Buradasınız

HALK BİLMECELERİNİN OLUŞUM ve BİÇİMLENMESİNDEKİ ETKENLER ÜZERİNE

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, emerge and development process of riddles were evaluated. This enabled us to better understand riddles. The study indicated that people’s interest in mysteries and getting satisfied by solving them, life conditions and the context are the factors for the emerge of riddles. Questioner, scene and oral communication shape riddles’ style, structure, and linguistics.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada halk bilmecelerinin oluşum ve biçimlenme süreci değerlendirildi. Bununla adı geçen ürünlerin daha iyi tanınması amaçlandı. Yapılan incelemede, bilmecelerin oluşumunu hazırlayan en önemli etkenlerin insanın gizemi sevmesi ve onu çözmekle merak duygusunu tatmin etmesi; hayat ve çevre şartları olduğu görüldü. Bilmecelerin yapı dil ve üslup bakımından biçimlenmesini sağlayan en önemli etkenlerin ise sorucu ve gösterim ortamı ile sözellik olduğu belirlendi.
1-18

REFERENCES

References: 

Acıpayamlı, Orhan (1978), Halkbilim Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu yayınları,
Ankara.
Aksoy, Ömer Asım (1988), Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü (I-II), İnkılâp Kitabevi yayınları,
İstanbul.
Alptekin, Ali Berat (2006), “Türk Masallarında Karşılaştığımız Bilmecemsi Unsurlar”, Prof.
Dr. Saim Sakaoğlu'na Armağan, Konya, s. 334-361.
Artun, Erman (1997), “Adana’da Bilmece Sorma Geleneği”, I. Halkbilimi Bilgi Şöleni
Bildirileri, Balıkesir.
Artun, Erman (2002), “Günümüz Adana Aşıklık Geleneğinde Mizah”, türkoloji.cu.edu.tr
Artun, Erman, “Adana’da Bilmece Sorma Geleneği”, turkoloji.cu.edu.tr
Banarlı, Nihad Sami (1956), “Halk Bilmecelerinde Rüya ve Ötesi”, Türk Folklor
Araştırmaları, İstanbul, S. 81, s. 2281-2282.
Başgöz, İlhan (1974), “Türk Bilmecelerinin Fonksiyonları”, Folklora Doğru-Bilmece Sayısı,
(Çeviren: A. Levent Alpay), İstanbul, S. 37, s. 29-38.
Başgöz, İlhan (1986), "Bilmecelerin Toplumla İlgisi", Folklor Yazıları, Adam Yayınları,
İstanbul, s. 248-251.
Başgöz, İlhan; Tietze, Andreas (1999), Türk Halkının Bilmeceleri (THB), Kültür Bakanlığı
yayınları, Ankara.
Bilgegil, M. Kaya (1989), Edebiyat Bilgi ve Teorileri (Belâgât), Enderun Kitabevi, İstanbul.
Bilkan, Ali Fuat (2000), Türk Edebiyatında Mu΄ammâ, Akçağ yayınları, Ankara.
Boratav, Pertev Naili; Başgöz, İlhan (1974), “Türk Halk Bilmeceleri” Folklora
Doğru-Bilmece Sayısı, (Çeviren: Vedat Aydınoğlu), İstanbul, S. 37, s. 2-13.
Bortav, Pertev Naili (1982), 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı, Gerçek yayınları, İstanbul.
Bölge Ağızlarında Atasözleri ve Deyimler (1996), Türk Dil Kurumu yayınları , Ankara.
Can, Eyüp (01.08.1995), “Hilmi Yavuz Üzerine”, (Ropörtaj), Zaman Gazetesi, s.8.
Çamlıbel, Faruk Nafiz (1993), Han Duvarları, Milli Eğitim Bakanlığı yayınları, İstanbul.
Çelebioğlu, Amil; Öksüz, Yusuf Ziya (1979), Türk Bilmeceler Hazinesi (TBH), Ülker
Yayınevi, İstanbul.
Devellioğlu, Ferit (1988), Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Aydın Kitabevi, Ankara.
Duymaz, Ali (2002), “Tekerlemelerin Tür ve Şekil Problemleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Uluslararası
Türk Dünyası Halk Edebiyatı Kurultayı Bildirileri 26-28 Mayıs 2000, Kültür Bakanlığı
yayınları, Ankara, s. 291-306.
Elçin, Şükrü (1989), Türk Bilmeceleri, Kültür Bakanlığı yayınları, Ankara.
Elçin, Şükrü (1998), Halk Edebiyatına Giriş, Akçağ yayınları, Ankara.
Eyüboğlu, İsmet Zeki (1959), “Bilmecelerimiz”, Türk Folklor Araştırmaları, İstanbul , S.
121, s. 1963-1964.
Eyüboğlu, İsmet Zeki (1959), “Bilmecelerin Konusu”, Türk Folklor Araştırmaları, İstanbul, S.
124, s. 2032-2033.
Eyüboğlu, İsmet Zeki (1962), “Bilmecelerin Yapısı”, Türk Folklor Araştırmaları, İstanbul, S.
159, s. 2856-2857.
Eyüboğlu, Sabahattin (1992), “Bilmecelerin Cennetinde”, Atatürk Devri Türk Edebiyatı-II,
(Haz. Mehmet Kaplan ve diğerleri), Kültür Bakanlığı yayınları, Ankara, s. 1165-1170.
Göğceli, Yaşar Kemal, (1952), “Tekerlemeler Nerde, Nasıl ve Ne Zaman Söylenir”, Türk
Folklor Araştırmaları, İstanbul, S. 32, s. 497-499.
Görkem, İsmail (1999), “Sözlü Kültür Geleneği Açısından Elazığ Bilmeceleri”, Millî Folklor,
Ankara, S. 43, s.13-18.
Gözaydın, Nevzat (1985), “Çocuk ve Folklor”, Türk Dili, Ankara, S. 400, s. 326-352.
Ibrayev, Şakir (1998), Destanın Yapısı, (Aktaran: A. Abbas Çınar), Atatürk Kültür Merkezi
yayını, Ankara.
18
Karadavut, Zekeriya (2006), “Kırgız Bilmeceleri”, Prof. Dr. Saim Sakaoğlu’na Armağan,
Konya, s. 481-514.
Karademir, Fevzi, Türk Halk Bilmecelerinin Yapı Dil ve Üslup Özellikleri, Dicle Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi. s. 64-84.
Karataş, Turan (2004), Ansiklopedik Edebiyat Terimleri Sözlüğü, Akçağ yayınları, Ankara.
Kayıpov, Sulayman Turdiyeviç (2002), “Sözlü Gelenekte ve Edebiyatta Metin Kavramı”,
Uluslararası Türk Dünyası Halk Edebiyatı Bildirileri 26-28 Mayıs 2000, Kültür
Bakanlığı yayınları, Ankara. s. 459-465.
Kılınç, Aziz (2005), “Sözlü Ürünlerin Geleceğe Taşınmasında Ortamların Rolü ve Bir
Örnek”, Millî Folklor, Ankara, S. 68, s. 85-90.
Koz, M. Sabri (1970), “Karşılıkları İçinde Bulunan Bilmeceler”, Türk Folklor Araştırmaları,
İstanbul, S. 256, s. 5786-5787.
Köktürk, Şahin (2005), “Çocuklara Şiirin, Felsefenin ve İmgesel Dünyanın Kapılarını Açan
Tür Bilmeceler”, Hece (Çocuk Edebiyatı Özel Sayısı), S. 104-105, s. 120-127, Ankara.
Levend, Agâh Sırrı (1984), Divan Edebiyatı (Kelimeler, Remizler, Mazmunlar, Mefhumlar),
Enderun Kitabevi, İstanbul.
Nureddin Seyidov (1982), Azeri Bilmeceleri ve Bilmece Dili, (Çeviren: Neriman
Hepbildikler), Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı
Bölümü Basılmamış Lisans Tezi.
Oğuz, M. Öcal (2002), “Metin ve Anlatım Ortamı Merkezli Kuramların Türk Halk Bilimi
Çalışmalarına Uygulanması Üzerine Bazı Dikkatler”, Uluslararası Türk Dünyası Halk
Edebiyatı Kurultayı Bildirileri 26-28 Mayıs 2000, Kültür Bakanlığı yayınları, Ankara.
s. 549-553.
Öztürk, Ali (1985), Türk Anonim Edebiyatı, Bayrak Yayımcılık, İstanbul.
Sakaoğlu, Saim (1982), “Bilmecelerimizde Doldurma Kelimeler”, II. Milletlerarası Türk
Folklor Kongresi Bildirileri, Kültür ve Turizm Bakanlığı yayınları, Ankara, Cilt: 2, s.
345-360.
Sakaoğlu, Saim (1983), “Bilmece Terimi Üzerine Notlar”, Türk Kültürü Araştırmaları (1979-
1983), Ankara, s. 1-2.
Sual, Mahir (1974), “Dünya Bilmeceleri”, Folklora Doğru-Bilmece Sayısı, İstanbul,
S. 37. s. 81.
Tarlan, Ali Nihat (1936), Divan Edebiyatında Muamma, İstanbul Üniversitesi yayınları
(Burhaneddin Matbaası), İstanbul.
Tezel, Naki (2004), Türk Halk Bilmeceleri, Milli Eğitim Bakanlığı yayınları, İstanbul.
Toklu, M. Osman (2003), “Alışılmamış Bağdaştırmaların Anlam Yapısı”, II. Dil, Yazın ve
Deyişbilim Sempozyumu 9-10 Mayıs 2002, Çukurova Üniversitesi Yayınevi, Adana, s.
144-153.
Uraz, Murat (1950), “Halk Edebiyatında Muamma”, Türk Folklor Araştırmaları, İstanbul, S.
8, s. 113-115.
Yançev, Nihail (2002), Mani ve Bilmeceler, Kültür Bakanlığı yayınları, Ankara.
Kısaltmalar:
s.: sayfa
S.: Sayı
THB: Türk Halkının Bilmeceleri (1999)

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com