Muhammed b. Abdillah b. Ali el-Hudayrî, Tefsîru’t-Tâbiîn, İstanbul: Lubab Yazma Eserleri İhya ve İlmi Araştırma Yayınları, 2016, 1413 s.

Vahiy eseri olan Kur’an-ı Kerim, bir toplumun yaşantısını belirlemek ve istediği doğrultuda bir toplum tesis etmek üzere indirilmiştir. Bu yönüyle İslam’a giren Arap toplumu, peyderpey inen ayetler ışığında hayatına bir yön veriyor, değiştirilmesi istenen eski âdetlerini terk ediyordu. Tamamen pratik hayatı ilgilendiren bu durum, Hz. Peygamber’in (sav) yol göstericiliği ile mükemmelleşiyor ve mühürleniyordu. Bu canlılığa şahid olan sahâbe nesli gördüklerini veya duyduklarını daha ziyade zihinlerinde kaydediyor ve kendilerinden sonraki tabaka olan tâbiîn nesline aktarıyordu. Tâbiîn, Kur’an’ın ne demek istediğini anlama çerçevesinde sahâbeden ilim alırken büyük gayretler sarf etmiştir. Genelde müfessir tâbiî, bölgesinde bulunan sahâbî veya sahâbeden tefsir nâkili olmuş böylece ayetleri yorumlamada kendine bir usûl belirlemiştir. Bu açıdan bakıldığında Kur’an’ın ne demek istediğini anlamak için tabiîn neslinin tefsirinin bilinmesi büyük bir önem arz etmektedir. Günümüz müelliflerinden Muhammed b. Abdillah b. Ali el-Hudayrî’nin Tefsîru’t- Tâbiîn isimli eseri tabiînin meşhur müfessirlerinin görüşlerini bilmek ve dolayısıyla tâbiîn tefsir okullarını derinlemesine tanımak için önemli bir çalışmadır. Zira tefsir kitaplarının yanı sıra hadis, ilel, terâcim ve siyer gibi İslam ilimleri külliyatından tabiînin görüşlerini bir araya getirmek, buradan hareketle bağlı olduğu tefsir okulu da göz önünde bulundurularak her tâbiî’nin, tefsirci kimliğine ulaşabilmek hem sabır hem de büyük bir ilmi çaba gerektirir.