Buradasınız

Anasayfa » Content

BERMEKİLERİN DÜŞÜŞÜ

The Fall of Barmakids

Journal Name:

  • Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
Barmakids were a noble Persian family which came to great political power under the Abbasid rule. The family has its origin in a line of hereditary guardian at the Buddhist monastery of Nawbahar west of Balkh. After Islamic conquest Barmakids converted to Islam. Certainly, the first notable Barmakid was Khalid ibn Barmak (d. 781/782). He was one of the nuzara al-nuqaba of the Abbasid Da „wa and one of the important commanders in the army of Qahtaba ibn Shabib. He was appointed to be responsible for the distribution of booty in the military camp of Qahtaba. When Abu‟l-Abbas came to power, his authority, roles and status increased. Thus, Barmakids gave a considerable influence under Abbasid rule. Khalid‟s son; Yahya ibn Khalid (d.806) was the vizier of the caliph al-Mahdi (ruled 775–785) and tutor of Harun al-Rashid (ruled 786–809). Yahya‟s sons Fadl an Jafar both occupied high offices under Harun al-Rashid. But they were extirpated at the peak of their power and fortune. The Barmakids‟ fall was sudden and brutal. The family lost grace to the eyes of Harun al-Rashid. In 803 Jafar ibn Yahya was executed by order of caliph and parts of his body displayed on the bridges of Baghdad. Other Barmakids, with the exception of Muhammad ibn Khālid, were imprisoned and their property confiscated. Yahyā and al-Fadl died in prison in 805 and 808, respectively. After a number of their partisans were accused of heresy and executed. This tragedy was one of the most enigmatic incidents in Islamic history. Thus, in this study we will explain the causes of Barmakids‟ fall.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bermekiler; Abbasi yönetimi altında büyük bir nüfuz elde etmiş olan soylu bir İran ailesidir. Aile; Belh‟in batısında yer alan Nevbahar‟ın Budist tapınağında nesiller boyu korumalık yapmış bir soya sahiptir. İslam fetihleri sonrası Bermekiler İslam dinine girdiler. Hiç kuşkusuz dikkate değer ilk Bermeki; Halid bin Bermek‟tir. (v.781/782) O, Abbasi daveti içerisinde Nuzara en-Nukaba teşkilatının bir üyesi ve Kahtebe bin Şebib yönetimindeki ordunun önemli komutanlarından biri idi. O, Kahtebe‟nin askeri kampında ganimetlerin paylaştırılması görevine tayin edildi. Ebu‟l-Abbas iktidara gelince, onun otoritesi, rolü ve konumu güçlendi. Böylelikle Bermekiler Abbasi yönetimi içerisinde hatırı sayılır bir nüfuz elde ettiler. Halid‟in oğlu olan Yahya bin Halid (v. 806), Halife Mehdi‟nin (775–785) veziri ve Harun er-Reşid‟in (786- 809) mürebbisi idi. Yahya‟nın oğulları olan Fazl ve Cafer, Harun er-Reşid‟in idaresinde üst düzey mevkilere geldiler. Fakat onlar (Bermekiler) gücün ve servetin zirvesinde iken yok edildiler. Bermekiler‟in çöküşü ani ve acımasız idi. Aile Harun Reşid‟in nazarında değerini kaybetti. 803 yılında halifenin emri ile Cafer bin Yahya idam edildi ve onun bedeni Bağdat köprüsü üzerinde teşhir edildi. Muhammed bin Halid dışında diğer Bermekiler hapse atıldı ve mal varlıklarına el konuldu. 805 yılında Yahya ve 808 tarihinde ise Fazl zindanda öldüler. Daha sonra onların taraftarlarından bir gurup sapkınlıkla suçlanıp, idam edildi. Bu trajedi İslam Tarihinde yer alan en muammalı hadiselerden biridir. Bu yüzden bu çalışmada Bermekiler‟in çöküşünün nedenlerini açıklayacağız.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bermekilerin-dususu.pdf
  • 15
183-197
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Anonim; Ahbâru’l-Berâmike,(thk: Halil el-Atiyye),Beyrut, 2006. Amikam,Elad; “Aspects of the Transition from the Umayyad to the Abbasid Caliphate”, J.S.I.A, V:XIX, Jerussalem, 1995 Anonim, Ahbâru’d-Devleti’l-‘Abbâsiyye, (thk: Abdülaziz ed-Dûri) Beyrut, 1971 Arslan, Muhammed; Kuteybe bin Müslim ve Zamanı, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), E.Ü.S.B.E., Kayseri, 1986. Barthold, V. V.; “Bermekiler” (haz: Komisyon), İ.A.,c.II, İstanbul, tsz Barthold, V.V.;Moğol İstilasına Kadar Türkistan(çev: Hakkı Dursun Yıldız), Ankara, 1990, s.81. Bosworth, C.E;“Khurasan”, EI2, V: 5, Leiden, 1979 Chokr, Mehlem; Hicri İkinci Asırda Zındıklık ve Zındıklar(çev: Ayşe Meral), İstanbul, 2002 Çetin, Osman; “Horasan”, T.D.V.İ.A, c. XVIII, İstanbul, 1998 Daniel, “Elton L.;Khurasan”, E.A.H.,V: 2, Newyork, 1988 Doğuştan Günümüze İslam Tarihi(haz: Komisyon), İstanbul, 1986, c. I- XIV Ebu‟l- Fidâ, „İmadüddîn İsmail bin Muhammed bin Ali;(v.732/1331) Takvîmu’l-Buldân, (thk: M.C. De Slane), Beyrut, 1850 ed-Dûri, „Abdülaziz; el-‘Asru’l-‘Abbasiyyu’l-Evvel, Beyrut, 1988
el-Bağdâdî, Abdülkadir bin Tahir (v.429/1037); el-Fark Beyne‟l-Fırak, (çev: Ethem Ruhi Fığlalı)), Ankara, 1991. el-Belazurî, Ebu‟l-„Abbâs Ahmed bin Yahya(279/892); Ensâbu’l-Eşraf(nşr: Abdülaziz ed-Duri), c. III, Beyrut, 1978 el-Ezdî, Ebu Zekeriya Yezid bin Muhammed;(v.334/965), Târihu’l-Mevsıl(nşr: Ali Habib), Kahire, 1967 el-Makdisi,Mutahhar bin Tahir(v.387/997), Kitâbu’l-Bed ve’t-Târîh,Paris,1916. el-Mesûdi, Ebu‟l-Hasan Ali bin Hüseyin; (v.346/957), Mürucu’z-Zeheb(nşr: Muhammed Muhyiddin Abdülhamid), c.III,Kahire, 1988 el-Yakûbî, Ahmed bin Ebi Yakub İshak bin Cafer bin Vehb bin Vadh; (v.284/897) el-Buldân(thk: Muhammed Emin Dannavi),Beyrut, 2002 el-Yakûbî, Ahmed bin Ebu Yakub bin Cafer bin Vehb (v.292/904) Târihu’l-Yakûbî, c..I-II., Beyrut, tsz. et-Taberî, Ebu Cafer Muhammed bin Cerir(v.310/922)., Târihu’l-Ümem ve’l-Mülûk, c. VII,Mısır, tsz. 1991 Gibb, H.A.R.;Orta Asya’da Arap Fütuhatı,(çev: M.Hakkı), İstanbul, 1930 Hitti,Philip ;Siyasi ve Kültürel İslam Tarihi(çev: Salih Tuğ), İstanbul, 1995.c.I-II. İbn Haldun, Abdurrahman bin Muhammed;(v.808/1406), Kitâbü’l-İber ve Dîvânü’l-Mübteda ve’l-Haber, c. III,Beyrut, 1967 İbn Kesir, İsmail bin Ömer(v.774/1372)., el-Bidâye ve’n-Nihâye,(thk: Seyyid İbrahim el-Huveydi), Mekke, 2007. el-Bidâye ve’n-Nihâye (çev: Mehmet Keskin), İstanbul, 1995. İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah bin Müslim bin ed-Dineverî ; (v.276/890), el-Meârif (nşr: Muhammed Ali Beydun), Beyrut, 2003. İbn Kuteybe,Ebu Muhammed Abdullah bin Müslim bin ed-Dineveri(v.276/890); „Uyunu’l-Ahbâr, Beyrut, tsz. c.III-IV İbnu‟l-Esîr, İzzüddîn Ali bin Ebi‟l-Kerem,(630/1232)., el-Kâmil fi’t-Târîh,(çev: Mehmet Eryarsoy-Yunus Apaydın), İstanbul, 1986. c.I-XII. İbnü‟n-Nedîm, Ebu‟l-Ferec M.b. İshak; (v.385/995)el-Fihrist, Beyrut, 1978 Kazvînî, Zekeriya bin Muhammed bin Mahmud(v.628/1283) Âsâru’l-Bilâd ve Ahbâru’l-İbâd, Beyrut, 1969,s.331. Laoust, Henry ; İslam’da Ayrılıkçı Görüşler(çev: Ethem Ruhi Fığlalı-Sabri Hizmetli), İstanbul, 1999. Le Strange, Guy; The Lands of the Eastern Caliphate, Cambridge, 1905 Sami, Şemsettin; Kamusu’l-Alam, İstanbul, R.1306, c.II, s.1288. Samur, Sebahattin ;“ İslam Coğrafyacılarına Göre Horasan; Yeri ve X. Yüzyıldaki Durumu”, Bilimname, S: IX, Kayseri 2005 Shaban, M.A.; Islamic History: A New Interpretation(A.D. 750–1055), Cambridge, 1976.
Sharon, Moshe;Revolt”The Social and Military aspects of the Abbasid Revolution”Jerussalem,1990, Usta, Aydın; Türklerin İslamlaşma Serüveni, İstanbul, 2007 Yakût el-Hamevî, Ebu Abdullah bin Abdillah(v.626/1229), Mucemu’l-Buldân, c. I, Beyrut, 1977 Yazıcı, Tahsin; “Belh”, T.D.V.İ.A., c. V, İstanbul, 1992 Yıldız, Hakkı Dursun;“Bermekiler”, T.D.V.İ.A. c.V, s.517 Yiğit, İsmail; “Kuteybe bin Müslim”, T.D.V.İ.A, c.X, İstanbul, 1994,

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com