Buradasınız

Anasayfa » Content

AHMED-İ DÂÎ'NİN TERCÜME-İ TEFSÎR-İ EBÜ'L-LEYS ES-SEMERKANDÎ MUKADDİMESİ

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi

Publication Year:

  • 2000
Author Name
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
XIV. yüz yılın ikinci yarısıyla XV. yüz yılın ilk yarısında Yıldırım Baye-zid, Emir Süleyman ve Çelebi Mehmed devirlerinde yaşamış olan Dâî, Eski Anadolu Türkçesi döneminin önde gelen şahsiyetlerindendir. Tıbb-ı Nebevi Tercümesi mukaddimesindeki "Ahmed ibn İbrâhim ibn Muhammed el ma'rûf bi'd-Dâî"1 ifadesinden admm Ahmed, mahlasının Dâî, babasının adının îbrahim ve dedesinin isminin de Mehmed (Muhammed) olduğu anlaşılmaktadır. Dâî'den bahseden kaynakların hemen hepsi onun Germiyanlı olduğunu kabul ederler2. Ancak Hammer, her halde bir yanlış anlamadan dolayı onun Karamanlı olduğunu kaydeder3. Esasen şairin doğum yeri hakkında kesin bir bilgi yoktur. Onun Germiyanlı olarak gösterilmesi, daha ziyade adım Germiyanoğul-ları zamanında duyurmuş olmasından ve kendisinin Germiyanoğulları'nın hizmetinde bulunmuş olmasından kaynaklanmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ahmed-i-dainin-tercume-i-tefsir-i-ebul-leys-es-semerkandi-mukaddimesi.pdf
  • 1
117
188
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Kenan AKYÜZ, "Ahmed-i Dâî'nin Bilinmeyen Bir Eseri", TD, III/33( 1954), s. 525-528.
Âlî, Künhiı'l-ahbâr, İstanbul 1277, V, s. 130.
Gönül ALPAY, Ahmed-i Dâî and His Çengnâme (An Old Ottoman Mesnevi), Cambridge 1975.
Ahmet ATEŞ, "Burdur-Antalya ve Havalisi Kütüphanelerinde Bulunan Türkçe, Arapça ve Farsça Bazı Mühim Eserler", TDED, 11/ 3-4 (1948), s. 171¬191.
Walther
BJÖRKMAN
, "Die Altosmanische Literatür", Philologiae Turcicae Fundamenta, Wiesbaden 1965,11,420.
Alessio BOMBACI, Storia delki letteratura turca, Milan 1969, s. 297-299.
Bursalı Mehmet Tahir, Osmanlı Müellifleri, İstanbul 1333, II, 171-172.
Önder ÇAĞIRAN, Ahmed-i Dâî: Tıbb-ı Nebevî (Dil Özellikleri - Metin dizini), Malatya 1992.
İsmail Hikmet ERTAYLAN, Türk Edebiyatı Örnekleri VII, Ahmed-i Dâî Hayatı ve Eserleri, İstanbul 1952.
Faik Reşad, Târîh-i Edebiyyât-ı Osmâniyye, İstanbul, (ts.), s. 133.
E.
J
. W. GIBB, A History of Ottoman Poetry, London 1900,1, 255-259.
J. von FIAMMER, Geschichte der Osmanischen Dichtkunst, Pesth 1836, I, 72.
Hıfzı Tevfik-Hammâmîzâde İhsan-Hasan Âli, Türk Edebiyatı Numuneleri, İstanbul 1927,1,203-212.
İbrahim Alâettin, Meşhur Adamlar, İstanbul 1933,1, 28.
Fahir İZ, "Dâ'î",
The
Encyclopaedia of Islam, New Edition, Leiden/ London 1965,11, 98-99.
Kâtib Çelebi, Keşfü'z-zımûn, I, 607.
Kınalızade Hasan Çelebi, Tezkiretii'ş-şuarû (haz. İbrahim Kutluk), Ankara 1989,1,139.
Vasfi Mahir KOCATÜRK, Türk Edebiyatı Tarihi, Ankara 1970, s. 135-139.
178
Mustafa ÖZKAN
Tunca. KORTANTAMER, "Anmed-i Dâî ile ilgili Yeni Bilgiler", Türkoloji Dergisi, VII (1977), s. 103-108.
a. mlf., "Ahmed-i Dâî'nin Mutâyebât Adıyla Tanınan Eseri Üzerine", Türkoloji Dergisi, VII (1977), s. 139-147.
Fuat KÖPRÜLÜ,Divan Edebiyatı Antolojisi, İstanbul 1931, s. 68.
Köprülüzade M. Fuat-Şehabettin Süleyman, Yeni Osmanlı Târîh-i Edebiyyâtı, İstanbul 1332, s. 190-192.
GünayKUT, "Ahmed-i Dâî", Dİ A, II, 56-58.
Latîfî, Tezkire, İstanbul 1314, s. 85-86.
Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmânî, İstanbul 1311,1, 110.
Tulga OCAK, Ahvâl ve Asar ve Tahlil Eş'âr-t Dîvân-ı Fârisî-yi Ahmed-i Dâî, Dânişgâh-ı Tahran 1352.
Mehmet ÖZMEN, Ahmed-i Dâî Divanı (doktora tezi), Konya 1984.
Sehî, Tezkire-i Sehî, İstanbul 1325, s. 56.
Faruk Kadri TİMURTAŞ, "Ahmed-i Dâî ve Eserlerinin Türk Dili ve Edebiyatındaki Yeri", TD, III/ 31 (1954), s. 426-430.
A. Memduh TURGUT, İznik ve Bursa Tarihi, Bursa 1935, s. 201.
İsmail Hakkı UZUNÇARŞILI, Kütahya Şehri, İstanbul 1932, s. 213.
a. mlf., Anadolu Beylikleri, Ankara 1937, s. 12

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com