Buradasınız

Anasayfa » Content

ÖĞRETMENLERİN ÖĞRETİM STİLLERİ TERCİHLERİ: TÜRKİYE-ABD KARŞILAŞTIRILMASI

TEACHERS’ TEACHING STYLE PREFERENCES: A COMPARISON OF TURKEY AND THE USA

Journal Name:

  • Turkish Studies

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.5182

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It has been accepted that teacher is the most important pattern in classroom for student achievement and effective curriculum. Teachers’ teaching style preferences are the key part of teaching- learning process. The two main aims of this study were to examine teachers’ teaching style preferences and to compare the teaching style preferences of teachers in Turkey and the USA. Teaching Style Inventory (TSI) which developed by Grasha (1996) and adopted to Turkish by Uredi (2006) was used to investigate Turkish teachers’ (N=283) teaching style preferences, and the original TSI was used for describing American teachers’ (N=229) teaching style pereferences. Relational survey method was used in the research. The data were collected by convenient sampling and all the teachers from both countries participated voluntarily in the answering of questionnaires. Frequency, percent distribution and Chi Square test were used to analyze data. Findings indicated that there were significant differences in teaching style preferences of the USA and Turkish samples of teachers. In the USA sample, the most preferred teaching style is delegator/facilitator/expert, while the least preferred teaching style is expert/formal authority. In the Turkey sample, the most preferred teaching style is facilitator/personal model/expert, while the least preferred teaching style is personal model/expert/formal authority. The second teaching style perefence of Turkish teachers was formal/authority.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Eğitim programlarının etkililiğini ve öğrenci başarısını artırmada en önemli bileşenlerden biri öğretmendir. Öğretmenlerin öğretim stilleri tercihleri, öğrenme-öğretme sürecinin anahtar özelliklerinden biri olarak görülmektedir. Tercih edilen öğretim stili bir anlamda öğretmenin ve öğrenme-öğretme sürecinin niteliğini belirlemektedir. Bu araştırmanın temel iki amacı, öğretmenlerin öğretim stilleri tercihlerini incelemek ve Türkiye ile ABD’deki öğretmenlerin öğretim stilleri tercihlerini karşılaştırmak olarak belirlenmiştir. Çalışmada, Türkiye’deki öğretmenlere (N=283) Grasha (1996) tarafından geliştirilen ve Üredi (2006) tarafından Türkçeye uyarlanan “Öğretim Stilleri Envanteri”, ABD’deki öğretmenlere (N=229) envanterin özgün formu uygulanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde frekans, yüzde dağılımları verilmiş ve ki-kare testi yapılmıştır. Bulgular ABD ve Türkiye’deki öğretmenlerin öğretim stilleri tercihlerinin istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiğini ortaya koymuştur. ABD’de en fazla tercih edilen öğretim stilinin temsilci/kolaylaştırıcı/uzman, en az tercih edilen öğretim stilinin ise uzman/otorite olduğu belirlenmiştir. Türkiye’de ise kolaylaştırıcı/kişisel model/uzman en fazla tercih edilen öğretim stili iken kişisel model/uzman/otorite en az tercih edilen öğretim stili olmuştur. Türkiye’deki öğretmenlerin yaygın olarak tercih ettiği öğretim stilinin hümanist yaklaşıma uygun olması olumlu bir sonuç olarak görülmüş ancak otorite/uzman öğretim stilinin de ikinci sırada tercih edilmesi dikkat çekici bulunmuştur. Bu bulgu, Türk Eğitim Sisteminde bir geçiş dönemi yaşandığı, yeniden yapılanma çalışmaları ile öğretmenlerin öğretmen merkezli öğretim anlayışından öğrenci merkezli eğitim anlayışına yöneldikleri biçiminde yorumlanmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmenlerin-ogretim-stilleri-tercihleri-turkiye-abd-karsilastirilmasi.pdf
  • 8
635
648
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ALTAY, S. (2009). “Beşinci Sınıf Öğretmenlerinin Sosyal Bilgiler Dersindeki Öğretme Stillerinin İncelenmesi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
BİLGİN, İ ve BAHAR, M. (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Öğretme ve Öğrenme Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (1), 19-38.
BİLGİN, İ., UZUNTİRYAKİ, E. ve GEBAN, Ö. (2002). Kimya Öğretmenlerinin Öğretim Yaklaşımlarının Lise 1 ve 2. Sınıf Öğrencilerinin Kimya Dersi Başarılarına ve Tutumlarına
646 İlke EVİN GENCEL
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/8 Summer 2013
Etkisinin İncelenmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri,16-18 Eylül, Ankara.
BOZ, Y. ve UZUNTİRYAKİ, E. (2006). Turkish Prospective Chemistry Teachers’ Beliefs about Chemistry Teaching. International Journal of Science Education. 28, 1647-1667.
BUTLER, K. (1987). “Learning And Teaching Style: In Theory & Practice”. Ph.D. dissertation. Connecticut University, Colombia.
CLARK, D. S. & LATSHAW, C.A. (2012). Effects of Learning Styles/Teaching Styles and Effort on Performance in Accounting and Marketing Courses. World Journal of Management, 4 (1), 67-81.
DASARİ, P. (2006). “The Influence of Matching Teaching and Learning Styles on the Achievement in Science of Grade Six Learners”. Ph.D. dissertation. University of South Africa.
DAVIS LANGSTON, C. (2012). “Exploring Relationships Among Teaching Styles, Teachers’ Perceptions of Their Self-Efficacy and Students’ Mathematics Achievement”. Ph.D. dissertation. Liberty University.
DUNN,R. & DUNN, K. (1979). Learning Styles and Teaching Styles: Should They Can They Be Matched? Educational Leadership, 36 (4), 238-244.
FARUJI, L.F. (2012). Teachers' Teaching Styles at English Language Institutes in Iran. International Journal of Social Sciences and Education, 2(1), 364-373.
FISCHER, B. B. & FISCHER, L. (1979). Styles in Teaching and Learning. Educational Leadership 36 (January), 245-254.
GRASHA, A. F. ve RIECHMANN, S. W. (1974). A Rational Approach to Developing and Assessing the Construct Validity of a Student Learning Style Scales Instrument. The Journal of Psychology , 87, 213-223.
GRASHA, A. F. (1994a). A Matter of Style: The Teacher As Expert, Formal Authority, Personal Model, Facilitator And Delegator. College Teaching, 42 (4), 142-149.
GRASHA, A. F. (1994b). A Special Section Discovering Your Best Teaching Styles. College Teaching, 42 (4), 122-123.
GRASHA, A. F. (1996). Teaching With Style: A Practical Guide To Enhancing Learning By Understanding Teaching & Learning Styles. Pittsburgh, PA: Alliance Publishers USA.
GRASHA, A. F. & YANGARBER-HICKS, N. (2000). Integrating Teaching Styles and Learning Styles with Instructional Technology. College Teaching, 48 (1), 2-10.
GRASHA, A. F. (2002). The Dynamics Of One-On-One Teaching. College Teaching, 50 (4), 139-146.
HEIMLICH, J. E. ve NORLAND, E. (2002b). Teaching Style: Where Are We Now? New Direction for Adult and Continuing Education, 93, 17-26.
İNCE, M. L. ve HÜNÜK, D. (2010). Eğitim Reformu Sürecinde Deneyimli Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Kullandıkları Öğretim Stilleri ve Stillere İlişkin Algıları. Eğitim ve Bilim, 35 (157), 128-139.
Öğretmenlerin Öğretim Stilleri Tercihleri: Türkiye-ABD Karşılaştırılması 647
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/8 Summer 2013
KALECİ, F. (2012). “Matematik Öğretmen Adaylarının Epistemolojik İnançları ile Öğrenme ve Öğretim Stilleri Arasındaki İlişki”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
KARATAŞ, E. (2004). “Bilgisayara Giriş Dersini Veren Öğretmenlerin Öğretme Stilleri İle Dersi Alan Öğrencilerin Öğrenme Stillerinin Eşleştirilmesinin Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkisi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
KOLAY, B. (2008). “Öğretim Stillerinin Farklı Öğrenme Stillerine Sahip 6. Sınıf Öğrencilerinin Fen ve Teknoloji Ders Başarısına Etkisi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
KULINNA, P. H. & COTHRAN, D. J. (2003). Physical Education Teachers' Self-reported Use and Perceptions of Various Teaching Styles. Learning and Instruction, 13, 597-609.
LARENAS, C. H. D., MORAN, A. V. R. & RİVERA, K. J. P. (2011). Comparing teaching style and personality types of EFL instructors in the public and private sectors. Profile, 13 (1), 111-127.
MADEN, S. (2012). Türkçe Öğretmenlerinin Öğretme Stilleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi,1(1), 178-200.
McGOWAN, S. R. (2008). “Teaching Styles of Technical College Core and Occupational Faculty: Their Relationship to Student Achievement”. Ph.D. dissertation, Capella University.
McMAHON, J. D. (2000). Pedagogy of Distance Learning. www.mdfaconline.org/presentations/McMahonFOTTC.ppt (Retrieved April 10, 2013).
MENDOZA, S. (2004). “Teaching Styles Of Technological Institutes Faculty in El Salvador”. Ph.D. dissertation, Capella University.
MERTOĞLU, H. (2011). “Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Öğretim Stillerinin ve Yapılandırmacı Öğrenme Ortamına İlişkin Algılarının Öğretim Uygulamalarına Etkileri”. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
MCCOMBS, B. L., & MILLER, L. (2007). Learner-centered Classroom Practices and Assessments: Maximizing Student Motivation, Learning, and Achievement. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
QUIRK, M. E. (1994). How To Learn and Teach in Medical School: A Learner-Centered Approach. New York: Charles C. Thomas Publishers. America.
RICH, V. J. (2006). Educational Backgrounds and Teaching Styles of Athletic Training Educators in Entry-Level CAAHEP Accredited Athletic Training Programs. Ph.D. dissertation. University of South Florida.
SUTTON, S. E. (2003). “A Study of Elementray School Teachers’ Perceptions Regarding The Match Between Teachers’ Teaching Styles and Students’ Learning Styles”. Ph.D. dissertation. Seton Hall University.
ŞENTÜRK, F. (2010). “7.Sınıf Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri İle Matematik Öğretmenlerinin Öğretme Stillerinin Öğrencilerin Matematik Dersi Başarısı Üzerine Etkisi”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
648 İlke EVİN GENCEL
Turkish Studies
ÜREDİ, L. (2006). “İlköğretim I. ve II. Kademe Öğretmenlerinin Öğretim Stili Tercihlerine Göre Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Algılarının İncelenmesi”. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
ÜREDİ, I. ve Üredi, L. (2009). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Üzerinde Etkili Olabilecek Bir Değişken: Öğretim Stili Tercihi. New World Sciences Acedemy. 4, Article Number: 1C0088 1171-1185.
ZHANG, L. (2006). Preferred Teaching Styles and Modes of Thinking Among University Students in Mainland China. Thinking Skills and Creativity,,1 95–107.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com