Buradasınız

Anasayfa » Content

GENEL FİZİK LABORATUVARINDAKİ ÖĞRENCİLERİN FİZİĞE KARŞI ÖZ-YETERLİLİKLERİNE ANİMASYON VE SİMULASYONUN ETKİSİ

THE EFFECT OF ANIMATION AND SIMULATION ON PHYSICS SELF-EFFICACY OF STUDENTS IN THE GENERAL PHYSICS LAB

Journal Name:

  • Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to investigate the effect of using animationsimulation on the self-efficacy of first-year students who were studying in the Science Education department of Abant İzzet Baysal University Faculty of Education towards the physics course during 4 experiments in the General Physics II Lab. Research group of the study was comprised of first-year teacher candidates studying at Abant İzzet Baysal University Faculty of Education, Department of Science Teaching. The study used the “Science Teaching Efficacy Belief Instrument” developed by Riggs and Enochs (1990) and adapted to Turkish by Özkan, Tekkaya and Çakıroğlu (2002). Pretest and post-test control group research design was used in the study where the control group did the experiments, using laboratory tools while the experimental group conducted experiments supported by animations and simulations prepared by the researchers. A questionnaire with 4 semi-structured open ended questions was administered at the end of the experimental process. When animation and simulation aided learning methods were used for the lab on their own, they did not change the selfefficacy of students significantly. However, it was observed that self-efficacy beliefs of the group experimenting with lab tools increased significantly. No significant difference was found between genders either.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı; Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi Eğitimi’nde öğrenim görmekte olan 1. sınıf öğrencilerine, Genel Fizik II Laboratuvarına ait 4 deney için animasyon, simülasyon kullanımının öğrencilerin fizik dersine karşı öz-yeterliklerine etkisini incelemektir. Çalışmanın araştırma grubunu 2011-2012 akademik yılında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi Eğitimi 1. sınıfında öğrenim gören öğretmen adayları oluşturmakta olup, araştırmada Riggs ve Enochs (1990) tarafından geliştirilen ve Özkan, Tekkaya ve Çakıroğlu (2002) tarafından çevrilen Fen Bilgisi öz-yeterlik inanç ölçeği kullanılmıştır. Ön test ve son test kontrol gruplu yöntem kullanılan çalışmada, kontrol grubu laboratuvar malzemelerini kullanarak uygulamaları yapmıştır. Deney grubu ise; tarafımızdan hazırlanan animasyon ve simülasyonlarla desteklenen deneyleri yapmışlardır. Deneysel sürecin sonunda yarı yapılandırılmış dört açık uçlu sorudan oluşan görüşme soruları uygulanmıştır. Yalnızca animasyon ve simülasyon destekli öğrenme yöntemleri laboratuvar için tek başına kullanıldığında öğrencilerin öz-yeterlik inançlarını anlamlı olarak değiştirmemektedir. Fakat laboratuvar malzemelerini kullanarak deney yapan grubun özyeterlik inançlarının anlamlı olarak arttığı görülmüştür. Ayrıca cinsiyetler arası farka bakıldığında da anlamlı bir fark bulunmamıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-genel-fizik-laboratuvarindaki-ogrencilerin-fizige-karsi-oz-yeterliliklerine-animasyon-simulasyonun-etkisi.pdf
  • 2
121
136
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bandura, A. (1995). Self-efficacy in changing societies. Cambridge University
Press, U.K.
Başaran, B. (2010). Web tabanlı sistemlerde scorm uyumlu whiteboard movie
tekniğinin öğrencilerin fizik dersindeki başarı ve tutumlarına etkisinin araştırılması.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.
Bıkmaz, F. H. (2004). “Sınıf öğretmenlerinin fen öğretiminde öz yeterlilik inancı"
ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 161.
GENEL FİZİK LABORATUVARINDAKİ ÖĞRENCİLERİN FİZİĞE KARŞI …
135
Bıkmaz, F. H.(2006). Fen öğretiminde öz-yeterlik inançları ve etkili fen dersine
ilişkin görüşler. Eğitim Araştırmaları, 25, 34-44.
Bleicher, R.E., & Lingren,J. (2005). Success in science learning and preservice
science teaching self efficacy. Journal Science Teacher Education, 16, 205-225.
Çalışkan, S., Selçuk, G. S. ve Özcan, Ö. (2010). Fizik öğretmen adaylarının
özyeterlik inançları: cinsiyet, sınıf düzeyi ve akademik başarının etkileri. Kastamonu
Eğitim Dergisi, 18(2),449-466.
Daşdemir, İ. (2006). Animasyon Kullanımının İlköğretim Fen Bilgisi Dersinde
Akademik Başarıya ve Kalıcılığa Olan Etkisi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Denizoğlu, P. (2010). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen bilgisi öğretimi özyeterlik
inanç düzeyleri, öğrenme stilleri ve fen bilgisi öğretimine yönelik tutumları
arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Duffy, J. , Mcdonald, J., & Mizell, A. (2005). Teaching and learning with
technology. United States of America: Pearson.
Elliot, S & Miller, P. (1999) 3D Studio Max 2. Sistem Yayıncılık Mat.San. ve
Tic. A.Ş.,İstanbul,S.44.
Ergün, M. (2005). Nitel araştırma yöntemleri. www.egitim.aku.edu.tr/
Geban, Ö., Özden, M. ve Şengel, E. (2002). “Bilgisayar Simülasyonlu Deneylerin
Lise Öğrencilerinin Yerdeğiştirme ve Hız Kavramlarını anlamadaki Etkisi”, V.
Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler, 2002 Ankara: Cilt II.
ODTÜ Eğitim Fakültesi.
Kaba, F. (1992). Animasyonun Eğitim Amaçlı Kullanımı, Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Karagülle, İ. ve Pala, Z. (2001). Macromedia 5 Actionscript. Türkmen Kitapevi,
İstanbul.
Mulholland, J., Dorman, J.P., & Odgers, B., M. (2004). Assessment of science
teaching efficacy of preservice teachers in an australian university. Journal of Science
Teacher Education, 15(4), 313-331.
Özkan, Ö., Tekkaya, C. ve Çakıroğlu, J. (2002). Fen bilgisi aday öğretmenlerin
fen kavramlarını anlama düzeyleri, fen öğretimine yönelik tutum ve öz-yeterlik inançları.
V. Fen Bilmleri Eğitimi Kongresi, ODTÜ, Ankara.
Plourde, L.A. (2002). The influence of syudent teaching on preservice
elementary teachers’ science self efficacy and outcome expectancy beliefs. Journal on
instructional pyschology, 29 (4).
Riggs, I. M., & Enochs, L. G. (1990). Toward the development of an elementary
teacher’s science teaching efficacy belief instrument. Science Education, 74 (69), 625-
637.
Dündar YENER / Fatih AYDIN / Niğmet KÖKLÜ
136
Ronen, M., & M. Eliahu. (1999). Simulation as a home leaming environment
student's views. Journal of Computer Assisted Learning, 15 (15), 258-268.
Selçuk, G. S., Çalışkan, S. ve Erol, M. (2008). Physics self-efficacy beliefs of
student teachers’: The relationships with gender and achievement perception. Balkan
Physics Letters (Special Issue: Turkish Physical Society 24th International Physics
Congress), p. 648-651.
Şen, A. (2001). Fizik öğretiminde bilgisayar destekli yeni yaklaşımlar. Gazi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 64–65.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.
Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, M., Köseoğlu, P., Gerçek, C. ve Soran, H. (2004). Öğretmen öz yeterlik
inancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com