Buradasınız

KONUŞMA BECERİSİNİN TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİ TARAFINDAN KULLANILABİLİRLİĞİNE İLİŞKİN TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

AN INVESTIGATION OF SPEAKING SKILLS OF TURKISH TEACHERS FROM THE VIEWPOINT OF THE PRESERVICE TURKISH TEACHING TEACHERS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.3696
Abstract (2. Language): 
The main purpose of this qualitative study is to investigate fourth grade Turkish Teaching Department Students’ (both normal and evening education) views regarding Turkish Teachers’ speaking skills. Convenient sampling method was used for qualitative data. Prospective teachers’ views on Turkish teachers’ using speaking skills were explored using a semi-structured interview form. Target population of the study is fourth grade students enrolling Turkish Teaching department at Kafkas University. In the qualitative dimension of the study, 39 volunteer students were conducted a semi-structured interview form. When semi-structured interview form was prepared, body language, appeal, the content of speech and texture and pattern of speech were considered by us. The qualitative data were analyzed creating codes and themes using content analysis methods. As a result of this study, the majority of Turkish teacher candidates agree with the idea that Turkish teacher's appeal is good. Also, students reported that teachers have trouble due to lack of sufficient words. In addition to the content analysis of the vocabulary of failure showed some negative codes such as; limited vocabulary, local dialects, words again, not being competent, not reading books, sufficiency of words in the book, coming to class unprepared, textbooks commitment, ineffective narration, uneven narration, according to the teacher book narration, indiscipline.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın temel amacı, normal ve ikinci öğretimde okuyan Türkçe öğretmenliği dördüncü sınıf öğrencilerinin, staj okullarındaki Türkçe öğretmenlerinin konuşma becerilerine ilişkin görüşlerini incelemektir. Araştırma nitel yönteme göre desenlenmiştir. Araştırmada olasılık dışı (amaçlı) örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında Türkçe öğretmeni adaylarının, yarı yapılandırılmış görüşme formu ile staj okullarındaki Türkçe öğretmenlerinin konuşma becerisini kullanabilirliğine ilişkin görüşleri alınmıştır. Araştırmanın evrenini Kafkas Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği son sınıfta okuyan Türkçe öğretmeni adayları oluşturmaktadır. Araştırmada çalışma grubundan (çalışmaya gönüllü olarak katılmak isteyen) seçilen 39 öğrenciye yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme formu konuşma becerisinin; beden dili, hitap, konuşmanın içeriği ve konuşmanın dokusu ve örüntüsü boyutları dikkate alınarak hazırlanmıştır. Bu boyutlar belirlenirken ilgili alan yazını dikkate alınmış ve uzman görüşlerine başvurulmuştur. Araştırmada verilerin analizinde, içerik analizi yapılıp kodlar ve temalar oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda normal ve ikinci öğretim Türkçe öğretmeni adaylarının çoğunluğu konuşmanın hitap boyutunda olumlu görüş bildirmişlerdir. Ayrıca öğrenciler, öğretmenlerin sözcük dağarcıklarının yeterli olmamasından dolayı sıkıntı yaşadıklarını belirtmişlerdir. Bunun yanında sözcük dağarcığı yetersizliğinde yapılan içerik analizi sonucunda kısıtlı sözcük dağarcığı, yerel ağız, tekrar kelimeler, yetkin olmama, kitap okumama, kitaptaki sözcükle yetinme, derse hazırlıksız gelme, ders kitabına bağlılık, etkisiz anlatım, düzensiz anlatım, kılavuz kitaba göre anlatım, disiplinsizlik şeklinde olumsuz kodlara ulaşılmıştır.
1417-1436

REFERENCES

References: 

ALYILMAZ Cengiz, “Türkçe öğretiminin sorunları”. Turkish Studies, S: 5(3), (2010) s. 728–749.
ARHAN Serdar, Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okulları İkinci Kademede Konuşma Eğitimi (Ankara İli Örneği). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara 2007.
BACKLUND Philip, “Essential Speaking and Listening Skills for Elemantary School Students”. Communication Education, S: 34, (1985), s. 185-195.
BÜYÜKÖZTÜRK Şener, ÇAKMAK KILIÇ Ebru., AKGÜN Özcan Erkan., KARADENİZ Şirin ve DEMİREL Funda, Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem A Yayıncılık, Ankara 2008.
ÇİFTÇİ Musa, “Türkçe Öğretiminin Sorunları”, (Ed. Gürer Gülsevin ve Erdoğan Boz), Türkçenin Çağdaş Sorunları. Gazi Kitapevi, Ankara 2006, s. 77-135.
DEMİREL Özcan ve ŞAHİNEL Melek, Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri için Türkçe Öğretim. Pegem A Yayıncılık, Ankara 2006.
1436 Onur ER – Özden DEMİR
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/1 Winter 2013
DURUKAN Erhan ve MADEN Sedat, “Türkçe Öğretmenlerinin İletişim Becerileri Üzerine Bir Araştırma”. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, S:5, (2010), s. 59-74.
FRAENKEL Jack R. ve WALLEN Norman E., How To Design and Evaluate Research in Education. McGraw-Hill International Edition, New York 2006.
KARABAY Ayşegül, Kubaşık Öğrenme Etkinliklerinin İlköğretim Beşinci Sınıf Türkçe Dersinde Öğrencilerin Dinleme ve Konuşma Becerileri Üzerindeki Etkileri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana 2005.
KORKUT Ece, Pour apprendre une langue étrangère (FLE). Pegem A, Elp Yayıncılık, Ankara, 2004.
MEB İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı. MEB Yayınevi, Ankara 2006.
MİLES Matthew B, and HUBERMAN Michael A., Qualitative Data Analysis, Sage Publication, London 1994.
MUHCU Gönül, İlkokul Öğretmenlerinin Türkçe Öğretiminde Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara 1997.
ÖZ Fevzi, Uygulamalı Türkçe Öğretimi (3. Baskı), Anı yayıncılık, Ankara 2006.
ÖZBAY Murat, “Ana Dili Eğitiminde Konuşma Becerisini Geliştirme Teknikleri”. Journal of Qafqaz University, S: 16 (2005).
ÖZÇİMEN Aycan, “Etkili – Anlaşılır Konuşma Eğitimi İçin Gerekli Temel Faktörler”. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, S: 26, (2008), s. 155–166.
TEMİZYÜREK Fahri, ERDEM İlhan ve TEMİZKAN Mehmet, Konuşma Eğitimi. Öncü Yayıncılık, Ankara 2007.
TUTAR Hasan ve YILMAZ M. Kemal, Genel İletişim Kavram ve Modeller. Seçkin Yayıncılık, Ankara 2010.
UÇGUN Duygu, “Konuşma Eğitimini Etkileyen Faktörler”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S: 22, (2007), s. 59–67.
YALÇIN Süleyman Kaan ve ŞENGÜL Murat, “Dilin İletişim Süreci İçerisindeki Rolü ve İşlevleri”. Turkish Studies, S: 2, (2007), s. 749-769.
YILDIRIM Ali ve ŞİMŞEK Hasan, Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2008.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com