Buradasınız

Türkiye’de Demokrasi Kültürü: Siyaset ve Toplum

The Democracy Culture in Turkey: Politics and Society

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (2. Language): 
We think it will be useful to consider democracy culture in Turkey in two ways. First one is democracy understanding and practise of political institutions and director elite from the beginning; second one is the democracy understanding and behaviour of the society also attacted by this practise. The purpose of this article, which will consider civil society phenomenon which heads the areas of society’s culture and practise, is to evaluate trying to understand the reflection of democracy culture in our country both as a concept and as a phenomenon over society and politics.
Abstract (Original Language): 
Türkiye’de demokrasi kültürünün iki açıdan ele alınmasının yararlı olacağı düşüncesindeyiz. İlki, baştan bu yana siyaset kurumu ve yönetici elitin demokrasi algı ve pratiği; ikincisi ise, bu pratiğin de etkilediği toplumun demokrasi anlayış ve tutumu. Toplumun demokrasi kültür ve pratiğinin en açık tezahür ettiği alanların başında gelen sivil toplum olgusunun da ele alındığı bu makalenin amacı, ülkemizdeki demokrasi kültürünün hem bir kavram hem de olgu olarak toplum ve siyaset üzerindeki yansımalarını anlamaya çalışarak değerlendirebilmektir.
49-60

REFERENCES

References: 

Ağaoğulları, M. A. (1994). Kent Devletinden İmparatorluğa, Ankara: İmge Yayınları.
Bloch, M. (1993). Feodal Toplum, (Çev., Mehmet Ali Kılıçbay), Ankara: Gece
Yayınları.
Bostancı, N. (1997). “Sivil Toplum, Devlet ve Türkiye”, Yeni Türkiye-Sivil Toplum
Özel Sayısı- Kasım-Aralık 1997.
Çaha, Ö. (1997). “1980 Sonrası Türkiye’sinde Sivil Toplum Arayışları”, Yeni Türkiye-
Sivil Toplum Özel Sayısı-Kasım-Aralık 1997, S.18.
Diamond, L. (1994). “ Rethinking Civil Society: Toward Democratic Consolidation”,
Journal Of Democracy, July 1994, V.5, No:3.
Fincancı, Y. (1991). “Sivil Toplum -Asgari Devlet-Sivil Devlet” Sivil Toplum,
TÜSES. İstanbul.
Hirst, P. Q. (1996). “Democracy and Civil Society”, Reinventing Democracy,
(Der. Paul Q. Hirst –Sunil Khilmani), Blackwell, Oxford.
Karakoç, S.(1988). “Siyasi Bir Portre: Turgut Özal III”, Diriliş Dergisi, 8 Ağustos
1988, S.3.
Karpat, K.H. (1996). Türk Demokrasi Tarihi- Sosyal, Ekonomik, Kültürel Temeller,
İstanbul: AFA Yayınları.
Köker, L. (2000). Modernleşme, Kemalizm ve Demokrasi, İstanbul: İletişim Yayınları.
Mardin, Ş. (1992). Türkiye’de Toplum ve Siyaset, İstanbul: İletişim Yayınları.
Öğün, S. S.(2004). Türk Politik Kültürü, İstanbul: Alfa Yayınları.
Popper, K. R. (1989). “ Demokrasi Teorisine Dair”, İlim ve Sanat, ( Çev: Ü. Özdağ),
Ocak-Şubat S.23.
Rousseau, J.J. (1992). İnsanlar Arasında Eşitsizliğin Kaynağı (Çev., R. Nuri İleri),
İstanbul: Say Yayınları.
Sander, O.(1992). Siyasi Tarih-İlkçağlardan 1918’e-, Ankara: İmge Yayınları.
Sartori, G. (1996). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş, (Çev., T. Karamustafaoğlu-
M.Turhan.), Ankara: Yetkin Yayınları.
Sunar, İ. (1999). “Sivil Toplum ve İslamiyet”, Sivil Toplum, Demokrasi ve İslam
Dünyası, (Ed: Elisabeth Özdalga-Sune Persson), İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Saybaşılı, K. (1995). “Münevver, Entelektüel, Aydın”, Türk Aydını ve Kimlik Sorunu,
İstanbul: Bağlam Yayınları.
60 TSA / Yıl: 15 S: 3, Aralık 2011
Muhittin BİLGE
Tunaya, T.Z. ( 1999 ), Batılılaşma Hareketleri II, İstanbul: Yenigün Yayınları.
Yayla, A. (1993). Liberal Bakışlar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Yılmaz, A. (2000). Modern Demokrasi- Gelişimi ve Sorunları -, Ankara: Yeni
Türkiye Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com