INTER-PREDICATE ADHESION PROCESS OF VERBAL SUFFIX ON PRICIPLE OF GRAVITATION ONTO PREDICATE
Journal Name:
- The Journal of Academic Social Science Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Predicate, which is center of sentence, pulls lexical and grammatical morphemes out of its domain toward itself with the verb which means its nucleus. Thus, it forms a gravitational field which is bended towards its own field. However some of the morphemes are effected from gravity force of predicate less, some of them is affected more. Instant cognivite operations might be observed such as stylistic preferences and movement on the process of gravitation. But these processes do not come out with
adhesion of morphemes to the inter-predicate field permanently. There is a strong
gravitation need on inter-predicate field. Adhesion, which is composed strong
gravitation result, has a grammatical means systemic change and it requires diachronich
process. Adhesional morphemes to the inter-predicate field means that it has gained
categorisational features appopriate to the predicate as a result of genetic agreement
through its historical process. For this reason, adhesional morphemes are exposed to
predicate attraction intensenly. It is able to complete process of gravitation towards
inter-predicate field due to integration and adhesional properties. In this study, strong or
weak, all this following gravitation process is legislated by the name of Principle of
Gravitation onto Predicate. In Turkish language, some of the verbal suffixes (such as
infinitive, participle and gerund) which provide Condition of Inter-Predicate Adhesion
carry obvious effect of this principle with bound grammatical morphemes. It is possible
to observe the bending process towards to the predicate on both diachronic evolution
and synchronic tendency of verbal suffix. Some verbal suffixes turn into suffixes of
mood, tense and aspect with genetical adaptation in which clause; some of them form
grammatical construction with description purposes. In this way, these verbal suffixes
could achieve inter-predicate adhesion. It appears that some verbal suffixes are about at
the end of inter-predicate adhesion process from their being lexical tendency. In this
study, it has been tried to be explained that all of these observations associated with
verbal suffix under the skin of Principle of Gravitation onto Predicate.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Tümcenin merkezi olan yüklem kurucusu, yani çekirdeği olan eylemle, alanı dışındaki sözlüksel ve dilbilgisel biçimbirimleri kendisine doğru çeker. Böylece, kendi alanına doğru bükülen bir çekim alanı oluşturur. Bazı biçimbirimler yüklemin çekim gücünden daha az etkilenirken bazıları daha çok etkilenmektedir. Çekilme sürecinde biçemsel tercihler veya taşıma gibi anlık bilişsel işlemler gözlemlenebilir. Ancak, bu süreçler, biçimbirimlerin yüklem-içi alana kalıcı olarak yapışmasıyla sonuçlanmaz. Yüklem-içi alana yapışmada güçlü bir çekilime ihtiyaç vardır. Güçlü çekilim sonucu oluşan yapışma; dilbilgisel, yani dizgesel bir değişim içermekte ve artzamanlı bir süreç gerektirmektedir. Yüklem-içi alana yapışma eğilimi dorukta olan biçimbirimler, tarihsel süreç boyunca gerçekleştirdikleri genetik uyumun bir sonucu olarak yükleme uygun kategorisel özellikler kazanmış demektir. Bundan dolayı, yüklemsel çekime daha yoğun olarak maruz kalmakta, bütünleşme ve yapışma eğilimli özelliklerinden dolayı yüklem-içi alana doğru çekilme sürecini tamamlayabilmektedir. Bu makalede, güçlü ya da zayıf, sözü edilen bütün bu çekilim süreci, Yükleme Çekilim İlkesi adıyla yasalaştırılmıştır. Türkçede bu ilkenin bağımlı dilbilgisel biçimbirimler üzerindeki açık etkisini Yüklem-içi Yapışma Koşulunu sağlayan bazı eylemsi ekleri (mastar, ortaç ve ulaç ekleri) taşımaktadır. Yükleme doğru olan bükülüm sürecini eylemsi eklerinin hem artzamanlı evriminde hem de eşzamanlı eğilimlerinde görmek mümkündür. Eylemsi eklerinden kimisi yantümcede oluşturduğu genetik uyumla kip, zaman ve görünüş ekine dönüşerek kimisi de betimeleme (“tasvir”) amaçlı dilbilgisel yapılar oluşturarak yüklem-içi yapışmayı başarabilmiştir. Bazı eylemsi eklerinin de yüklem-içi yapışma sürecini tamamlamak üzere olduğu, gösterdiği sözlükselleşme eğilimlerinden anlaşılmaktadır. Bu çalışmada, eylemsi ekleriyle ilişkili bütün bu gözlemler Yükleme Çekilim İlkesi temelinde açıklanmaya çalışılmıştır.
FULL TEXT (PDF):
- 1