Buradasınız

Anasayfa » Content

BİR YERELLEŞME BİÇİMİ OLARAK ÖZELLEŞTİRME, REKABETLE İLİŞKİSİ VE YEREL YÖNETİMLERDE UYGULAMALARI

Journal Name:

  • Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2007

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Privatization, according to some approaches, is related to the idea of decentralization. In the light of this idea, it could be said that privatization could be used as an implementation to develop pluralistic democracy, especially in undemocratic countries. On the other hand, it is subject to the efficiency and productivity matters of public organizations. However, it is argued that “real” privatization which can be described as transferring ownership to private sector is not the only way to increase efficiency and productivity. In addition to this, competition mechanisms among public organizations should also be tested through this aim. This competitive approach involves the usage of methods that are benefited by the private sector in local administration. In consequence, this approach can, broadly, be included in the context of “privatization”. This study aims to investigate privatization approaches in connection with local administrations.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Özelleştirme, kimi yaklaşımlara göre, yerelleşme (desantralizasyon) düşüncesiyle ilişkilendirilmektedir. Bu düşünceden hareketle, özelleştirmenin, özellikle demokrasisi gelişmemiş ülkelerde çoğulcu demokrasiyi geliştirici bir araç olarak kullanılabileceği söylenebilir. Diğer taraftan, özelleştirme, kamu örgütlerinin etkinliği ve verimliliği bağlamında da ele alınan bir konudur. Ancak, örneğin yerel yönetimlerde bunun sağlanmasının tek yolunun, “mülkiyeti özel kesime aktarma” anlamında “gerçek” özelleştirme olmadığı; “kamu örgütleri arası rekabet” mekanizmalarının da denenebileceği ileri sürülmektedir; ki, bu rekabet yaklaşımı, özel sektörde kullanılan kimi tekniklerin yerel yönetim düzeyinde kullanılmasını gerektirmektedir. Dolayısıyla bu yaklaşım, “geniş anlamda” özelleştirme kavramı içine dahil edilebilir. Bu çalışma, özelleştirmeyi, “geniş” anlamı içinde yerel yönetimler bağlamında incelemektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_143240_8_pp_57-81.pdf
  • 1
57-81
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKSOY, Ş.(1994), “Türkiye’de Kamu İktisadi Teşebbüsleri: Genel Bir Bakış, Amme İdaresi
Dergisi, 27 (2), 3-23
Akademik Fener
79
ALTMANN, J. (2000), “Dezentralisierung, Demokratie und Verwaltung Zu hohe Erwartungen an
einen langfristigen Prozess”, in: E+Z- Entwicklung und Zusammenarbeit, Nu:10, Oktober, 275-277,
http://www.inwent.org/E+Z/1997-2002/ez1000-4.htm , (10.07.2006).
BANNER, G. (1996), “Kommunale Dienstleistungen zwischen Gemeinwohlauftrag, Büegerschaft
und Markt”, Kommunale Selbstverwaltung- Europaeische und Nationale Aspekte, M. Nierhaus (Hrsg.),
Band-1, Berlin: Dunker und Humblot, 81-107.
BAŞSOY, A. (1997), “Uygulanmakta Olan Yöntemlerle Yerel Yönetimler Reformu Yapılamaz”,
ÇYY Dergisi, 6 (4), 3-11.
BOZLAĞAN, R. (2003), “Kamu Yönetimi Paradigmasında Değişim ve Özelleştirme Yaklaşımı”,
Çağdaş Kamu Yönetimi-I, M. Acar- H. Özgür (ed.), Ankara: Nobel Yay. , 277-303.
BUDAEUS, D., FINGER, S. (1999), “Stand und Perspektiven der Verwaltungsreform in
Deutschland, in: Die Verwaltung, Zeitschrift für Verwaltungsrecht und Verwaltungswissenschaften, 32
(3), Berlin: Dunker und Humblot, 313-343.
BULUT, C. (1995), “Özelleştirme ve Belediyelerde Uygulama Alanları”, Yeni Türkiye, 1 (4), 464-
471.
CERİTLİ, İ. (2003), Kentleşme Sürecinin Ekonomi-Politiği ve Bir Türkiye Uygulaması, Ankara:
Yargı Yayınları.
CZADE, R. (1995), “Privatisierungspolitik”, in: Wörterbuch Sraat und Politik, D. Nohlen (Hrsg.),
Neuausgabe, Bonn: Bundeszentrale für politische Bildung , 617-623.
EİCHHORN, P (2000), Verwaltungslexikon, 3. neu bearbeitete Auflage, Bade-Baden:
Nomosverlagsgesellschaft.
EİCKMEYER, H., BISSINGER, S. (2002), Kommunales Management: Organization, Finanzen
und Steuerung, Stuttgart: Kohlhammer GmbH.
EMREALP, S., HORGAN, D. (1993), Belediyelerde Alternatif Hizmet Sunma Yöntemleri, TC.
Başbakanlık TOKİ ve IULA-EMME, İstanbul: Kent basımevi.
ERDOĞAN, M. (2004), Anayasa Hukukuna Giriş, Ankara: Liberte Yay.
EREN, V. (2003), “Kamu Yönetiminde Rekabet, Rekabetin Kurumsallaştırılması ve Rekabet
Mekanizmaları”, AÜ. SBF Dergisi, 58 (4).
ERYILMAZ, B. (1997), Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması, İstanbul: Birleşik Yay.
ERYILMAZ, B. (1999), Kamu Yönetimi, İstanbul: Erkam Matbaacılık.
GÖKDENİZ, S. (1995), “Belediyeye Ait Kuruluşların Özelleştirilmesine İlişkin Yasal Prosedür
ve Uygulamaları”, Yeni Türkiye, 1 (4), 472-475.
GÖZÜBÜYÜK, Ş. (2003), Anayasa Hukuku, 12. Bası, Ankara: Turhan Kitabevi.
GÜLER, B. A. (2005), Devlette Reform Yazıları, Ankara: Paragraf.
HOPP, H., GÖBEL, A. (1999), Management in der öffentlichen Verwaltung, Stuttgart: Schaeffer-
Poeschel Verlag.
JOEGER G., GEPPERT, M. (1974), Grundzüge der Verwaltungslehre, , Stuttgart-Berlin-Köln-
Mainz: Verlag Kohlhammer Deutsche Gemeinde Verlag.
KARTAL, F. (2000), “Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması Çerçevesinde Belediye
Hizmetlerinin Özelleştirilmesi: Ankara’dan Örnekler”, ÇYY. Dergisi, 9 (1), 58-80.
KAYA, B.(1997), “Özelleştirmenin Gerçekleri, Zorlukları ve Bilinmeyen Yönleri”, Türk İdare
Dergisi, 69 (416), 211-222.
KELEŞ, R. (2000), Yerinden Yönetim ve Siyaset, Dördüncü Basım, İstanbul: Cem Yay.
LEATHERS, C.G. (1979), “Language Barriers in Public Productivity Analysis: The Case of
Efficiency and Effectiveness”, Public Productivity Review, 3 (4), 63-68.
MURAWSKİ, Klaus-Peter (2002), “Politische Steuerung im Dialog”, in: Die Regierbare Stadt,
W. Schuster- K.P. Murawski (Hrsg.), Kohlhammer-Deutsche Gemeinde Verlag, Stuttgart, 61-66.
Akademik Fener
80
NACAR, B. (2005), “Yerel Yönetimlerin Mali Krizi Üzerine Kuramsal Açıklamalar: Nedenler,
Öneriler ve Bir Değerlendirme”, Akdeniz Üni. İ.İ.B.F. Dergisi, 5 (9), 202-247.
NADAROĞLU, H. (2001), Mahalli İdareler, Yenilenmiş 7. Bası, Ekim, İstanbul: Beta.
NASCHOLD, F., BOGUMIL, J. (1998), Modernisierung des Staates: New Public Management
und Verwaltungsreform, , Opladen: Leske + Budrich.
ODABAŞ, H. (1997), “ABD Yerel Yönetimlerinde Alternatif Hizmet Sunma Yöntemleri:
Özelleştirme”, ÇYY Dergisi, 6 (4), 65-77.
OLSSON, M., PIEKENBROCK, D. (1998), Kompaktlexikon Umwelt- und Wirtschaftspolitik, , 3.
aktualisierte Auflage, Bonn: Bundeszentrale für politische Bildung.
REICHARD, C.(1998), “Kommentierung aus wissenschaftlichen Sicht, zu den Tagungsbeitragen
zum Themenbereich Wettbewerbselemente in der öffentlichen Verwaltung”, Sclanker Staat
Verwaltungsmodernisierung im Bund, König/Füchtner (Hrsg.), Zwischenbericht, Berlin, 305-326.
SAVAS, E.S. (2003), Özelleştirme, (çev.) E. Yener, 3. Baskı, Ankara: MPM Yay.
SAYGILIOĞLU, N. , ARI, S. (2003), Etkin Devlet- Kurumsal Bir Tasarı ve Politika Önerisi, ,
Birinci Basım, İstanbul: Sabancı Üni. Yay.
SCHEDLER, K., PROLLER, I. (2000), New Public Management, , Bern –Stuttgart –Wien: Verlag
Paul Haupt.
SCHNORRENBERG, G.(1995), Weniger Saat und mehr Privat?, Schriften für Studium und
Praxis, Nr.7, Verwaltungsfachhochschule, Altenholz.
STEFFEN, Karl-Heinz (2001), Das wirtschaftliche Handeln der Kommunen auf dem Prüfstand,
München-Moring: Rainer Hampp Verlag.
STEINICH, M. (2001), “Wirkungsbeobachtung im Vorhaben der Dezentralisierung”, in:
Dezentralisierung in Entwicklungslaendern, W. Thomi/ M. Steinich/ W. Polte (Hrsg.), Nomos
Verlagsgesellschaft, Baden-Baden, 1. Auflage, 187-203.
TAN, T. (1992), “KİT’lerin Özelleştirilmesi ve Sorunlar”, Amme İdaresi Dergisi, 25 (1), 27-64.
TANDIRCIOĞLU, H. (2002), “Geçiş Ekonomilerinde Özelleştirme”, Dokuzeylül Üni. S.B.E.
Dergisi, 4 (3), 198-226.
TATAR, F.(1997), “Özelleştirme ve Sağlık Hizmetleri:Teori ve Uygulama”, Amme İdaresi
Dergisi, 30 (2), 73-90.
THIEME, W. (1995), “Voraussetzungen einer wirtschaftlichen Verwaltung”, Verwaltung und
Management, 2, 88-91.
THOMI, Walter (2001), “Hoffnungstrager Dezentsalisierunung- Zur Geschichte den Potantialen
und Perspektiren eines Junstrumemts” , in: Dezentralisiereng in Entusichlengslandern, (Hrsg.) Walter
Thomi/Kadtuz Züericn/ Wirfried Polte, Nomus Verlagsgesellschaft, 17-42.
THOMI, W., STEINICH, M., POLTE, W. (2001), “Ursachen und Hintergründe gegenwaertiger
Dezentralisierungstendenzen”, in: Dezentralisierung in Entwicklungslaendern, W. Thomi/ M. Steinich/ W.
Polte (Hrsg.), Nomos Verlagsgesellschaft, Baden-Baden, 1. Auflage, 1-1.
TOPRAK, Z. (2006), Yerel Yönetimler, Nobel Yayınları, 6. Baskı, Ankara: Nobel.
TORTOP, N., AYKAÇ, B., YAYMAN, H., ÖZER, M.A. (2006), Mahalli İdareler, Ankara:
Nobel.
ULUSOY, A., VURAL T. (2006), “yerel Hizmetleri Özelleştirme Yöntemleri”,
http://www.econturk.org/Turkiyeekonomisi/yerel hizmet.doc , (07.05.2006).
VOGELGESANG, K., LÜBKING, U., ULBRICH, I. (2005), Kommunale Selbstverwaltung, 3.
überarbeitete Auflage, Berlin: E. Schmidt Verlag.
WEGENER, A. (1997), “Wettbewerb zwischen öffentlichen und privaten
Dienstleistungsanbietern”, in: Innovative Kommunen: Internationale Trends und deutsche Erfarungen,
Naschold/Oppen/Wegener (Hrsg.), Stuttgart, 77-106.
Akademik Fener
81
YETER, E. (1994), “Yerel Yönetimlerde Kaynak Sorunu”, Yerel Yönetim Sisteminin
Geliştirilmesi Sempozyumu, Kent Basımevi, İstanbul, 57-64.
YILDIRIM, U. (2004), “Yeni Belediye Yasaları Çerçevesinde Alternatif Hizmet Sunma
Modelleri”, ÇYY. Dergisi, 13 (4), 19-38.
YÜKSEL, F. (2004), “Kamu Yönetiminde Yeni Eğilimler Perspektifinde Türk Kamu
Yönetiminde Reform İhtiyacı ve Kamu Yönetimi Reformu Yasa Tasarısı”, Kamu Yönetimi-Kuramdan
Uygulamaya, A. Yılmaz- M. Öktem (Ed.), Gazi Kitabevi, Ankara, 1-22.
ZABUOĞLU, Y.K. (1973), Kamu Hukukuna Giriş, No:328, Ankara: A.Ü.H.F.Yay.
ZIELINSKI, H. (1977), Kommunale Selbstverwaltung und ihre Grenzen, Frankfurt- New York:
Campus Verlag.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com