Buradasınız

Anasayfa » Content

TÜRKİYE’DE ÇELTİK (Oryza sativa L.) YETİŞTİRİCİLİĞİ VE COĞRAFİ DAĞILIMI

RICE (Oryza sativa L.) CULTIVATION AND IT’S GEOGRAPHICAL DISTRIBUTION IN TURKEY

Journal Name:

  • Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Rice is one of the staple foods in the world. Rice in the husk is a cereal whose breeding depends on a special access because of the climate it needs can create a malaria epidemic. Turkey is one of the major countries in rice in the husk breeding. In Turkey, the accretion in the amount of the rice for each person especially after 1980, caused an accretion in the export of the notch. As a matter of fact, the production and the breeding of the notch changes every year acording to the economy, ecology and the marketing channels. However, according to the last istatistics it has been understood that the rice plantation areas in Marmara Region and Edirne showed distinction among the whole country.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Çeltik, dünyanın temel besin maddelerindendir. Yetiştirilebilmesi için gerekli olan iklim şartları ile sıtmaya yol açabilmesi gibi sağlık nedenlerinden dolayı yetiştiriciliği izine bağlı olup sınırlı olarak tarımı yapılabilen bir sıcak iklim tahılıdır. Türkiye, çeltik yetiştiriciliği bakımından önde gelen ülkeler arasındadır. Ülkede, kişi başına düşen pirinç tüketiminin artması özellikle 1980’den sonra çeltik dışalımının da çoğalmasına neden olmuştur. Nitekim çeltik ekiliş ve üretimi ekolojiye, ekonomiye ve pazarlama kanallarına göre yıldan yıla değişiklikler göstermektedir. Bununla birlikte en son istatistiklere göre, Marmara Bölgesi ve Edirne ilindeki çeltik ekim alanlarının ülke çapında üstünlük gösterdiği anlaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiyede-celtik-oryza-sativa-l.yetistiriciligi-cografi-dagilimi.pdf
  • 1
182-203
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Allard, R. W., (1960). “Principles of Plant Breeding”, Library of Congress Catalog Card Number: 60-14240, ISBN 0
471 12310, 1-485, John Wiley and Sons, Inc., Newyork, London, Sydney.
Argon, S.M.A., (1941), Sıcak Memleketler Tarımı, Kenan Basımevi ve Klişe Fabrikası, 1941, İstanbul.
Beşer, N., Sürek, H., (1999). “Çeltik Üretimi, Pirince İşleme, Pazarlama ve Tüketimde Kalite ve Kaliteye Etki Eden
Unsurlar”, Karadeniz Bölgesi’nde Tarımsal Üretim ve Pazarlama Sempozyumu 15 – 16 Ekim, s. 114 – 121,
Samsun.
Clarkson, T. D., (1981). “Stress Physiology in Crop Plants”. Plant Cell Environ 4:184. doi:10.1111/1365-3040.
Doğanay, H., (2007). Ekonomik Coğrafya 3 “Ziraat Coğrafyası”, Aktif Yayınları, 2007, Erzurum.
Dönmez, D. (2007). “Pirinç”, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü – Bakış, Sayı: 9, Nüsha: 4, Haziran 2007,
Ankara.
Göney, S. (1980). Sıcak Bölgelerde Ziraat Hayatı, Coğ. Enst. Yayın No: 116, Ed. Fak. Yay. No: 2732, Ed. Fak.
Matbaası, İstanbul.
Gül, U., (2003). “Çeltik”, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü – Bakış, Sayı: 3, Nüsha: 15, Haziran 2003,
Ankara.
Güngördü, E., (2006). Eğitim Fakülteleri İçin Türkiye’nin Beşeri (Nüfus-Yerleşme) ve Ekonomik Coğrafyası, Asil
Yayın Dağıtım, 4. Baskı, 2006, Ankara.
Gözenç, S., (1985). “Japonya ve Güneydoğu Asya’da Pirinç Tarımı”, İstanbul Üniv. Deniz Bilimleri ve Coğrafya
Enstitüsü Bülten, Cilt: 2, Sayı: 2, 1985, İstanbul.
Grimaldi, A., F. Bonciarelli, F. Lorenzetti., (1987). “Coltivazione Erbacee”,
EDAGRICOLE, 264 pp., Bologna, Italy.
International Rice Research Institute (IRRI), (2009). “World Rice Statistics”,
(http://beta.irri.org/index.php/Social-Sciences-Division/SSD-Database/), (Son erişim: 06.09.2010).
Kacar, B., Katkat, A. V., (2009). Gübreler ve Gübreleme Tekniği, Nobel Yayın Dağıtım, 3. Baskı, Ankara, Mart
2009.
Kendirli, B., G. Çakmak and Y. Uçar, (2004). “Salinity in the Southeastern Anatolia Project (GAP), Turkey: Issues
and Options”. Irrigation and Drainage, 54: 115–122.
Koçman, A., (1993). Türkiye İklimi, Ege Üniversitesi Edebiyat Fak. Yay. No: 72, 1993, İzmir.
Koday, Z., 2000, Türkiye’nin Tahıl Üretimi, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 35, İstanbul.
Kün, E., Çiftçi, C.Y., Birsin, M., , Ülger A.C., Karahan, S., Zencirci, N., Öktem, A., Güler, M., Yılmaz, N., Atak, M.,
(2005). “Tahıl ve Yemeklik Tane Baklagiller Üretimi”, Türkiye Tarım Mühendisliği VI. Teknik Kongresi, 3 –
7 Ocak. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Cilt:1 s. 367 – 407.
Kün, E., İ. Genç, (1973). “Developments in Fied Crops Agriculture During the Republic Period”. J. Agric. Eng., 79:
31–44.
Nevo, E., (1998). “Genetic diversity in wild cereals: regional and local studies and their bearing on conservation
ex situ and in situ”, Genet. Res. and Crop Evol. 45:355 – 370.
Öğütçü, Z., Ş. Elçi ve H.H. Geçit. (1984). Tarla Bitkileri, Ankara Üniv. Ziraat Fak., Ders Kitabı 910/4, 323 Sf.
Ankara.
Potrykus, I., (2001). Turning Point Article: The “Golden Rice” tale. In Vitro Cell Dev Biol Plant 37:93–100.
Sauer, J., (1993). Historical Geography of Plants. CRC Press, Boca Raton, FL.
Şehirali, S., M. Özgen, (1987). Bitkisel Gen Kaynakları, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın no:
1020/294. Sf. 239, Ankara (in Turkish).
Sürek, H., (1994). Çeltik Tarımı, Yayçep Kitabı, Sıcak İklim Tahılları, s. 173 – 184, Ankara.
Sürek H., (1998). “Rice Production and Research in Turkey”, International Rice Commis. Newsletter, 47:29 – 35.
Sürek, H., (2001). “Rice Cultural Practice in Turkey”, FAO Rice Network Meeting in Turkey, 13 – 15 September
2000, Edirne, Cahiers Option Méd., Vol. 58.
Sürek, H., (2002). Çeltik Tarımı, Hasad Yayıncılık, İstanbul.
Şahin, S., (2002). “Tosya – Osmancık ve Kargı İlçelerinde Çeltik Tarımı”, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:
22, Sayı: 3. Ankara.
Taşlıgil, N., (2005). Türkiye’nin Ekonomik Coğrafyası, Çantay Kitapevi, 2005, İstanbul.
Taylı, T., Toruk, F., Ülger, P., (2009). “Çeltiğin Kurutulması ve Kurutma Parametrelerinin Saptanması”, Tekirdağ
Ziraat Fakültesi Dergisi, Sayı: 6, 2009, Tekirdağ.
Timor, A. N., (2002). Güneydoğu Asya Özellikler – Ülkeler, Çantay Kitabevi, 2002, İstanbul.
Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO), (2007). Hububat Raporu, Ankara.
Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO), (2009). Hububat Raporu, Ankara.
Tosun, O., D. Eser, N. Yürür, H. Gökçora, E. Kün ve S. Şehirali, (1979). “Bitki Yetiştirme ve Islahı” Ders Notu No:
33, Ankara Üniv. Zir. Fak., 310 Sf. Ankara.
Tümertekin, E., Özgüç, N., (1999). Ekonomik Coğrafya Küreselleşme ve Kalkınma, Çantay Kitabevi, 1999,
İstanbul.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), (2006). Tarım İstatistikleri Özeti 1986 – 2005, Yayın No: 3036, Ankara.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), (2008). Tarımsal Yapı 2006, Yayın No: 3122, Ankara.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), (2008). İstatistik Göstergeler 1923 – 2007, Yayın No: 3206, Ankara.
Türkoğlu, A., (1979). “Gıda Maddeleri”, İktisadi Coğrafya I. Kitap, İst. Üniv. İktisat Fakültesi Yay. No: 438,
İstanbul, 1979.
Türkoğlu, N., (1999). “Türkiye’de Çeltik Alanlarının Dağılışı”, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi
Dergisi, Sayı: 7, 1999, Ankara.
Ulukan, H., (2005). “Ülkemizde Bazı Tahıl ve Yemeklik Tane Baklagillerin Tarımı: (1925–2003)”, Hasad Dergisi
(Bitkisel Üretim), 21:76-84.
Ulukan, H. (2007). “Klasik Bitki Islahı ve Genetik Mühendisliği ile Oluşturulan Değişimlere Genel Bakış”, Journal
of Agricultural Faculty of Uludağ University, 2:27-40.
Ulukan, H., (2008). “Agronomic Adaptation of Some Field Crops: A General Approach”, J. of Agron. and Crop
Sci., 194:169-179.
United States Department of Agriculture (USDA), 2009, Crop Production,
(http://www.usda.gov/wps/portal/usda/usdahome), 2009, A.B.D. (Son erişim: 06.09.2010).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com