Dynamical Interpretation of Leibniz’s Continuum
Journal Name:
- Kaygı: Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
This dynamical interpretation of the continuum is based on a threefold
perspective. First, detailed differentiation of all standard realms of Leibnizian
Weltanschauung – (R real), (P phenomenal), (I ideal). Second, analysis of the
scope of the Law of Continuity famously formulated by Leibniz and mapping it
onto this (RPI) structure. Third, finding the precise place of dynamics and force in
this (RPI) continuum.
These perspectives (taxonomical, legislative and junctional) if put together lead to
a new understanding of monads’ role; and they are not taken anymore as a
discreet part of Leibnizian philosophy (as opposed to the ideal space and time),
but as dynamical continuum incorporating in itself both contiguity and continuity.
And in such a way they are both neutralizing and preserving the syncategorematic
phenomenal infinity. The main point is that force can be applied both to
perception and appetition of monads and by this we give the shortest Leibnizian
answer to the Zeno’s Dichotomy paradox – “force”. But what is more important,
such dynamical interpretation gives good schematic and systematic view of
Leibnizian mature philosophy. And it appears (as expected) that the thread out of
the Labyrinth of the Continuum is not only geometrical and physical, but
metaphysical too.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Continuum’un dinamik olan bu yorumu üçlü bir perspektife dayanmaktadır. İlkin
Leibnizci Weltanschauung’un bütün standart gerçekliklerinin – (R gerçek), (P
fenomenal), (I ideal)- detaylı olarak ayrımlaştırılması. İkinci olarak, Leibniz
tarafından çok iyi bir biçimde formüle edilmiş olan süreklilik yasasının
kapsamının bir analizi ve onun bu (RPI) yapısının üzerine yerleştirilmesi. Üçüncü olarak ise bu (RPI) continuum’unda dinamiğin ve gücün tam olarak yerinin
belirlenmesi.
Eğer bu üç perspektif (sınıflayıcı, kural koyucu, ve birleştirici) bir araya getirilirse
monadların rolünün yeni bir kavrayışına yol açar; ve monadlar artık sadece
Leibnizci felsefenin sağduyulu parçaları olarak değil (ideal uzay ve zamana karşı
olarak), fakat hem bitişikliği hem de sürekliliği kendi içine katan dinamik bir
continuum olarak ele alınacaktır. Ve böylesi bir yolla onlar, syncategorematic
fenomenal sonsuzluğu hem etkisizleştirecek hem de muhafaza edecektir. Temel
husus, gücün, monadların algılarına ve iştihalarına uygulanabilir olmasıdır, ve
bununla biz, Zenon’un Dikotomi paradoksuna Leibnizci cevabın en kısasını
vermiş oluyoruz: “Güç”. Fakat daha da önemli olan şey, böylesi dinamik bir
yorumun, olgun Leibnizci felsefenin iyi şematik ve sistematik bir görünüşünü
vermesidir. Ve görünüyor ki (beklenildiği gibi), Continuum Labirentinden çıkış
yolu sadece geometrik ve fiziksel değil, fakat aynı zamanda metafizikseldir.
FULL TEXT (PDF):
- 10
51-70