Buradasınız

Murat Menteş’in Dublörün Dilemması Adlı Romanında Dil Sapmaları

Linguistic Deviations in Murat Mentes’ Novel Dublörün Dilemması

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
10.12973/dee.11.257

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Deviation with the most basic sense means, making consciously or unconsciously changes in the sound, form, syntax and meaning feature of the words and using them in unconventional grammatical or semantic values. Therefore, a poet or a writer can derive new words, play with sounds in the words, subvert the syntax, make irrational descriptions. When studies are examined within the scope of stylistic analysis, the subject of deviation generally was observed in the language of poetry. Moreover, most of them contain the examples used in the poems of the poets' of İkinci Yeni. Because the language is dynamic, the use of language and narrative expressions changes. Here, we will try to give orthographical, phonological, lexical, grammatical, semantic etc. types of deviations from the novel named Dublörün Dilemması written by Murat Menteş who has a remarkable place in recent scholarship. Murat Menteş who builds a different linguistic structure in his novels aims to use a meta language as poetic language and to enrich the language. Thus, the fact that the author writes out of the traditional semantic and structural form of the language is important as he expands and develops the possible ways of expression in language. Hence, this study aims to tackle such unconventional deviations.
Abstract (Original Language): 
En temel anlamıyla sapma, sözcüklerin ses, biçim, sözdizimi ve anlam özelliklerinde bilinçli veya bilinçsiz olarak değişiklik yapmak, alışılmışın dışında dilbilgisel veya anlamsal değerlerde kullanmak anlamına gelir. Buna göre şair veya yazar yeni sözcükler türetebilir, sözcük içinde seslerle oynayabilir, sözdizimini bozabilir, akıldışı betimlemeler yapabilir. Deyişbilimsel çözümleme çerçevesinde yapılan çalışmalar incelendiğinde sapma konusunun genellikle şiir dilinde ele alındığı görülmüştür. Hatta bunların çoğu İkinci Yeni şairlerinin şiirlerinde kullanılan örnekleri içermektedir. Dil, dinamik olduğundan süreç içerisinde dil kullanımları, anlatım ifadeleri fazlasıyla değişmiştir. Burada farklı olarak son dönem romancıları arasında sıra dışı bir yere sahip olan Murat Menteş’in Dublörün Dilemması adlı romanından yazımsal, sesbilimsel, sözcüksel, dilbilgisel, anlamsal vb. sapma türlerinden örnekler vermeye çalışacağız. Romanlarında farklı bir dilsel yapı kurgulayan ve şiir dili gibi bir üst dil kullanmayı amaçlayan Murat Menteş, eserinde yer verdiği sapma türlerinde dili deforme eder, zenginleştirmeyi amaçlar. Böylece yazarın, dilin anlamsal ve yapısal formunun dışında hareket etmesi, dilin anlatım olanaklarını genişletmesi ve geliştirmesi bağlamında önemlidir. İşte bu çalışmada bu anlatım olanaklarının ne şekilde kurgulandığı ve nasıl ele alındığı tespit edilecektir.
47
56

REFERENCES

References: 

Akpınar, S.ve Gökşen, E. (2012). Sapma Ekseninde Günlük Dil ve Şiir Dili Etkileşimi. 5. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu, 19-22 Aralık 2012, Denizli. Pamukkale Üniversitesi.
Aksan, D. (2006). Şiir Dili ve Türk Şiir Dili, Ankara: Engin Yayınevi.
Chomsky, N. (2002). Syntactic Structures. Berlin: Mouton de Gruyter.
Clauson, Sir G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish. Oxford.
Çetin, N. (2004). Şiir Çözümleme Yöntemi. Ankara: Öncü Kitap.
Demir, N. (2012). Türkçede Evidensiyel. bilig. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi Yaz 2012 / 62: 97-118. 55
2014, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 12, 47-56.
2014, Journal of Language and Literature Education, 12, 47-56.
Derleme Sözlüğü XI U-Z (1979). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Geçgel, H. (2004). İkinci Yeni Şiirinde Sapmalar. Uluslararası IV. Dil, Yazın ve Deyişbilim Sempozyumu. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 17-19 Haziran: 1-12.
Günay, D. (2007). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual
Harmancı, A. (2013). Cemal Süreya Şiirinde Dil Sapmaları. Turkish Studies 8/4 Yaz 2013: 909-918.
Leech, G. N. (1969). A Linguistic Guide to English Poetry. Longman, London.
Levin, S. R. (1965). Linguistic Structures in Poetry. The Hague: Mouton.
Menteş, M. (2012). Dublörün Dilemması. İstanbul: İletişim Yayınları.
Özünlü, Ü. (1982). Şiir Dilinde Sapmalar. Türk Dili, 45: 77-85.
Özünlü, Ü. (1997). Edebiyatta Dil Kullanımları. Ankara: Doruk Yayımcılık.
Sâmi, Ş. (2009). Kâmûs-ı Türkî. İstanbul: Çağrı Yayınları
Tarama Sözlüğü V O-T. (1971). Ankara: TDK.
Tunalı, İ. (1987), Aristoteles, Poetika. (çeviri). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yalçın, M. (2010), Şiirin Ortak Paydası, İkaros Yayınları, İstanbul.
Yaylı, D. (2006). Haydar Ergülen’in 40 Şiir ve Bir...’inde Sapmalar. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dilbilim Dergisi, 16: 73-81.
Yılmaz, E. ve Demir, N. (2010). Türk Dili.Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Nobel.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com