Altun, A., Gürer, M. D. (2005). Tekli okuryazarlıktan çoklu okuryazarlığa doğru: medya okuryazarlığı. Güncel Gelişmeler Işığında İlköğretim. (Ed.: A. Altun ve S. Olkun). Ankara: Anı Yayıncılık.
Ataman, B. (2009).Yeni medyada kullanıcının gücü. Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırma. 29. 188- 197.
Betz, F. (2010). Yönetim stratejileri (Çev.: Ü. Şensoy). Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim.
Budak, Y. (1998). Eğitimde toplam kalite yönetimi açısından öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim ihtiyaçları ve programlarına bir yaklaşım, Milli Eğitim Dergisi, 140,(35-38).
Çakır, H. 2012. İletişim sürecinde medya okuryazarlığı. Yeşilay. 939. 10- 15.
Çelik, T. (2011). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının çok kültürlü bakış açısı geliştirmelerinde medya okuryazarlığı dersinin rolüne ilişkin bir çalışma. (Yayınlanmış Lisansüstü tezi). Denizli.
Çetinkaya, S. (2008). Bilinçli medya kullanıcıları yaratma sürecinde medya okuryazarlığının önemi. (Yayınlanmış Lisansüstü tezi). Ankara.
Demirel, Ö. (2011). Eğitimde yeni yönelimler. Ankara: Pegem A Yayıncılık. 239.
Eco, U. (2012). Yengeç adımlarıyla: sıcak savaşlar ve medyatik populizm. (Çev.: Ş. Gezgin). İstanbul: Doğan Egmont Yayıncılık, 157.
Elma, C., Kesten, A., Dicle, A.N, Uzun, E. M. (2010). Türkiye’de medya okuryazarlığı eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 10(3).1415-1430.
Erdoğan, İ. (2002). Yeni bir binyıla doğru türk eğitim sistemi. İstanbul: Sistem. 52,105.
Erdoğan, İ., Alemdar, K. (2005). Öteki kuram. Ankara: Erk Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (2012). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık. 48.
Friedman, G. (2013). Gelecek 100 yıl. (Çev: İ. Şener ve E. Günsel). İstanbul: Pegasus Yayınları.
Gürkaynak, İ. Üstel, F., Gülsöz. S. (2008). Eğitim reformu girişimi raporları. Eleştirel Düşünme,1.
Güzel, M. (2006). Küreselleşme, internet ve gençlik kültürü. Küresel İletişim.1.
Hazar, M. (2011). Sosyal medya bağımlılığı: bir alan çalışması. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve araştırma, 32, 151-175.
Hıdıroğlu, İ. (2009). 1990 sonrası hollywood yapımı filmlerde gözetim olgusunun işlenişi. Düşünce Siyaset. Ankara: Lotus.24.
134
M. Fidan / EÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (2), (2013), 121-137
Hin, L. T. W., Subramaniam, R. (2009). Handbook of research on new media literacy at the k-12 level. New york: Information Science Reference.
İnan, T. (2010). Öğretmen adaylarının medya okuryazarlık düzeyleri ve medya okuryazarlığına ilişkin görüşleri. (Yayınlanmış Lisansüstü tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
Jols, T., Thoman, E. 2008. 21. Yüzyıl okuryazarlığı.. (Çev.: C. Elma ve A. Kesten). Ankara: Ekinoks.
Karaman, M., K., Karataş, A. (2009). Media literacy levels of the candidate teachers. Elementary Education Online. 8(3). 798-808.
Kress, G. (2005). Literacy in the new media age. London and New York: Taylor & Francis e-Library.
Kuran, K. (2002). Öğretmenlik mesleği-niteliği ve özellikleri, (Ed.: A. Türkoğlu). Öğretmenlik Mesleğine Giriş, Ankara: İnci Ofset.
Livingstone, S. (2010). Media literacy and the challenge of new ınformation and communication technologies. The Communication Review. http://www.tandfonline.com/loi/gcrv20. 24 December 2012.
Mellander, K. (2008) Öğrenmenin gücü. İstanbul: Remzi.105.
Mora, N. (2005). Kitle iletişim araçlarında yeniden üretilen cinsiyetçilik ve toplumda yansıması. Uluslararası İnsan Bilimleri. 2(1).
Özkan, H. H. (2006). Popüler kültür ve eğitim. Kastamonu Eğitim. 14(1). 29-38.
Önder, A. (2002). Yaşayarak öğrenme için eğitici drama (Çev: S.Y. Kölay). İstanbul: Epsilon. 42.
Rousseau, J.J. (2010). Emile. (Çev. Y. Avunç). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür. 6.
Seferoğlu, S. S., (2004). Öğretmenlerin hizmet içi eğitiminde yeni yaklaşımlar. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1. (83-95).
Senge, P.M. (1994). The fifth discipline. NY: Bantam Doubleday Dell.
Tursting, K., Barton, D. (2006). Öğrenme kuramları ve yetişkin öğrenme modelleri.(Çev: A. Yıldız, A. Demirli). Ankara: Dipnot. 13.
135
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com