Journal Name:
- Tarih ve Günce
Keywords (Original Language):
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
The Ottoman State entered into a new process with the Mondros Armistice Treaty in which it was declared defeat from the World War I and the uncoocupied part of the country were subjected to occupation movements of the Allied Powers. During this period, while Ottoman Government was trying to react against occupations by diplomatic channels, it had diplomatic negotiations with the Allied Powers, especially Britain at Paris Peace Conference where the future of the State was to be determined. But despite the attitute of the government, with the passing of Mustafa Kemal to Anatolia, the organization of resistance in Anatolia against the occupations had put a struggle for Allies that they had never thought of in the Near East. This was also the beginning of a new era in which that would change the post-war Allied plans completely for Anatolia and Middle East.
Although the high commissioners in Istanbul warned their governments about the resistance, the Allied Powers ignored the “Kemalist Resistance” in the first place and this caused waste of time necessary for Turks to enforce the peace conditions without using force.
Especially against the adoption of the National Pact in the Ottoman Parliament in January 1920, the reactions of the Allied High Commissioners and the Allied governments in the aftermath of these efforts soon brought new developments in Anatolia and the Near East for both sides.As a matter of fact, the occupation Istanbul which was held to give lesson to Kemalists at the time of London negotiations became an instrument for the speed up the developments that would lead to the emergence of a new national state in Istanbul and caused the resistance itself to find an independent place.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Osmanlı Devleti,Birinci Dünya Savaşı’ndan yenik ayrıldığının ilan edildiği Mondros Ateşkes Antlaşması ile yeni bir sürece girmiş, ülkenin işgal görmemiş kısımları Müttefik devletlerin işgal hareketlerine maruz kalmıştı. Osmanlı Hükümeti bu süre boyunca bir yandan işgallere karşı diplomatik kanallardan tepki gösterme gayreti içerisinde bulunurken, diğer taraftan Devletin kaderinin belirleneceği Paris Barış Konferansı’nda başta İngiltere olmak üzere Müttefik devletlerden medet umar bir halde diplomatik görüşmelerini sürdürüyordu. Ancak hükümetin bu tutumuna rağmen, Anadolu’da başlayan işgallere karşı Mustafa Kemal’in Anadolu’ya geçmesi ile Anadolu’da direnişi örgütlemesi Müttefikleri Yakındoğu’da hiç ummadıkları bir çıkmazın içerisine sokmuştu. Bu, savaş sonrası Müttefik planların Ortadoğu ve Anadolu için baştan sona değişmesine sebep olacak yeni bir dönemin de başlangıcıydı.
İstanbul’da bulunan işgal yüksek komiserlerinin aylar öncesinden hükümetlerini bu direnişe karşı uyandırma gayretlerine rağmen, Müttefiklerin “Kemalist direnişi”, ilk etapta görmezden gelmeleri, sonrasında ise küçümsemeleri, Türklere barış hükümlerini güç kullanmadan uygulatmaları için gerekli olan zaman diliminin de boşa gitmesine neden olmuştu. Özellikle Ocak 1920’de Misak-ı Milli’nin Osmanlı Parlamentosunda kabul edilmesine karşı, başta Müttefik yüksek komiserlerinin ve sonrasında Müttefik hükümetlerin reaksiyonları kısa zamanda her iki taraf için de Anadolu ve Yakındoğu’da yeni bir döneme kapı arayacak gelişmeleri beraberinde getirmişti. Nitekim Londra görüşmelerinin devam ettiği sırada Kemalist kuvvetlere ders vermek amacıyla gerçekleştirilen İstanbul’un işgali, Anadolu’nun bağrında yeni bir ulusal devletin ortaya çıkmasına neden olacak gelişmelerin hızlanmasına, direniş merkezinin kendisine her hali ile bağımsız bir yer bulmasına vesile olmuştu.
FULL TEXT (PDF):
- 1