You are here

Home » Content

KARAMANLICA ZARF-FİİL EKLERİNDEN ÖRNEKLER

SOME OF GERUNDİUM S IN CARAMANIAN LANGUAGE

Journal Name:

  • Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2008

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Caramanians were Orthodox Christian in Anatolia. They used to both speak Turkish and use Greek alphabet in their texts. They particularly lived in Anatolia, for instance; in Karaman, Konya, Kayseri, İsparta, Burdur, Aydın, Black Sea area. In addition, Istanbul, Syria and the Balkans etc. Although they were Turkish (particularly Pechenek, Kuman Turks), they were managed by Byzantion as paid soldiers in Anatolian area in 11. century, espacially in the Toros Mountains and after that time, they began to adopt Orthodox Christian. Now, They have lived in Greece since the population replacement in 1923. In this study, we concerned on some of gerundiums in Caramanian language. This gerundiums are: -A, -I, -Ip, -ArAkAArAkdAn -InCA, -All, ikenAken, -r ikenden, -dlkçA, -dlkDA, -dlğlndA, -dIklA(y)In, -dlğlnA, -dlğl birle/birilen/birinen, -dlkdAn sonra, -mAdA, -mAynAn/-mAylAn/-mAylA/mA ileAmAsI ile/-mAyIlAn/-mAyIlA, -mAsInA, -mAcA, -mAdAn, -mAklA, -mAzdAn ewel(isi), -dl+ise, -mAksIz, -{y)lşln, -AcAk, -AndAn.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Karamanlılar Anadolu'daki Türkçe konuşan ve yazılarında Yunan alfabesini kullanan Ortodoks Hristiyanlardı. Özellikle Anadolu'da (Karaman, Konya, Kayseri, İsparta, Burdur, Aydın ve Karadeniz vb,), İstanbul, Suriye ve Balkanlar'da yaşadılar. Karamanlılar aslında 11. yüzyılda Anadolu'da, özellikle Toros dağlarına Bizans tarafından yerleştirilen askerlerdi. Bunlar Bizans ordusunda paralı asker olan Türk (özellikle Peçenek ve Kuman Türkleri) boyları idi. Daha sonra Ortodoks Hristiyan inancını benimsediler. Şu anda çoğu 1923'tekî nüfus mübadelesinden beri Yunanistan'da yaşamaktadır. Bu çalışmada Karamanlıcadakt bazı zarf-fiil ekleri incelenmiştir. Bu zarf-fiil ekleri şunlardır: -A, -I, -Ip, -ArAkAArAkdAn, -InCA, -Ali, iken/-ken, -r ikenden, -dlkçA, -dlkDA, -dlğlndA, -dlklA(y)In, -dlğlnA, -dlğl birle/birilen/birinen, -dlkdAn sonra, -rnAdA, -mAynAn/-mAy!An/-mAylA/inA ÜeAmAsI ile/-mAyllAn/-mAyllA, -mAslnA, -mAcA, -mAdAn, -mAklA, -mAzdAn ewel(isi), -dl+ise, -mAksIz, -(y)Işln, -AcAk, -AndAn,
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-karamanlica-zarf-fiil-eklerinden-ornekler.pdf
  • 19
131
152
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ANZERLİOGLU, Yonca, (2003), Karamanlı Ortodoks Türkler, Phoneix yay.,
İstanbul. . _
AO: Altınoluk (derleme), (1815), çev. Yorgos, Patrikhane Basmahanesi, istanbul BURAN, Ahmet, (1997), Keban, Baskil ueAğm Yöresi Ağızlan, TDK, Ankara. BALTA, Evangelia, (1990), "Karamanlıca Kitapların Önsözleri" (çev. Herkül
Millas), Tarih ve Toplum, S.74, s.18-20, İstanbul. DALLI, Hüseyin, (1976), Kuzeydoğu Bulgaristan Türk Ağızlan Üzerine
Araştırmalar, TDK, Ankara. ECKMANN, Janos, (1950), "Karamanlıca -işin-!i Gerundium Hakkında", Türk Dili
Belleten, S.14-15, s.45-52, TDK, Ankara. , (1953), "Karamanlı Türkçesinde -maca ekli fiil şekli", Türk Dili
Araştırmaları Yıllığı* s.45-48, TDK, Ankara. , (1987), "Karamanlıca'da Birkaç Gerindium Terkibi" (çev. Müjdat
Kayayerli), Türk Kültürü Araştırmaları, C.XXVI, S.2, s.89-94, Ankara. , (1991), "Karaman Edebiyatı", (haz. Halil Açıkgöz), Türk Dünyası
Edebiyatı I, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, s.20-38, İstanbul. ERGİN, Muharrem, (1997), Türk Dil Bilgisi, Bayrak yay., İstanbul. ERÖZ, Mehmet, (1983), Hıristİyanlaşan Türkler, Ankara. EYİCE, Semavi (Review), (1962),"Sallaville, Severien - Eugene Dalleggio,
Karamanlidika, Yunan Harfleri ile Türk Dilinde Basılmış Kitapların
Analitik bibliyoğrafyasi 1, 1584-1850", Belleten, C.XVI, S.102, s.369-
374,
TDK
, Ankara.
GABAIN, A. Von, (1988), Eski Türkçenin Grameri, çev. Mehmet Akalın, TDK, Ankara.
152
HaymHah KAÎ-İYA
GEMALMAZ, Efrasiyap, (1978), Erzurum İH Ağızları (İnceieme-Metinier-Sözlük ue
Dizinler), I. cilt, Atatürk Üniversitesi Basımevi, Erzurum. GÜLENSOY, Tuncer, (1988), Kütahya ue Yöresi Ağızlan (İnceleme, Metinler,
Sözlük), TDK, Ankara. GÜLER, Ali, (2000), "Yunanistan'da Etnik Gruplar I: Dil Grupları", Avrasya
Dosyası, s. 12-21, Ankara. İM: HİEROMONOHOS, Neofitos, (1857), İspat-ı Mesihiye, çev. Yoanis Yorgiadis,
A. Popovİç Kumpanya Basmahanesi, İstanbul. İN: Irfanname I-II (derleme), (1846), Agati Elpis Basmahanesi, İstanbul. KAHYA, Hayrullah, (2003), Grek Harfli Osmanlı Türkçesi Bir Eser: İspat-ı
Mesihiye Üzerinde Dil incelemesi, Fatih Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul. , (2008), "Karamanlıcada Arapça ve Farsça Kelimeler" Turkish Studies,
Vol. 3/3,
s
. 480-501. KARAHAN, Leylâ, (1994), "Anadolu Ağıziannda Kullanılan Bazı Zarf-Fiil Ekleri",
Türk Kültürü Araştırmaları, C.XXXII, S.l-2, s.205-236, Ankara. KILIÇOĞLU, Vecihe, (1954), "Gerundiumların Özellikleri ve <İser> Eki", Türk
Dili, CHI,
S.33
, s.510-518, TDK, Ankara. KORKMAZ, Zeynep, (1965), "Türkiye Türkçesindeki -madan/-meden <-madın
<-medin Zarf-Fiil Ekinin Yapısı", Türkoloji Dergisi, C.II,
S.l,s.259-269, Ankara. Kyr: KOROMİLA, Tupois A., Kitapçı Markopulos, Hacı Yoanu, (1900), Pazar
Vaızları Külliyatı, çev. Savopulos'Pr. Efendi, İstanbul. La: GLUKEİ, Para Nikolao, (1806), Hrİstiyan Çilekeşlerin Hayatını Nakleden
Lausaikon, çev. Dionisİos, Venedik. NEMETH, Gyula, (1996), Vıdin Türkleri, çev. Abdurrahman Güzel, Türk Dünyası
Araştırmaları Vakfı, İstanbul. OLCAY, Selahatün, (1966), Doğu Trakya Yerli Ağzı, Atatürk Üniversitesi yay.,
Ankara.
,
A. Bican Ercilasun, Ensar Aslan, (1988), Arpaçay Köylerinden
Derlemeler, TDK, Ankara. ÖZÇELİK, Saadettin, (1997), Urfa Merkez Ağzı, TDK, Ankara. ÖZKAN, Fatma, (1997), Osmaniye Tatar Ağzı, TDK, Ankara. Ps: GLUKEİ, Para Nikolao, (1782), Mezmurlar Kitabı, çev. Serafim, Venedik. SAĞIR, Mukim, (1995), Erzincan ue Yöresi Ağızları (Înceleme-Metinier-Sözlük),
TDK, Ankara.
TEKİN, Talat, (1997), Tarih Boyunca Türkçenin Yazımı, Simurg yay., İstanbul. TİMURTAŞ, Faruk K., (2003), Osmanlı Türkçesi Grameri 111, Alfa Basım, İstanbul. YILDIRIM, Faruk, (2004), "-(y)XşXn zarf-fiili üzerine", V. Uluslararası Türk Dili
Kurultayı Bildirileri 1, 20-26 Eylül 2004, s. 505-519, TDK, Ankara. YÜCE, Nuri, (1999), Gerundien im Türkischen Eine morphologische unâ
syntaktische Untersuchung, Simurg yay., İstanbul, YÜKSEL, Zuhal, (1989), Polatlı Kırım Türkçesi Ağzı, Türk Kültürünü Araştırma
Enstitüsü, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com