You are here

Matkap Geometrisinin Takım Aşınması ve Talaş Oluşumu Üzerine Etkisinin Araştırılması

Investigation of the Effect of Drill Geometry on Tool Wear and Chip Formation

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, the effects of different drill geometries and cutting parameters on tool wear and chip formation forms are evaluated. It has been observed what parameters affect tool wear and chip formation form by making 100 test revolutions for 16 different combinations with different geometry sets and different cutting condition combinations. Experimental studies have used four different geometries, 10 mm diameter, two-spindle, helical, solid cementite carbide drill with original two-channel geometry developed with the common two-tool geometry commercially available and GGG 50 spherical graphite cast iron material as workpiece material. For experiment design, a Taguchi Test Design was created with three different control factors of four levels, geometric form of cutter, cutting speed and feed amount. When evaluating the test results, radial wear and outer wear are observed in all tools, but radial wear is generally increased with progressive increase.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, farklı matkap geometrileri ve kesme parametrelerinin takım aşınması ve talaş oluşum formlarına etkisi değerlendirilmiştir. Farklı geometrilere sahip takımlarla ve farklı kesme şartı kombinasyonlarıyla, 16 farklı kombinasyon için 100 deney tekrarı yapılarak hangi parametrenin takım aşınmasında ve talaş oluşum formuna ne tür bir etki yaptığı gözlemlenmiştir. Deneysel çalışmalarda ticari olarak temin edilebilen yaygın iki takım geometrisi ile geliştirilen özgün iki kanal geometrisine sahip dört farklı geometride, 10 mm çapında, iki ağızlı, helisel, yekpare sementit karbür matkap, iş parçası malzemesi olarak da GGG 50 küresel grafitli dökme demir malzeme kullanılmıştır. Deney deseni için matkabın geometrik formu, kesme hızı ve ilerleme miktarı olmak üzere dörder seviyeli üç farklı kontrol faktörü ile bir Taguchi Deney Tasarımı oluşturulmuştur. Deney sonuçlarının değerlendirilmesinde bütün takımlarda radyal ağız aşınması ve dış köşe aşınması gözlemlenirken, ilerlemenin artmasıyla genellikle radyal ağız aşınmasının da arttığı görülmektedir.
11
19