You are here

İlhanlılar Dönemi Hadis Yorumculuğu: Şerefüddin et-Tîbî Örneği

To Interpret the Hadıth in Ilkhanate Era: The Example of al-Sharaf al-Dın al-Tıbı

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The compilations as a hadith comment activity must be evaluated from various ways especially in terms of the basic sources and political, social and cultural conditions that the author had experienced. From this perspective, the eighth century AH -in which Al-Sharaf ad-Din at-Tibi lived- constitutes one of the most turbulent periods of the history. On one hand, Islamic world was trying to overcome the Crusader attacks, on the other hand it was trying to compensate the destructions of Mongol invasion and also faced with political- cultural problems, internal controversies and sect conflicts. Tibi is one the most important scholars who lived in Tabris which is an important center for scholar and culture. This is a period in which Ilkhanate had tried to return the folk of region to Shiite belief with the power of political authority. Therefore, this article had been written because the comments included in al-Kashif -the commentary of al-Mishkat- which is the obvius product of the contribution of al-Tibi to Sunnah are important in terms of the period of al-Tibi and in general hadith interpretation.
Abstract (Original Language): 
Hadis yorumlama faaliyeti olarak şerhlerin; esas aldıkları kaynaklar, müellifinin yaşadığı siyasî, sosyal, kültürel şartlar ve kendisinden sonrakilere etkisi başta olmak üzere muhtelif yönleriyle değerlendirilmeleri gerekir. Bu açıdan bakıldığında Şerefüddin et-Tîbî’nin yaşadığı hicrî sekizinci asır İslâm tarihinin en çalkantılı dönemlerinden birini teşkil etmektedir. İslam dünyası bir taraftan Haçlı saldırılarının açtığı yaraları sarmaya çalışırken, bir taraftan da Moğol istilasının yol açtığı yıkımları telafi etmeye çalışmaktadır. Diğer taraftan da siyasî-sosyal problemler, iç çekişmeler ve mezhep çatışmaları ile uğraşmaktadır. Tîbî, Sünnî İslam dünyasının önemli ilmî ve kültürel merkezlerinden biri olan Tebriz’de, İlhanlılar’ın bölgeyi siyasî otorite yoluyla şiîleştirmeye çalıştığı bir dönemde yaşamış önemli İslam âlimlerinden biridir. Bu sebeple Tîbî’nin sünnete yaptığı hizmetlerin somut semeresi olan Mişkât şerhi el-Kâşif’te yaptığı yorumların yaşadığı dönem ve genel olarak hadis yorumculuğu açısından önemli olduğu düşüncesiyle bu makale hazırlanmıştır.
37
73

REFERENCES

References: 

Ali el-Kârî, Ebü’l-Hasen Nûrüddîn Alî b. Sultân Muhammed,
Mirkâtü’l-mefâtîh şerhu Mişkâti’l-Mesâbîh, Beyrut 2010.
Apaydın, H.Yunus, “Te’vîl”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi,
İstanbul 2012, XLI, 28-31.
Bertold Spuler, “İlhanlılar”, Milli Eğtim Bakanlığı İslam Ansiklopedisi,
İstanbul 1988, V/II, 969-70.
---------, İran Moğolları: Siyaset İdare ve Kültür İlhanlılar Devri 1220-
1350, (trc.: Cemal Köprülü), Ankara 1987.
Dönmez, İbrahim Kâfi, “İllet”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopeİlhanlılar
Dönemi Hadis Yorumculuğu: Şerefüddin et-Tîbî Örneği
72
)
disi, İstanbul 2000, XXII, 117-120.
İbn Battûta, Ebu Abdullah Muhammed et-Tancî, İbn Battûta Seyahatnamesi
(trc.: A.Sait Aykut), İstanbul 2004.
İbn Kesir, İmâdüddîn İsmâîl b. Şihâbiddîn Ömer, el-Bidâye ve’n-Nihâye,
Beyrut 1981.
İbnü’l-Esir, Ebü’l-Hasen İzzüddîn Alî b. Muhammed b. Muhammed
eş-Şeybânî el-Cezerî, el-Kamil (trc.: Ahmet Ağırakça-Abdülkerim Özaydın),
İstanbul 1987.
Kâtib Çelebi, Keşfu’z-zunûn an esâmi’l-kütüb ve’l-fünûn, İstanbul
1941.
Köktaş, Yavuz, Fethu’l-Bârî ve Umdetü’l-Kârî’nin Metin Tahlili Açısından
İncelenmesi, İstanbul 2009.
Öz, Mustafa, “Hillî, İbnü’l-Mutahhar”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm
Ansiklopedisi, İstanbul 1998, XVIII, 37-39.
Özgüdenli, Osman G., Gâzân Han ve reformları (1295-1304), İstanbul
2009.
---------, “Moğollar”, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, İstanbul
2005, XXX, 225-229.
Reşîdüddîn, Fazlullah b. İmâdiddevle Ebi’l-Hayr, Tarih-i Gâzân Hân,
(Arapçaya trc.: Fuat Abdulmûti es-Sayyâd), Kahire 2000.
Sayyâd, Fuad Abdulmutî, es-Şarkü’l-İslami fî ahdi’l-İlhâniyyîn: Üsretu
Hulâgû Hân, Camiatu Katar Devha (Doha) 1987.
Şahin, Hanifi, “Ehl-i Beyt Siyaset İlişkisi (İlhanlılar Dönemi)”, EKEV
Akademi Dergisi - Sosyal Bilimler, sy. 41(2009), cilt: XIII, 91-102.
---------, İbn Teymiyye’nin Şiî Karşıtlığında Bazı Parametreler, EKEV
Akademi Dergisi - Sosyal Bilimler -, 2012, cilt: XVI, sayı: 51, s. 133-146.
---------, İlhanlılar Döneminde Şiîlik, İstanbul 2010.
---------, “Sebep ve Sonuçları Bakımından Olcaytu Sultan’ın Şiîliği”,
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, sy.64 (2012), s. 115-128.
T.H., “Olcaytu”, Millî Eğitim İslam Ansiklopedisi, İstanbul 1988, IX,
387-389.
Selim Demirci
73
)
Tîbî, Şerefüddin el-Hüseyin b. Abdullah, el-Kâşif an hakâiki’s-sünen,
Riyad 1417/1997.
Togan, Zeki Velidî, Umumî Türk Tarihi’ne Giriş, İstanbul 1981.
Yavuz, Salih Sabri, “Minhâcu’l-kerâme”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam
Ansiklopedisi, İstanbul 2005, XXX, 109-110.
---------, “Minhâcu’s-sünne”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi,
İstanbul 2005, XXX, 110-11.
Yuvalı, Abdülkadir, “Gâzân Han”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi,
İstanbul 1996, XIII, 429-431.
---------, “İlhanlılar”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, İstanbul
2000, XXII, 102-105.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com