Buradasınız

Anasayfa » Content

ÇAĞDAŞ İNGİLİZ FELSEFESİNDE DİN DİLİNİN FONKSİYONEL ANALİZİ

FUNCTIONAL ANALYSIS OF RELIGIOUS LANGUAGE IN CONTEMPORARY BRITISH PHILOSOPHY

Journal Name:

  • İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Verification and falsifiable approaches advocated by the logical positivism, exhibit an attitude of insisting on the meaningless of religious language. Functionalist theory had been put forward based on Wittgenstein's second term philosophy. Many theists have seen usage-based theory of Wittgenstein promising to save the religion. But, attempts to interpret the language of religion on the basis of function were criticized for being reductionist. At the same time, this attitude has been evaluated by the theist philosophers as an approach which ignores the divine-metaphysical aspect.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Mantıksal pozitivizmin savunduğu doğrulamacı ve yanlışlamacı yaklaşımlar, din dilinin anlamsızlığını göstermeye yöneliktir. Wittgenstein’ın ikinci dönem fikirlerinden hareketle birçok işlevselci teori ortaya atılmıştır. Wittgenstein’ın kullanımı esas alan anlam teorisi, birçok teist düşünür için dini kurtarmak adına umut verici olmuştur. Ancak din dilini fonksiyona dayalı olarak yorumlama girişimleri indirgemeci olmakla eleştirilmiştir. Aynı zamanda, bu tavır bazı teist filozoflarca dinin ilâhi-metafizik yönünü görmezlikten gelen bir yaklaşım olarak değerlendirilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_36446_1_pp_320-344.pdf
  • 2
320-344
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alpyağıl, Recep, Wittgenstein ve Kierkegaard’dan Hareketle Din Felsefesi Yapmak, İstanbul: Anka Yayınları, 2002.
Alston, William P., “Religious Language”, Philosophy and Religion, (ed.) William J. Wainwright, New York: Oxford University Press, 2005, s.214-239.
Blackstone, William T., Dinsel Bilgi Sorunu, çev. Tuncay İmamoğlu, İstanbul: Ataç Yayınları, 2005.
Donovan, Peter Religious Language, London: Sheldon Press, 1985.
Evans, C. Stephen ve R. Z Manis, Din Felsefesi, çev. Ferhat Akdemir, Ankara: Elis Yayınları, 2010.
Evans, C. Stephen “Din Dili Problemi”, çev. Ferhat Akdemir, On Dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı.28, 2010, s.253-273.
Ferre, Frederick, Din Dilinin Anlamı, çev. Zeki Özcan, İstanbul: Alfa Yayınları, 1999.
Greisch, Jean, “Basit Dilin Sınırları İçerisinde Din”, çev. Zeki Özcan, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c.7, s.7, 1998, s.601-641.
Greisch, Jean, Wittgenstein’da Din Felsefesi, çev. Zeki Özcan, Bursa: Asa Kitabevi, 1999.
Hare, Richard Mervyn, The Language of Morals, London: Oxford University Press, 1967.
Hepburn, Ronald W., Christianity and Paradox, London: C. A. Watts and Co., Ltd., 1958.
Hick, John, An Interpretation of Religion-Human Response to the Transcendent, London: Macmillan Press, 1989.
Koç, Turan, Din Dili, İstanbul: İz Yayıncılık, 1998.
Nielsen, Kai An Introduction to the Philosophy of Religion, London: The Macmillan Press Ltd., 1982.
Phillips, D. Z., “Religious Beliefs and Language Games”, The Philosophy of Religion, (ed.) Basil Mitchell, New York: Oxford University Press, 1971, s.121-142.
Sharma, Arvind, The Philosophy of Religion and Advaita Vedanta, Pennsylvania: Pennsylvania State University Press, 1995.
Stiver, Dan R., The Philosophy of Religious Language, Oxford: Blackwell Publishers, 1996.
Wittgenstein, Ludwig, Felsefi Soruşturmalar, çev. Deniz Kanıt, İstanbul: Küyerel Yayınları, 2000.
Yazoğlu, Ruhattin, “Alasdair MacIntyre’da Otorite ve Dinî İnancın Temeli”, Felsefe Dünyası, Sayı.45, 2007/1, s.14-22.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com