Buradasınız

Anasayfa » Content

MİKRO-ÖĞRETİM UYGULAMASININ ÖĞRETMEN ADAYLARI GÖZÜYLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Evaluation of Microteaching Applications through Student Teachers’ Views

Journal Name:

  • Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study aimed to examine views of student teachers to application of micro-teaching The study was conducted within the scope of School Experience course offered in, Science Teacher Education Program in the spring term of 2012-2013 study years. The sample of the study consists of 28 Science Teacher Education Program student teachers in Pamukkale University. Case study method was used in this study. Data were gathered through and questionnaire conducted with student teachers. Qualitative data were examined through descriptive analysis. Advantages and disadvantages of the implementation of microteaching approach were discussed in the light of student teachers’ views. Student teachers have developed a positive attitude towards the implementation of the microteaching application. At the same time, microteaching application has been seen to be useful in solving the problems student teachers faced in the preparing, presentation and handling of lesson process
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, öğretmen eğitiminde kullanılan mikro-öğretim uygulamasının avantaj ve dezavantajlarının öğretmen adaylarının görüşleri doğrultusunda tespit etmektir. Çalışma 2012-2013 öğretim yılı güz döneminde Fen ve Teknoloji Öğretmenliği Programında Okul Deneyimi dersi kapsamında yürütülmüştür. Bu araştırmanın örneklemini Pamukkale Üniversitesi Fen ve Teknoloji Öğretmenliği programındaki 28 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırma, özel durum çalışması yöntemi ile yürütülmüştür. Veriler, uygulama sırasında öğretmen adaylarının hazırladıkları günlükler ve uygulama sonunda anket ile elde edilmiştir. Nitel verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Veriler frekans ve yüzde hesabı yapılarak analiz edilerek tablo halinde sunulmuştur. Mikro-öğretim uygulamasının üstün ve zayıf yönleri öğretmen adaylarının görüşleri ışığı altında tartışılmıştır. Öğretmen adayları mikro-öğretim uygulamalarına karşı olumlu tutum geliştirmişlerdir. Aynı zamanda mikro-öğretimin, öğretmen adayının derse hazırlanma, dersi sunma ve işlemede karşılaşılan problemlerin çözümünde yararlı olduğu görülmüştür
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-mikro-ogretim-uygulamasinin-ogretmen-adaylari-gozuyle-degerlendirilmesi.pdf
  • 1
303
313
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aksan, Y. ve Cakır, O. (1992). Pre-Service teacher education: a case study. The Second
International Conference: ELT and Teacher Training in the 1990's: Perspectives and
Prospects (23-25 September 1992) Ankara:METU.
Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D. ve Turgut, M.F., 1997. Kimya Öğretimi, Öğretmen Eğitimi
Dizisi, YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Yayınları, Bilkent,
Ankara.
Bayraktar, E.(1982). Mikro öğretim yöntemi ve uygulaması.(Yayınlanmamış Asistanlık Tezi)
Ankara: KTYOO.
Bayraktutar, E. (1982). Mikro-Öğretim Yöntemi ve Uygulaması. Yayınlanmamış Asistanlık
Tezi. Ankara: Kız Teknik Yüksek Öğretmen Okulu.
Bayraktutar, E. (1994). “Öğretmen Eğitiminde Çağdaş Bir Yaklaşım Olarak Mikro-Öğretim
Yöntemi Üzerine Bir Araştırma”. I. Eğitim Bilimleri Kongresi Cilt I. Adana: Ç.Ü.
Eğitim Fakültesi Yayınları.
Bell, N. D. (2007). Microteaching: What is it that is going on here? Linguistic and Education,
18, 24-40.
Çakır, Ö. ve Aksan, Y. (1992). “Yabancı Dil Öğretmeni Yetiştirmede Mikro-Öğretimin Rolü-
Bir Model”. Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7.
Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin
Türkiye’deki üç üniversitede durumu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 18, 62-68.
Dennick, R., (1998). “Teaching medical educators to teach: the structure and participant
evaluation of the Teaching Improvement Project” Medical Teacher, 20(6), 598-601.
Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M. ve Doğar, Ç., (2005). “Öğretmenlik
uygulamalarında mikro öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi”. Kastamonu
Eğitim Dergisi, Cilt:13 No:1 ;1-10
Hall, R. & Leveridge, M., (2006). “The use of video in residential social work staff
development”, Social Work Education, 3(1), 15-18.
I’Anson, J., Rodriguez, S., & Wilson, G. (2003). Mirrors, reflections and refractions:The
contribution of microteaching to reflective practice. European Journal of Teacher
Education, 26(2), 189-199.
Kazu, H.(1999). “Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim”. 4.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi
Bildiriler (1) . Eskişehir :Anadolu Üniversitesi. Yayın No: 1076. ss.421-433.
Kazu, H. ve Külahçı, S.(1996). “Mikro öğretim yönteminin öğretmenlik uygulamaları
üzerindeki etkisi”. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Atatürk Eğitim Fak. 2.Ulusal
Eğitim Sempozyumu Bildirileri. 18-20 Eylül. ss.7-18.
Külahçı, S.(1994). “Mikro öğretimde Fırat üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi”.
1.Model Geliştirme. Eğitim ve Bilim Dergisi. Ocak, Cilt: 18, Sayı: 91, ss.12-22.
Madike, F.U.(1980). Teacher preparation and student achievement: an experimental
comparasion of micro-teaching with a traditional approach: Journal of Educational
Psychology. 72-6 ,pp.866-874.
Meral, M. A. ve Zerayak, E. (1999). “Öğretmen Yetiştirmede Mikro-Öğretim” 4. Ulusal Eğitim
Bilimleri Kongresi. Eskişehir; Anadolu Üniversitesi.
Kinchin, I. M. & Alias, M., (2005). “Exploiting variations in concept map morphology as a
lesson-planning tool for trainee teachers in higher education”, Journal of In-service
Education, 31(3), 569-592.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (2013) 303-313 313
Klinzing, H. G. (2002). Wie effektiv ist microteaching? Ein Überblick über fünfunddreißig
Jahre Forschung (How effective is microteaching? A survey of fifty-three years of
research) Zeitschrift für Pädagogik, 48(2), 194–214.
Kpanja, E. (2001). A study of the effectiveness of videotape recording in microteaching training.
British Journal of Educational Technology, 32 (4), 483–486.
Külahçı, Ş.G. (1994). “Mikro-öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Deneyimi
II. Değerlendirme”. Eğitim ve Bilim. 18 (92).
Mellon, E. K. & Dence, J. B., (1971). Orientation for teaching Assistants Using Video recorded
Microteaching. Journal of Chemical Education, 48(10), 674-675.
Metcalf, K., Hammer, R., & Kahlich, P. (1996). Alternatives to field-based experiences: the
comparative effects of on-campus laboratories. Teaching and Teacher Education,
12(3), 271–283.
Sarı,Y., Sakal,M. ve Deniz,S.(2006 ). “Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim
yönteminin etkililiği” . http://ab.org.tr/ab05/tammetin/95.doc adressinden 12.02.2013
tarihinde indirilmiştir
Saunders, W., Gall, M.D., Nielson, E., & Smith, G. (1975). The effects of variations in
microteaching on prospective teachers’ acquisition of questioning skills. Journal of
Educational Research, 69, 3–7.
Simbo, F. (1989). The effects of microteaching on student teachers’ performance in the actual
teaching practice classroom. Educational Research, 31, 195–200.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com