Hekimlerin %64.4’ü Devlet Hastanesinde, %21.9’u Doğum ve Çocuk Bakımevinde, %13.7’si Özel Uzmanlar Tıp Merkezinde çalışmaktadır. Hekimlerin yaşı artıkça ast-üst ilişkiler ile fiziksel koşullar iş doyumu alt ölçeklerinde doyumlarının artığı sonucu saptanmıştır (p<0.05). Araştırmada tüm hekimlerin toplam iş doyumu puan ortalaması 127.67±12.67 olarak bulunmuştur. Üç hastanedeki toplam iş doyumu puan ortalaması arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p=0.025) ve Özel Uzmanlar Tıp Merkezinde çalışan hekimlerin en yüksek puan ortalamasına sahip olduğu saptanmıştır. İlişkili olabilecek değişkenler ile iş doyumu arasındaki ilişki saptamak için yapılan lojistik regresyon analizinde ise yaş arttıkça hekimlerin iş doyumu düzeyi 3.402 kat arttığı, Doğum ve Çocuk Bakımevi Hastanesinde çalışan hekimlerin Bingöl Devlet Hastanesinde çalışan hekimlere göre iş doyumu düzeyi 6.365 daha fazla olduğu bulunmuştur. Diğer değişkenler ile iş doyumu arasında önemli bir ilişki bulunmadığı saptanmıştır. Sonuç olarak; Devlet Hastanesi ile Doğum Çocuk ve Bakımevi Hastanesinde çalışan hekimlerin iş doyumlarının artırılması için yeni politikaların uygulanmasının gerektiği, hekimlerin iş doyumununu olumsuz etkileyen faktörlerin iyileştirmesi için gerekli önlemlerin alınması gerektiği kanaatine varılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bingol-il-merkezinde-bulunan-hastanelerde-gorev-yapan-hekimlerin-doyumlarinin-degerlendirilmesi.pdf
  • 3
151-161
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Baysal A.C. Sosyal ve Örgütsel Psikolojide Tutumlar. Yalçın Ofset Matbaası. İstanbul. 1981.
2. Yıldırım Y. Sağlık Bakanlığına Bağlı Genel Hastanelerde Çalışan Hastane Yöneticilerinin İş doyumu Bilim Uzmanlığı Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü. Ankara. 1999.
3. Ak B. Hastane Yöneticiliği. Özkan Matbaacılık. Ankara. 1990.
4. Aksu G. Sağlık Bakanlığı Merkez ve Taşra Teşkilatı Yöneticilerinin İş Doyumuna Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü. Ankara. 2002.
5. Çetinkanat C. Örgütlerde Güdülenme ve İş doyumu. Anı Yayıncılık. Ankara. 2000.
6. Piyal YB, Piyal B, Yavuz İ, Yavuz B. Sosyal Sigortalar Kurumu Ankara Eğitim Hastanesinde Çalışanların İş Doyumu. Kriz Dergisi. 2002;10 (1):45-57.
7. Karadağ F, Karagöz N, Erdoğan O, Salapgir D. Pamukkale Üniversitesi Hastanesinde Çalışan Hekimlerde İş Doyumu. XI. Anadolu Psikiyatri Günleri Kitabı. Adana. 2002.
8. Musal B, Elçi ÖÇ, Ergin SÇ. Pratisyen Hekimlerde İş Doyumu. Toplum ve Hekim.
1991;10: 2-7.
9. Sünter AT, Cambaz S, Dabak Ş, Öz H, Peşken Y. Pratisyen Hekimlerde Tükenmişik, İşe Bağlı Gerginlik ve İş Doyumu Düzeyleri. Genel Tıp Dergisi. 2006;16 (1): 9-14.
10. Tosunoğlu H. Fırat Üniversitesi Öğretim Elemanlarında İş Doyumu. Psikoloji Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Elazığ. 1998.
11. Yıldız N, Yolsal N, Ay P, Kıya A. İstanbul Tıp Fakültesinde Çalışan Hekimlerde İş Doyumu. İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası. 2003; 66(1): 34-41.
12. Hayran O, Akayan S. Pratisyen Hekimlerde İş Doyumu. Toplum ve Hekim. 1991; 6: 16-7.
13. Çimen M, Şahin İ. Bir Kurumda Çalışan Sağlık Personelinin İş Doyum Düzeyinin Belirlenmesi.Erişimi: www.sabem.saglik.gov.tr/Akademik_Metinler/goto.aspx?id= 2314 Erişim Tarihi:20.10.2007
14. Saygun M, Çakmak A, Köse SK. Kırıkkale İlinde Üç Farklı Hastanede çalışan Hekimlerin İş Doyumu. Türk Klinikleri Tıp Dergisi. 2004; 24: 219-29.
15. Çekmecelioğlu H. “İş, Güç”. Endüstri İlişkiler ve İnsan Kaynakları Dergisi. 2006: 8(2): 154-66.
16. Musal B, Elçi ÇÖ, Ergin S. Pratisyen Hekimlerde Mesleki Doyum ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi. Toplum ve Hekim. 1993; 22-5
17. Özaltın H. Türk Silahlı Kuvvetlerinde Görev Yapan Muvazzaf Tabip ve Ordu Hemşirelerinin İş Doyumlarının Analizi. GATA Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi. Ankara. 1997.
18. Ünal S, Karlıdağ R, Yoloğlu S. Hekimlerde Tükenmişlik ve İş Doyumu Düzeyleri ile İlişkisi. Klinik Psikiyatri Dergisi. 2001;4 :113-8.
19. Aslan H, Ünal M, Aslan O. Pratisyen Hekimlerde Tükenme Düzeyi. Düşünen Adam. 1996;9: 48.
20. Kasapoğlu A. Sağlık Sosyolojisi, Türkiye Araştırmaları. Sosyoloji Derneği VI, Ankara.
1999.
21. Piyal YB, Piyal B, Çelen Ü. Sağlık Çalışanlarının İş Doyumu Farklılıklarının Hastaneler ve Meslekler Temelinde Çözümlenmesi. III. Ulusal Sağlık Kuruluşları ve Hastane Yönetimi Sempozyumu Bildiri Kitapçığı. 2000: 20-35.
22. Tosun M. Örgütsel Etkinlik. TODAİE Yayınları. No:196. Ankara. 1981.
23. Aslan H, Aslan R. O, Kesepara C, Alparlan N, Ünal M. Kocaeli’nde Bir Gurup Sağlık Çalışanında İşe Bağlı Gerginlik, Tükenme ve İş doyumu. Toplum ve Hekim. 1997;12(82) :24-9.
24. Kuyurtar F, Yamaç T, Kanık A, Yurdakul M. İçel İl Merkezindeki Hastanelerde Çalışan Hemşirelerin Örgütsel İş Doyumlarını ve Etkileyen Faktörler. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2002;4:429-54.
25. Piyal B, Celen Ü, Şahin N, Piyal YB. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde Çalışanlarda İş Doyumu. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası. 2000;53: 4.
26. Sevimli F, İşcan ÖF. Bireysel ve İş Ortamına Ait Etkenler Açısından İş Doyumu. Erişim: (http://www.eab.ege.edu.tr/pdf/5/C5-S1-2-M7.pdf).Erişim tarihi: 06.11.2007.
27. Anonim. Erişim: (http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/750.html). Erişim tarihi: 10.12.2007.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com