Buradasınız

Anasayfa » Content

Oyunla Öğretim Yönteminin Hayat Bilgisi Dersi Başarısı ve Tutumuna Etkisi

THE EFFECTS OF THE TEACHING BY GAMES METHOD ON ACHIEVEMENT AND ATTITUDES IN THE SOCIAL STUDIES COURSE

Journal Name:

  • Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to determine the effects of the teaching by games method on students’ achievement and attitudes in elementary school 3rd grade social studies course. This research was conducted in accordance with the pre-test post-test with a control group design which is one of the true experimental designs. The study was carried out with 3rd grade students in an urban primary school in Hendek, Sakarya during the 2009-2010 academic year. A total of 59 students participated in the research, 30 of whom were in the experiment group and 29 in the control group. For the study, acquisitions based on "Change" and "Technology" in the theme of "Yesterday, Today, Tomorrow" were chosen to be analyzed. In the experimental group, instruction was carried out using the teaching by games method. In the control group, instruction was carried out in the way stated in the curriculum. The study continued for 18 lessons. A social studies course achievement test and an attitude scale for social studies were used for data collection. For data analysis, t-test, one way ANCOVA, ITEMAN 3.50d Windows Version package program and SPSS 13.0 statistics program were used. The results showed that there was a significant difference in the experiment group in terms of achievement. On the other hand, no significant difference was found between the groups in terms of attitude.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 3. sınıf hayat bilgisi dersi öğretiminde oyunla öğretim yönteminin öğrencinin başarı ve tutumuna etkisini belirlemektir. Araştırma, gerçek deneysel modellerden ön test-son test kontrol gruplu desene uygun olarak yürütülmüştür. Araştırma, 2009-2010 eğitim-öğretim yılında Sakarya ili Hendek ilçesinde bulunan bir merkez ilköğretim okulundaki 3. sınıf öğrencileriyle yapılmıştır. Araştırmada deney grubunda 30 ve kontrol grubunda 29 olmak üzere toplam 59 öğrenci ile çalışılmıştır. Çalışma için “Dün, Bugün, Yarın” temasında yer alan “Değişim” ve “Teknoloji” konulu kazanımlar seçilmiştir. Deney grubunda oyunla öğretim yöntemiyle öğretim yapılmıştır. Kontrol grubunda ise programda belirtilen şekilde öğretim yapılmıştır. Uygulama 18 ders devam etmiştir. Veri toplamak için hayat bilgisi dersi başarı testi ve hayat bilgisine yönelik tutum ölçeği kullanılmıştır. Veri analizinde t-testi, tek yönlü ANCOVA, ITEMAN 3.50d Windows Version paket programı ve istatistiksel işlemler için SPSS 13.0 programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda başarı açısından deney grubunun kontrol grubundan anlamlı derecede yüksek olduğu belirlenmiştir. Tutum açısından ise anlamlı bir farkın olmadığı bulunmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-oyunla-ogretim-yonteminin-hayat-bilgisi-dersi-basarisi-tutumuna-etkisi.pdf
  • 1
115-128
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adler, A. (1997). İnsanı tanıma sanatı (6. Baskı). Çev. K. Şipal. İstanbul: Say
Yayıncılık.
Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci
erişisine ve kalıcılığa etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aykaç, N. (2005). Öğretme ve öğrenme sürecinde aktif öğretim yöntemleri (1.
Baskı). Ankara: Naturel Yayınları.
Aytekin, H. (2001). Okulöncesi eğitim programları içinde oyunun çocuğun gelişimine
olan etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
Bektaş, M. (2007). Hayat bilgisi dersinde ailelerin çoklu zekâ kuramı hakkında
bilgilendirilme biçimlerinin ve öğrencilerin farklı baskın zekâ gruplarında yer almalarının
proje başarıları ve tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008).
Bilimsel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 2. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Charles, C. M. (2000). Öğretmenler için piaget ilkeleri (3. Baskı). Çev. G.
Ülgen. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Çiftçi, F. (2005). İlköğretim 4. sınıf matematik dersi için oyunla öğretim yöntemiyle
düzenlenen öğrenme ortamının altı basamaklı doğal sayılarda dört işlem kazanımına
etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Dewey, J. (2004). Demokrasi ve eğitimi (1. Baskı). Çev. T. Göbekçin. Ankara:
Yeryüzü Yayınları.
Dündar, H. (2007). Kavram analizi stratejisinin öğrencilerin kavram öğrenme
başarısı ve hayat bilgisi dersine ilişkin tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış Doktora
Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ellialtıoğlu, F. M. (2005). Okul öncesi dönemde oyun ve oyun örnekleri (1. Baskı).
İstanbul: YA-PA Yayınları.
Ergün, M. (1980). Oyun ve oyuncak üzerine. Milli Eğitim, 1(1), 102-119.
Garvey, C. (1990). Play. The United States of America: Harvard University
Press.
Howard, J., Jenvey, V., & Hill, C. (2006). Children’s categorisation of play and
learning based on social context. Early Child Development and Care, 176 (3), 379-393.
Işık, D. E. (2007). Hayat bilgisi öğretiminde proje tabanlı öğrenmenin akademik
başarı, yaratıcı düşünme, kalıcılık, hayat bilgisi dersine karşı tutum düzeylerine etkisi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
İzmir.
Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. sınıf matematik dersinde oyunla öğretimde kullanılan
ödüllerin matematik başarısına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kirazoğlu, Z. (2000). Eğitim fakülteleri, okul öncesi ve sınıf öğretmenleri için
ünitelere göre hazırlanmış oyunlar (1. Baskı). Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel
bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi
Dergisi, 16, 324-342.
Krentz, A. A. (1998). Philosophy of education, play and education in plato’s
republic. 20 0cak 2010 tarihinde http://www.bu.edu/wcp/Papers/Educ/EducKren.htm
sitesinden alınmıştır.
Lindon, J. (2001). Understanding children’s play. Cheltenham: Nelson Thornes.
Marsell, M. (2009). Çocuk ve zihin terapisi (1. Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
Mckinney, S. S. (2009). Yanlış çocuk. Çocuk yetiştirmede yapılan yanlışlar (1.
Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
Mead, G. H. (2007). The relation of play to education. 20.01.2010 tarihinde
http://www.brocku.ca/MeadProject/Mead/pubs/Mead_1896.html sitesinden alınmıştır.
Öğülmüş, S. (Ed.) (2009). İlköğretim hayat bilgisi öğretimi ve öğretmen el kitabı
(1. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Ören, F. Ş. ve Avcı, D. E. (2004). Eğitimsel oyunla öğretimin fen bilgisi dersi “
Güneş sistemi ve gezegenler” konusunda akademik başarı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 67-76.
Özenç, E. G. (2007). İlk okuma ve yazma öğretiminde oyunla öğretim yöntemine
ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özgüven, İ. E. (2000). Psikolojik Testler (4. Baskı). Ankara: PDREM Yayınları.
Poyraz, H. ve Dere, H. (2003). Okul öncesi eğitiminin ilke ve yöntemleri (2. Baskı).
Ankara: Anı Yayıncılık.
Saban, A. (2004). Öğrenme öğretme süreci yeni teori ve yaklaşımlar (3. Baskı).
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Stanley, M. (2009). Çocuk ve beceri (1. Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
Şahin, F. (2001). İlköğretim fen öğretiminde oyunların yeri ve önemi. Yeni Binyılın
Başında Türkiye'de Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu Bildiriler Kitabı (ss. 22-
26). İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Tural, H. (2005). İlköğretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin
erişi ve tutuma etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Yağız, E. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının ilköğretim öğrencilerinin
bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yavuzer, H. (1987). Çocuk psikolojisi (1. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici matematik
oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,
Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com