Buradasınız

Anasayfa » Content

KLÂSİK TÜRK NESRİNDE SES VE ANLAM İLİŞKİLERİ HAKKINDA BİR METİN İNCELEMESİ: TAZARRÛNÂME ÖRNEĞİ

A Text Analyse On the Relations between the Sound and Meaning in the Classical Turkish Prose: A Sample from Tazarru-Nama

Journal Name:

  • Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2005

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study examines a passage from TAZARRU-NAMA which is known as one of the typical examples of Classical Turkish prose that shows some of the characteristics of its period's poetical style on its relation with sound arrangements. The relation between "reel" and "irreel" structures which are the basis of a text is going to be dealt with according to the "ontic"- aesthetic patterns. In this kind of lyrical texts called as artistic prose, not only emotions, but also thoughts can be seen. On the other hand, some suggestions are opened for discussion about whether it is "objection" or it is "objectivation" with regards to TAZARRU-NAMA's scale of aesthetical value judgments.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, ses düzenlemelerinin anlam alanı ile ilişkilerinde, bir yönüyle döneminin şiir tarzına çok yakın özellikler gösteren Klâsik Türk nesrinin, en tipik örneklerinden biri olarak bilinen Tazarrûnâme'den bir pasaj incelenmektedir. Metni oluşturan temelde iki ana tabaka olan ön yapı ile arka yapı arasındaki ilişki, bir ontik-estetik münasebetler örgüsü dahilinde ele alınmakta, artistik nesir şeklinde adlandırılan bu tür lirik metinlerde, çok kuvvetli bir duygu yönü olduğu kadar, düşünce yönünün de bulunabileceği fikrinden hareketle, bir tahlil tecrübesi dikkatlere sunulmaktadır. Diğer taraftan, Tazarrûnâme'nin, estetik değer yargıları skalasında, objeksiyon mu, objektivasyon mu olduğu konusunda, bazı teklifler de tartışmaya açılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-klasik-turk-nesrinde-ses-anlam-iliskileri-hakkinda-bir-metin-incelemesi-tazarruname-ornegi.pdf
  • 14
167
183
  • Turkish

REFERENCES

References: 

. (1992).
Melâmîlik ve Melâmiler (Devlet Matbaası, İstanbul
1931
'de
n tıpkıbasım), Gri Yayın, İstanbul.
. (2004).
"Teori Zemininde Metin Şerhi Meselesi", Eski Türk
Edebiyatı-Makaleler, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara.
_. (1985).
Divan
Şiirinde Rindlik, Ankara.
. (1994).
Eski Türk Edebiyatı Tarihi, Akçağ Yayınları, Ankara.
. (1999).
"Eski Edebiyatımızdaki Bazı İnsan Tipleri", Osmanlı Divan
Şiiri Üzerine Metinler (Haz.:Mehmet Kalpaklı), Yapı Kredi Yayınları, 1. Baskı, İstanbul.
. (2000).
"Eski Edebiyatımızdaki Bazı İnsan Tipleri", Divan Şiiri
Yazıları, Akçağ Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
Açıkgöz, Nâmık. (2004). "17. Yüzyıl Nesri", Türk Dünyası Edebiyat Tarihi, Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Cilt: V, Ankara.
Aristoteles. (1995). Poetika (Çev.: İsmail Tunalı), Remzi Kitabevi, 6. Basım, İstanbul.
Banarlı, Nihad Sami. (1983). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları, Cilt: I, İstanbul.
Corbin, Henry. (1994). Histoire de la Philosophie Islamique (İslâm Felsefesi Tarihi-Başlangıcından İbn Rüşd'ün Ölümüne Kadar-1198, Seyyid Huseyn Nasr ve Osman Yahya'nın işbirlikleri ile çeviren ve notlandıran: Hüseyin Hatemî), İletişim Yayınları, 2. Baskı, İstanbul.
Devellioğlu, Ferit. (1984). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat, Aydın Kitabevi Yayınları, 6. baskı, Ankara.
Gölpınarlı, Abdülbâki. (1983). Mevlânâ'dan Sonra Mevlevîlik, İnkılâp ve Aka Kitabevleri, Gözden Geçirilmiş İkinci Baskı, İstanbul.
İz, Fahir. (1996). Eski Türk Edebiyatında Nesir, Akçağ Yayınları, 2. Baskı, Ankara.Karaalioğlu, Seyit Kemal. (1980). Resimli Motifli Türk Edebiyatı Tarihi-Başlangıçtan Tanzimata-, İnkılâp ve Aka Kitabevleri, Genişletilmiş 2. Baskı, Cilt: I, İstanbul.
Kortantamer, Tunca. (1993). "Türk Şiirinde Ses Konusunda ve Ses Gelişmesinin Devamlılığı Üzerine Genel Bazı Düşünceler", Eski Türk Edebiyatı-Makaleler 1, Akçağ Yayınları, Ankara.
Köprülü, M. Fuad. (1980). Türk Edebiyatı Tarihi, Ötüken Neşriyat, 2. Basım, İstanbul.
Macit, Muhsin. (2004). Divan Şiirinde Ahenk Unsurları, Kapı Yayınları, İstanbul.
Mengi, Mine. (1984). "Eski Edebiyatımızdaki Bazı İnsan Tipleri: Rind ve Zâhid Tipleri, Orta İnsan Tipi", Tarih ve Toplum, Sayı: 12 (Aralık).
Ocak, Ahmet Yaşar. (1992). Osmanlı İmparatorluğunda Marjinal Süfîlik: Kalenderîler (XIV-XVII. Yüzyıllar), TTK Basımevi, Ankara.
Onay, Ahmed Talat. (1993). Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar (Haz. Cemal Kurnaz), TDV Yayınları, Ankara.
Şentürk, Ahmet Atillâ - KARTAL, Ahmet. (2004). Üniversiteler İçin Eski Türk Edebiyatı Tarihi, Dergâh Yayınları, İstanbul.
Şentürk, Ahmet Atillâ. (1996). Klasik Osmanlı Edebiyatı Tiplerinden Süfî yahut Zâhid, Enderun Kitabevi, Birinci baskı, İstanbul.
Tulum, A. Mertol. (2001). Yusuf Sinan Paşa, Tazarr'unâme, Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları: 2027, Bilim ve Kültür Eserleri Dizisi: 338, İslâm Klasikleri: 20, 2. baskı, Ankara.
Tunalı, İsmail. (1984). Sanat Ontolojisi, Sosyal Yayınlar, 3. Baskı, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com