Buradasınız

La Enklitiği ve Türkçede Bir “Pekiştirme Enklitiği” Teorisi

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
In this article, the studies and views on lA enclitic are summarized and the enclitic concept is explained. Later, focusing on the other enclitics used in historical and modern Turkish dialects, an 11-item “Emphatic Enclitic Theory” for Turkish” is established. At the end of the study, it is shown how Turkish Linguistics will benefit from this theory.
Abstract (Original Language): 
Yazıda, bugüne kadar lA enklitiği hakkında yapılan çalışmalar ve ileri sürülen görüşler özetlenmiş ve enklitik kavramı ele alınarak açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır. Daha sonra, tarihî ve çağdaş Türk lehçelerinde kullanılan diğer enklitikler de dikkate alınarak Türkçe için 11 maddelik bir “Pekiştirme Enklitiği Teorisi” oluşturulmuştur. Araştırmanın sonunda bu teori sayesinde Türk dil biliminin neler kazanabileceği de örneklerle gösterilmiştir
35-56

REFERENCES

References: 

Arat, Reşid Rahmeti (1947), Kutadgu Bilig I Metin, İstanbul.
________________ (1951), Atebetü’l-Hakayık, İstanbul.
________________ (1974), Yusuf Has Hâcib – Kutadgu Bilig II Çeviri,
Ankara.
________________ (1979), Kutadgu Bilig III – İndeks (neşre hazırlayanlar:
Kemal Eraslan, Osman F. Sertkaya, Nuri Yüce), İstanbul.
________________ (1986), Eski Türk Şiiri, Ankara.
________________ (1987), Makaleler, Ankara.
Atalay, Besim (çeviren) (1945), Ettuhfet-üz-Zekiyye fil-Lûgat-it-Türkiyye,
İstanbul.
___________________ (1940-1941), Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi I-III,
Ankara.
Barutcu Özönder, F. Sema (2001), “Türkçe Enklitik Edatlar Üzerine: çI/çU”,
Kök
Araştırmalar, Güz 2001, s. 75-86.
Bodrogligeti, Andras J. E. (2001), A Grammar of Chagatay, Muenchen.
Coşkun, Volkan (2000), Özbek Türkçesi Grameri, Ankara.
Çağatay, Saadet (1978), “Kazan Lehçesinde indi”, Türk Lehçeleri Üzerine
Denemeler,
Ankara, s. 165-168.
_____________ (1978), “Kazan Lehçesinde Bazı Tekitler”, Türk Lehçeleri
Üzerine Denemeler, Ankara, s. 168-175.
Deny, Jean (1941), Türk Dili Grameri (çeviren: Ali Ulvi Elöve), İstanbul.
Duman, Musa (2002), “On the usage of the adverbial suffix +lA in Old
Anatolian Turkish”, Turkic Languages 6, s. 8-18.
Eckmann, Janos (2003), Çağatayca El Kitabı (çeviren: Günay Karaağaç),
Ankara.
Erdal, Marcel (1991), Old Turkic Word Formation, Wiesbaden.
___________ (2000),“Clitics in Turkish”, Studies on Turkish and Turkic Languages,
Proceedings of the Ninth International Conference on Turkish
Linguistics,
Lincoln College, Oxford, August 12-14, 1998 (Edited by Aslı Göksel and
Celia Kerslake), Wiesbaden.
___________ (2004) A Grammar of Old Turkic, Leiden . Boston.
Ergin, Muharrem (1991), Orhun Abideleri, İstanbul.
_____________ (2000), Türk Dil Bilgisi, İstanbul.
Fedotov, M. P. (1996), Çuvaşskiy Yazık, Çeboksarı.
Gabain, A. von (1988), Eski Türkçenin Grameri (çeviren: Mehmet Akalın),
Ankara.
Hacıeminoğlu, Necmettin (1984), Türk Dilinde Edatlar, İstanbul.
____________________ (2000), Kutb’un Husrev ü Şirin’i ve Dil Hususiyetleri,
Ankara.
Hanser, Oskar (2003), Türkmence Elkitabı (çeviren: Zühal Kargı Ölmez),
İstanbul.
Karabacak, Esra (hazırlayan) (2002), Bergamalı Kadri – Müyessiretü’l-Ulûm,
Ankara.
Karasoy, Yakup (1998), Şiban Han Dîvânı, Ankara.
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Grameri - I Fiil – Basit Çekim (2006),
Ankara.
Kasapoğlu Çengel, Hülya (2005), Kırgız Türkçesi Grameri–Ses ve Şekil
Bilgisi, Ankara.
Kaşgarlı, S. Mahmut (2004), “Uygur Türkçesinde la Edatı Üzerine”, V.Uluslar
arası Türk Dili Kurultayı Bildirileri II, Ankara, s. 1731 – 1735.
Kocasavaş, Yıldız (2003), “Çağatay Metinlerinde Görülen la Hakkında”,
Türk Dünyası Araştırmaları, Sayı: 242 (Şubat 2003), s. 1-6 (183-188).
Koç, Kenan – Doğan, Oğuz (2004), Kazak Türkçesi Grameri, Ankara.
Korkmaz, Zeynep (1995), “Türkçede ok/ök Pekiştirme (Intensivum) Edatı
Üzerine”, Türk Dili Üzerine Araştırmalar – Birinci Cilt, Ankara, s. 98-109.
_______________(2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Ankara.
Kornfilt, Jaklin (1997), Turkish, London . New York.
Lewis, G. L. (1967), Turkish Grammar, Oxford . New York.
Nalbant, Mehmet Vefa (2004), “Türkçe Enklitik Edatı LA”, V. Uluslar Arası
Türk Dili Kurultayı Bildirileri II, Ankara, s. 2157-2173.
Necip, Emir Necipoviç (1995), Yeni Uygur Türkçesi Sözlüğü (çeviren: İklil
Kurban),
Ankara.
Öner, Mustafa (1998), Bugünkü Kıpçak Türkçesi, Ankara.
Önler, Zafer (1996), “Türkçede –lA Zarf Eki”, Uluslararası Türk Dili
Kongresi 1992, Ankara, s. 9-15.
Öztürk, Rıdvan (1994), Yeni Uygur Türkçesi Grameri, Ankara.
____________ (2005), Özbek Türkçesi El Kitabı, Konya.
Räsänen, Martti (1957), Materialien zur Morphologie der türkischen
Sprachen, Helsinki.
Tamir, Ferhat (1993), Mağcan Cumabayef Ölenderi, Ankara.
Temir, Ahmet (1946), “Uygurca Ançulayu ve Altay Dillerinde Ançu Sözü
Hakkında”, Türk Dili – Belleten, seri III, sayı 6-7 (Mart 1946), s. 569-585.
Trask, R. L. (1993), A Dictionary of Grammatical Terms in Linguistics, New
York.
Tulum, Mertol (1993), “-La/-Le Ekine Dair”, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi,
cilt XXVI, İstanbul, s. 157-164.
Türk Lehçeleri Grameri (editör: Ahmet B. Ercilasun) (2007), Ankara.
Üstüner, Ahat (2003), Türkçede Pekiştirme, Elazığ.
Yılmaz, Emine (2002), Çuvaşça Çok Zamanlı Morfoloji, Ankara.
Yüksel, Zühâl (2005), Kırım Tatar Türkçesi Grameri – Ses ve Şekil Bilgisi,
Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com