The effects of ischaemia and overload on muscle mass and fibre size over time.
Journal Name:
- Selçuk Tıp Dergisi
Keywords (Original Language):
Abstract (2. Language):
Purpose: Extensor digitorum longus (EDL) and extensor hallucis proprius (EHP) muscles were overioaded in ischaemic and normal muscle in order to determine how muscle hypertrophy occurred under these conditions, and to what extend fibres of different size in the same muscle responded to overload duhng different time courses. Methods: İn this experiment 87 male rats were used and d'ıvided into control (C), ischaemic (!) achieved by unilateral ligation of the common iliac adery, overioaded (O) achieved by unilaterai ablation of the synergist tibiaiis anterior, and overioaded plus ischaemic (O+l) groups. Histological analysis was performed on cryostat sections. Results: İn EDL hypertrophy occurred at the same level duhng the first 4 weeks (P<0.05 vs. C), vvhile in the smaller EHP hypertrophy occurred progressively över this time (P<0.01). After 6 weeks, hypertrophy of the EDL was cleariy greater than at earlier time points. İn the EDL muscle the response to hypertrophy was greatest in the smaller muscle fibres (P<0.01). VVhile hypertrophy was not significant in the larger fibres, atrophy was significant during ischaemia (P<0.01). When overioaded muscle was made ischaemic there was less hypertrophy compared to non-ischaemic muscle during the first 4 vveeks but it reached the same level by 6 weeks, possibly due to angiogenesis in this time. Conclusions: There was greater hypertrophy İn the smaller muscle when a synergist muscle was removed, and there was aiso greater hypertrophy in the smaller fibres within same muscle. İt is postulated that in order to prevent atrophy and stimulate angiogenesis in the İschaemic muscle, as was shown in the O+l muscle, careful exercise is required although possible pain during the initial period may limit the response.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Amaç: Bu çalışma; değişik zaman süreçlerinde, iskemik ve normal koşullarda ekstensor dijitorum longus (EDL) ve ekstensor hailusis proprius (EHP) kasları aşırı yüklendiği zaman, kas hipertrofisinin nasıl etkilendiğini ve ayrıca aynı kas içerisindeki farklı çaptaki kas liflerinin buna nasıl bir cevap verdiğini gözlemlemek üzere planlanmıştır. Yöntem: Deneylerde 87 erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar kontrol, iliak arterin bağlanmasıyla oluşturulan iskemik, TA kasının çıkarılmasıyla diğerlerinden EDL ve EHP'nin üzerine ek yükün bindiği aşırı yüklenen (AY), ve aşırı yükle¬nen ve aynı zamanda iskemik (AY+I) olan olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Histolojik incelemeler kriyostad kesitler üzerinde yapıldı. Bulgular: EDL de ilk dört hafta boyunca hipertrofiye aynı oranda cevap gözlendi (P<0.05), küçük kas EHP de ise bu süre içerisinde zamanla adan oranlarda hipertrofi meydana geldi (P<0.01). Altıncı haftada ise EDL kasındaki hipertrofik adış diğer zaman dilimlerinden daha fazlaydı. Aynı kas içerisinde AY ile oluşturulan hipertrofiye, küçük çaplı kas lifleri, büyük çaplı olanlara göre daha fazla cevap verdi (P<0.01), ve büyük çaplı kas lifierindeki hipertrofi anlamsız olurken atrofi ise anlamlı olarak ortaya çıktı. İskemi EDL kasında her zaman atrofiye neden olurken, EHP kasında ise atrofi anlamsızdı. A-ı-i kasda kısa sürelerde ortaya çıkan hipertrofideki artışlar AY'e göre daha az olurken 6. haftada bu artış her iki kasla da eşitlendi. Bunun olası nedenleri arasında yeni kan damarlarının oluşması (anjiyojenezis) gösterilebilir. Sonuç: Aynı işlevli kaslardan biri alındığı zaman geride kalan¬lardan küçük olanı daha fazla hipertrofiye olmakta ve aynı kas içerisinde de küçük liflerin hipertrofisi daha fazla olmaktadır. Ayrıca, iskemik kaslarda atrofiyi önleyebilmek ve anjiyojenezisi stimüle edebilmek için sıçanların AY+i kaslarında görüldüğü gibi egzersizin ilk dönemlerinde ağrının oluşmasına rağmen kontrollü olarak kasların kul¬lanılmasının gerekliliği vurgulandı.
FULL TEXT (PDF):
- 3
149-156