Buradasınız

BEŞYILDIZLI OTEL İŞLETMELERİNDE MUHASEBE – FİNANS YÖNETCİLERİNİN FİNANSAL RİSKTEN KORUNMA YÖNTEMLERİNE İLİŞKİN ALGILARI

THE USE OF HEDGING TECHNIQUES IN HOTELCOMPANIES: A RESEARCH ON FIVE-STAR HOTELS IN TURKEY

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to put forth the methods of hedging and to determine to levels of use of hedging instruments at five-star hotels in Turkey. In this study, survey technique was used to determine the methods of hedging. The population of the research consists of five-star hotels in Turkey. As it was not possible to reach the whole of the research population in terms of time and cost, quota sampling method, which is expected to represent the population better was preferred.According the result of the study, hotel companies’ use derivatives (forwards, futures, option and swap contracts) in order to hedge financial risks. Also at the end of the study, it is concluded that hotel companies prefer forward contracts within methods of hedging. And also there are a significant differences between the hedging methods and type, region, total income and expenses of hotel business
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, finansal riskten korunma yöntemlerini ortaya koyarak, Türkiye’de faaliyet gösteren beşyıldızlıotel işletmelerinde finansal riskten korunma araçlarının kullanım düzeylerinin belirlenmesidir. Araştırmada, otel işletmelerinin finansal riskten korunmak için kullandıklarıyöntemleri tespit etmek için anket tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırma evrenini, Türkiye’de faaliyet gösteren beşyıldızlıotel işletmeleri oluşturmaktadır. Araştırma evreninin tamamına ulaşmak zaman ve maliyet açılarından mümkün olmadığıiçin evreni daha iyi temsil edebileceği tahmin edilen olasılığa dayalıolmayan örnekleme tekniklerinden kotalı örnekleme yöntemi tercih edilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre finansal risklerden korunmak amacıyla firma dışı riskten korunma araçlarınıtercih eden otel işletmeleri, türev ürünleri; bir diğer ifade ile forward, futures, opsiyon ve swap sözleşmelerini kullanmaktadırlar. Ayrıca çalışma sonucunda, otel işletmelerinin finansal risklerden korunma yöntemleri arasında en fazla forward sözleşmeleri tercih ettikleri tespit edilmiştir. Bununla beraber, otel işletmelerinde kullanılan riskten korunma yöntemleri ile otel işletmelerinin bölgesi, türü, toplam gelirleri ve giderleri arasında anlamlıbir farklılık bulunmaktadır.
49-66

REFERENCES

References: 

AKBAY,C., CANDEMİR, S. ve ORHAN E. (2005). “Türkiye’de YaşMeyve ve Sebze Ürünleri Üretim ve
Pazarlaması”, KahramanmaraşSütçü İmam Üniversitesi Fen ve Mühendislik Dergisi, 8 (2): 96-107.
BOLGÜN, E. ve AKÇAY, B. (2003). Risk Yönetimi, İstanbul: Scala Yayıncılık.
BRYAN, D. and RAFFERTY M. (2006). Capitalism withDerivatives – A Political Economy of Financial
Derivatives, Capital and Class. New York: Palgrave Macmillan, USA.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2008). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
CHAMBERS, N. (2007). Türev Piyasalar. İstanbul: Beta Basım.
CHANG, C. (2009). “To Hedge or Not to Hedge: RevenueManagement and ExchangeRate Risk”, Cornell
Hospitality Quarterly, 50 (3): 301-313.
CHORAFAS, D. N. (2008a). Risk Accounting and Risk Management for Accountants. Burlington; Cima
Publishing.
CHORAFAS, D. N. (2008b). Introduction toDerivative Financial Instruments, Finance and Investing. McGraw-Hill
Companies, USA.
DEMİRKAN, Ş. (2006). Vadeli İşlem ve Opsiyon Borsalarında İşlem Gören Vadeli İşlem Sözleşmeleriyle Piyasa
Risklerinin Yönetilmesi. (YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
FREY, R. and RUNGGALDIER J. W. (1999). “Risk Minimizing Hedging StrategiesUnder Restricted Information:
The Case of Stochastic Volatility Models Observable Only at Discrete Random Times”, Mathematical Methods
for Operations Research, 50: 339-350.
GUAY, W. and KOTHARI S.P. (2003). “How much do firms hedge with derivatives?”, Journal of Financial
Economics, 70: 423-461.
HEANEY, R. and WINATA,H. (2005). “Use of Derivatives by Australian Companies,” Pasific Basin Finance
Journal, 13: 411-430.
HIRTLE, B. (2009). “Credit Derivatives and Bank Credit Supply”, Journal of Financial Intermediation, 18: 125-150.
HULL, J. C. (2009). Options, Futures,and Other Derivatives. New Jersey: Pearson Education International,
Prentice Hall, USA.
HUNT, P.J AND KENNEDY J.E. (2000). Financial Derivatives in Theory and Practice. Chichester: John Wiley
and Sons Ltd, England.
HSU, L. T. (JANE) and JANG, S. (Shawn) (2008). “The Determinant of the Hospitality Industry's Unsystematic
Risk: A Comparison Between Hotel and Restaurant Firms”. International Journal of Hospitality & Tourism
Administration, 9 (2): 105-127.
JANG, S. (SHAWN), TANG C. (HUGO) and CHEN, M. H. (2008). “Financing Behaviors of Hotel Companies”.
International Journal of Hospitality Management, 27: 478-487.
KARASAR, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 33, Ağustos 2012 65
KOLB, R. W. and OVERDAHL,J. A. (2003). Financial Derivatives. New Jersey: John Wiley and Son Inc.,
Hoboken, USA.
KUTUKIZ, D. (2005). “Turizm Sektöründe Döviz Riski ve Korunma Yöntemleri”, Muhasebe ve Finansman
Dergisi, 28: 198–207.
KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI (2009). Turizm Belgeli Tesis İstatistikleri – 2008. Ankara: T.C. Kültür ve
Turizm BakanlığıYatırım ve İşletmeler Genel Müdürlüğü.
LEE, S. K. AND JANG, S. (2010). “Internationalization and Exposure to Foreign Currency Risk: An Examination
of Lodging Firms”, International Journal of Hospitality Management, 29: 701–710.
LEPP, A., GİBSON, H. and LANE, C. (2010). “Image and Perceived Risk: A study of Uganda and its Official
Tourism Website”. Tourism Management, June, 1-10.
LIN, C. T. and CHEN, M. Y. (2009). “Hedging Strategic Flexibility in the Distribution Optimization Problem”,
Omega, 37: 826 – 837.
MALLIN, C., OW-YONG, K. and REYNOLDS, M. (2001). “Derivatives Usage in UK Non-Financial Listed
Companies”, The European Journal of Finance, 7: 63-91.
MARSHALL, A. P. (2000). “Foreign Exchange Risk Management in UK, USA and Asia Pasific Multinational
Companies”, Journal of Multinational Financial Management, 10: 185–211.
MCDONALD, R. L. (2006). Derivatives Market. Boston:Addison Wesley, Pearson Education Inc., USA.
MCRAE, T. W. (1996). International Business Finance. England: John Wiley & Sons Ltd..
MİRON, P. and SWANNELL, P. (1995). Pricing and Hedging Swaps. Great Britain: Euromoney Publication.
MOOSA, A. I. (2003). International Financial Operations. New York: Palgrave Macmillan, USA.
NUNNALLY, J. C. (1967). Psychometric Theory. New York: MacGraw-Hill Book Company.
OXFORD DİCTİONARİES (2010). Erişim Tarihi: 04.04.2010, http://www.oxforddictionaries.com/
definition/hedge?view=uk
ÖRTEN, R. VE ÖRTEN, İ. (2001). Türev Finansal Araçlar ve Muhasebe Uygulamaları. Ankara: Gazi Kitabevi.
ÖZDEMİR-MÜHSÜRLER, L. (2005). İşletmelerde Döviz Kuru Riskinden Korunma (Hedging) Yöntemleri:
İmkb’de İşlem Gören İmalat İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma. (BasılmamışYüksek Lisans Tezi). Afyon:
Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
PARASIZ, İ. ve YILDIRIM, K. (1994). UluslararasıFinansman. Bursa: Ezgi Kitapevi Yayınları.
PARLAKKAYA, R. (2005). Finansal Türev Ürünler ile Mali RiskYönetimi ve Muhasebe Uygulamaları. Ankara:
Nobel Yayın Dağıtım.
PELİT, E. (2011), “Otel İşletmelerinde Operasyonel Risk Yönetimi: Ankara’daki Dört ve BeşYıldızlıOtel
İşletmelerinde Bir Araştırma”, İşletme ve Ekonomi AraştırmalarıDergisi, Cilt 2, Sayı1, 117-137.
RITCHIEA, B. W. (2004). “Chaos, Crises and Disasters: A Strategic Approach to Crisis Management in the
Tourism Industry”. Tourism Management, 25, 669–683.
SAYILGAN, G. (1995). “Finansal Risk Yönetimi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 50, 1–2:
323-334.
SEKARAN, U. (2003). Research Methods For Business – A Skill Building Approach. Hermitage Publishing
Services, John Wiley & Sons, USA.
SINGH, A. (2009). “The Relation BetweenInterest Rate Derivatives, Debt Maturity Structure and Exposure in the
Lodging Industry”, Journal of Hospitality & Tourism Research, 33 (3): 391-416.
SINGH, A. and UPNEJA, A. (2008). “The Determinants ofthe Decision to Use Financial Derivatives in the
Lodging Industry”, Journal of Hospitality & Tourism Research, 32 (4), 423-447.
SKALPE, O. (2003). “Hotels and Restaurants – Are the Risks Rewarded? Evidence from Norway”, Tourism
Management, 24: 623 – 634.
SUNGIL J., JOUNGMAN, K. and SANGJAE L. (2006). “The Persistence of Abnormal Earnings and Systematic
Risk”. Tourism Management, 27: 867–873.
TALEB, N. (1997). Dynamic Hedging – Managing Vanilla and Exotic Options. New York: John Wiley and Sons
Inc., USA.
66 DPUJSS, Number 33, August 2012
Türk Dil Kurumu (2011), Büyük Türkçe Sözlük, Erişim Tarihi: 09.10.2011,
http://tdkterim.gov.tr/bts/?kategori=verilst&kelime=risk&ayn=tam.
USTA, Ö. (2008). İşletme Finansıve Finansal Yönetim. Ankara: Detay Yayıncılık.
YALÇINKAYA, T. (2004). “Risk ve Belirsizlik Algılamasının İktisadi Davranışlara Yansımaları”. Muğla
Üniversitesi İİBF Tartışma Tebliğleri. Muğla, No: 2004 - 05.
YILDIRAN, M. (2003). İhracat Yapan İşletmelerde Kur Riski Yönetimi ve Denizli Bölgesinde Değişik Ölçekli
Firmalara Uygulama. (BasılmamışDoktora Tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com