Buradasınız

Özbakım Becerilerinde Ebeveyn Desteği Envanterinin (OBEDE) Geliştirilmesi ve Standardizasyonu

Development and Standardization of Parental Support Inventory for Self-Care Skills (PSISS)

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to develop an inventory for determining, what level is supported self-care skills of 36-72 months old children by their parent. For this purpose, validity and reliability analysis of "Parental Support Inventory for Self-Care Skills” were made, descriptive statistics values were calculated and the percentage values of z and T scores were determined. 228 mothers and 228 fathers with children between 36-72 months for a total of 456 parents have joined in the study group. Inventory is 5-point Likert structure and consists 62 items. Self-care skills in inventory are evaluated with the five basic dimensions which are "Cleanliness and Property" (19 items), "Nutrition" (14 items), "Dressing" (16 items), "Personal Security" (8 items), and "Rest" (5 items). Parental support explanatory level of inventory for self-care skills was found as 49.52 percent, criterion validity was .89 and Cronbach's alpha coefficient of internal consistency was found as .96.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, 36-72 aylık çocukların özbakım becerilerinin anne-babaları tarafından ne düzeyde desteklendiğini belirleyen bir envanter geliştirmektir. Bu amaç doğrultusunda “Özbakım Becerilerinde Ebeveyn Desteği Envanterinin (OBEDE) geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmış, tanımlayıcı istatistik değerleri hesaplanmış ve yüzdelik, z ve T puanları belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunda 36-72 ay arası çocuğu olan 228 anne ve 228 baba olmak üzere toplam 456 ebeveyn yer almıştır. Envanter, 5 dereceli Likert yapısında 62 maddeden oluşmaktadır. Envanterde özbakım becerileri “Temizlik ve Düzen” (19 madde), “Beslenme” (14 madde), “Giyinme” (16 madde), “Kişisel Güvenlik” (8 madde) ve “Dinlenme” (5 madde) olmak üzere beş temel boyutta değerlendirilmektedir. Envanterin özbakım becerilerindeki ebeveyn desteğini açıklayıcılık düzeyi yüzde 49.52, kriter geçerliği .89 ve güvenirliği için yapılan Cronbach-alpha iç tutarlık katsayısı .96’dır.
19
36

REFERENCES

References: 

AAMR/American Association on Mental Reterdation (1992). Mental retardation: Defination, classification and systems of supports (9th ed.). Wahington DC: 1992.
Alpar, R. (2010). Uygulamalı istatistik ve geçerlik-güvenirlik. Ankara: Detay Yayınları.
Altunışık, R., Çoşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Adapazarı: Değişim.
Beyazova, M. ve Kutsal, Y. G. (2000). Fiziksel tıp ve rehabilitasyon (Cilt II, 2395-2430). Ankara: Günes Kitapevi.
Büyüköztürk, Ş. (2003). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Coleman, M. & Apts, S. (1991). Home alone risk factors. Teaching Exceptional Children Journal, 23(3), 36-39.
Çokluk, Ö. Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi.
Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2001). 5-6 yaş çocuklarının özbakım becerilerinin cinsiyet ve okul öncesi eğitim alma durumlarına göre incelenmesi. Milli Egitim Dergisi, 150.
Erkuş, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar (1. Basım). Ankara: TPD.
Fawcett, J. (2005). Contemporary nursing knowledge: analysisandevaluation of conceptualmodels of nursing (2th ed). USA: FA Davis Comp.
Gözüm, S. ve Aksayan, S. (2003). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber: Psikometrik özellikler ve kültürler arası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 5(1), 3-14.
Hortaçsu, N. (2003). Çocuklukta ilişkiler: Ana baba, kardeş ve arkadaşlar. Ankara: İmge Kitabevi.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1981). Çocuğun değeri. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi İdari Bilimler Fakültesi Yayınları.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1990). İnsan aile kültür. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Kalaycı, Ş. (2005). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (1. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kara, B. (2001). Öz-Bakım tanımı ve kavramsal yönü. Sendrom Aktüel Aylık Tıp Dergisi, 13(7), 105-108.
Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi (8. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Katz, L. G. (1999). Another look at what young children should be learning (ERIC Document Reproduction Service No. ED430735).
McCaleb, A. & Cull, V. (2000). Sociocultural influences and self care practices of middle adolescents. Journal of Pediatric Nursing, 15(1), 30-35.
McCaleb, A. & Edgil, A. (1994). Self-concept and self care practices of healthy adolescents. Journal of Pediatric Nursing, 9(4), 233-238.
Nahcivan, N. O. (2004). A Turkish language equivalence of the exercise of self-care agency scale. Western Journal of Nursing Research, 26(7), 813-824.
Neistadt, M. E., & Marques, K. (1984). An independing living skills training program. The American Journal of Occupational Therapy, 38(10), 671–676.
Oktay, A. (1985). Okul öncesi dönemde temel alışkanlıkların kazandırılması. YA-PA Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlastırılması Semineri I-II SAYFA YAZ. İstanbul: Doğuş Matbaası.
Orem, D. E., (2001). Self-caredeficittheory of nursing: conceptsandapplications (7th ed. pp.99-135). USA: Mosby-Year Book.
Öner, N. (1997). Türkiye'de kullanılan psikolojik testler (3 Baskı). İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Öz, F. (2004). Sağlık alanında temel kavramlar. Ankara: İmaj İç ve Dış Ticaret AŞ.
32 Özbakım Becerilerinde Ebeveyn Desteği Envanterinin(OBEDE)… M. Yurtsever Kılıçgün
Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi I-II (5. Baskı). Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Özgüven, İ. E. (1992). Hacettepe kişilik envanteri. Ankara: PDREM.
Savaşır, I., Sezgin, N., Erol, N. (1994). Ankara gelişimsel tarama envanteri. Ankara: TPD.
Schaefer, E. S. & Bell, R. Q. (1958). Development of a parental attitude research instrument. Journal of Child Development, 29, 339-361.
Sipahi, B., Yurtkoru, E.S. ve Çinko, M. (2005). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi (2. Baskı). İstanbul: Beta Yayınevi.
Sisson, L. & Dixon, J. M. (1986). A behavioral approach to the training and assesment of feeding skils in multi-handicapped children. Applied Research in Mental Retardation, 7, 149-163.
Steiger, N.J. & Lipson, J. G. (1985). Self-care nursing. Theory & Practice. Bowie, MD: Brady Communications.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerli. (1.Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.
Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (4. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
Varol, N. (2004). Öz bakım becerilerinin öğretimi (2. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
Velioğlu, P. (1999). Hemşirelikte kavram ve kuramlar. İstanbul: Alas Ofset.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com