THE PLACE OF ABSTRACTS AND TEXTS IN LITERATURE OF HANAFI
Journal Name:
- İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name |
---|
Abstract (2. Language):
After II. century (hijri calender) the studying of copyright was evolved in Hanafi sect. Because of this development the studying of copyright have gained a feature which contains saved a comprehensive information of practical and a lot of knowledge. And it complicated the use of works and it was digress from the original purpose. Because of this deflection it became difficult to take advantage of well.
The first abstract studies were written in the IV. century (hijri calender) by Tahavi, Kerhi and esh-Shehid. These studying took place in the literature by the name of “abstracts” in other words “muhtasar”. Other abstract studying were written in the V. century by the name of El-Kitab, in VI. century el-Hidaya and seventh century were written by the name of Vikaya, el-Muhtar, Mecma and Kenz. This brief studies was called “texts/mutun” and they streaming by the name of “mutun-i selase”, “mutun-i erba’a” and “mutun-i sitte”. This abstracts has unique attribute and also this abstracts have been the source of a lot of studies. In this article we will introduce “abstracts” and “texts” in the same way we will introduce the other studies which affected by this “abstracts” and “texts”.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Hanefî mezhebinde hicrî II. asırdan itibaren başlayan telif çalışmaları zamanla gelişerek geniş bir fürû bilgisi ile beraber birçok bilgiyi barındıran bir özelliğe sahip hale dönüşmüştür. Bu da eserlerin kullanımını zorlaştırdığı için asıl gayesinden saptırmış ve ondan azami bir şekilde yararlanılmasını güç hale getirmiştir. Bu nedenle eğitimdeki zorlukları gidermek, okuyucuya özlü bir biçimde genel fıkhî bilgi vermek amacı ile ihtisâr faaliyetleri yapılmıştır.
İlk özet çalışmalar, Tahâvî, Kerhî ve Hâkim eş-Şehîd tarafından hicrî IV. asırda kaleme alınmış ve literatürde muhtasarlar olarak tanımlanmıştır. Bunun dışındaki özet çalışmalar ise hicrî V. asırda el-Kitâb, VI. yüzyılda el-Hidâye ve VII. asırda kaleme alınan Vikâye, el-Muhtâr, Mecma‘ ve Kenz’dir. Bu ihtisar çalışmalarına da mütûn/metinler denilmiş ve mütûn-i selâse, mütûn-i erba‘a ve mütûn-i sitte şeklinde gruplandırılmıştır. Kendine has bir ferdiliğe sahip olan bu muhtasar eserler, sonraki dönemlerde telif edilen çalışmalara kaynaklık etmiştir. Bu makalede muhtasarlar ve metinler tanıtılıp ve onların kaynaklık ettiği eserler hakkında bilgi verilecektir.
FULL TEXT (PDF):
- 2