Kemal ERASLAN, Eski Uygur Türkçesi Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara, 2012, 664 s.

Eski Türkçe, İslamiyet’ten önceki Türk dili dönemini karşılayan bir terimdir. Eski Türkçe iki döneme ayrılmıştır. Bu dönemlerden biri Köktürkçe, diğeri Uygur Türkçesidir. Köktürkçenin en önemli eserleri II. Doğu Türk Kağanlığı döneminde yazılan ve Orhon nehri kıyısında bulunan Tonyukuk, Köl Tigin ve Bilge Kağan yazıtlarıdır. Orhon yazıtları bize Türkçenin gelişmişlik ve ifade düzeyinin yüksek olduğunu göstermektedir. Uygur Türkçesi döneminde verilen eserler, yerleşik hayat düzenini benimsemiş Uygur Türklerinin gelişmiş şehir kültürünü, üstün sanat yeteneğini ve kendi icatları olan baskı tekniklerini yansıtmaktadır. Turfan ’da tespit edilen ve önemli bir kısmı Berlin Brandenburg Bilimler Akademisinde saklanan Uygur metinleri zengin bir söz varlığına ve cümle yapısına sahip olması bakımından oldukça önemlidir. Ayrıca bu eserler, Budizm ve Manihaizm inançlarını aktaracak Türkçe terminolojiyi yansıtması bakımından önemlidir. Prof. Dr. Kemal ERASLAN tarafından ders kitabı niteliğinde hazırlanmış olan bu eser, Giriş, Yazım Bilgisi, Ses Bilgisi, Şekil Bilgisi, Cümle Bilgisi başlıkları olmak üzere altı bölümden oluşmaktadır. Eser yazarın kendisinin de belirttiği gibi klasik gramer anlayışıyla kaleme alınmıştır.