Buradasınız

BÖLGESEL KALKINMA TEORİLERİ VE YENİ BÖLGESELCİLİK YAKLAŞIMININ TÜRKİYE’DEKİ BÖLGESEL KALKINMA POLİTİKALARINA ETKİLERİ

REGIONAL DEVELOPMENT THEORIES AND EFFECTS OF NEW REGIONALISM APPROACH TO THE REGIONAL DEVELOPMENT POLICIES IN TURKEY

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
As development had become a dynamic concept the paradigms of development varied in the course of time. Regional development issue had an important position in the development literature when examined the historical process of development in the middle of the 20th century. The transformation of development also shaped regional development approaches from 1980s when globalization is accelerate. In this context new approaches are enhanced in the regional development and regional actors were incorporated to decision-making process in the development policies. Development was associated not only nations but also regions. Even regions began to come into prominence as driving force of development. Thus regional development policies take shape in the framework of new regionalism approach both Turkey and across the world.This study aims at explaining regional development theories and effects of new regionalism approach to the regional development policies in Turkey.
Abstract (Original Language): 
Kalkınma, dinamik bir kavram olduğu için kalkınmanın paradigmaları zaman içinde değişim göstermiştir. Kalkınmanın tarihsel sürecine bakıldığı zaman bölgesel kalkınma konusu, kalkınma literatüründe 20.yüzyılın ortalarında önemli bir yer edinmiştir. Küreselleşmenin ivme kazandığı 1980'ler itibariyle kalkınmada yaşanan dönüşüm, bölgesel kalkınma yaklaşımlarına da yön vermiştir. Bu bağlamda bölgesel kalkınmada yeni yaklaşımlar geliştirilmiş ve kalkınma politikalarında bölgesel aktörler, karar alma sürecine dahil edilmiştir. Kalkınma, sadece ülkelerle değil aynı zamanda bölgelerle ilişkilendirilmiştir. Hatta bölgeler, kalkınmanın sürükleyicisi olarak öne çıkmaya başlamıştır. Buradan hareketle bölgesel kalkınma politikaları, hem Türkiye'de hem de dünya ölçeğinde yeni bölgeselcilik çerçevesinde şekillenmektedir. Bu çalışma, bölgesel kalkınma teorilerini ve yeni bölgeselcilik yaklaşımının Türkiye’deki bölgesel kalkınma politikalarına etkilerini ele almayı amaçlamaktadır.
13
47

REFERENCES

References: 

Akiş, E. (2011). Küreselleşme sürecinde
bölgesel kalkınma yaklaşımındaki
gelişmeler ve bölgesel kalkınma
ajansları. İstanbul Üniversitesi
Sosyoloji Konferansları Dergisi,
(44), 237-256.
Akpınar, R. (2012). Türkiye'de değişen
bölgesel kalkınma politikaları.
Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi,
(6), 29-46.
Amin A. (1999). An institutional
perspective on regional economic
development. International
Journal of Urban and Regional
Research, 23 (2), 365-378.
Arıcıoğlu, E. (2011). İktisat teorisinde
unutulmuş bir kavram: Mekân.
Ekonomik Yaklaşım, 22(81), 17-
44.
Arrow, K. J. (1962). The economic
implications of learning by doing.
Review of Economic Studies, 29,
155-173.
Atak, A. (2011). Bölgesel Kalkınma ve
Türkiye'de Bölgesel Kalkınma
Ajansları. Yüksek Lisans Tezi,
Galatasaray Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Bakır, H. & Tuncel, C. O. (2010a).
Yenilik temelli bir bölgesel
gelişme sürecinde kalkınma
ajanslarının yeri. İşletme ve
Ekonomi Araştırmaları Dergisi,
1(4), 19-41.
_____ (2010b). Avrupa Birliği'ne üyelik
sürecinde Türkiye'nin bölgesel
politikalarında yaşanan değişim:
Kalkınma Ajansları. İçinde:
Türkiye'de Bölgesel Kalkınmanın
Yeni Örgütleri: Kalkınma
Ajansları, ed. Birol Akgül &
Nısfet Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi,
ss.149-177.
Bakır, H. & Öngen, K. Burcu (2013).
Yönetimden yönetişime geçiş
sürecinde bölgesel politikalarda
yaşanan değişim: Türkiye'de
bölgesel kalkınma ajansları
örneği. İktisat İşletme ve Finans,
28 (325), 85-112.
Başkaya, F. (2005). Kalkınma İktisadının
Yükselişi ve Düşüşü. (5.Baskı).
Ankara: Maki Basın Yayın
Berber, M. (2011). İktisadi Büyüme ve
Kalkınma. (4.Baskı). Trabzon:
Derya Kitabevi
Beyhan, B. (2007). Yeni büyüme
kuramının politika çıkarsamaları
üzerine: Yeniliğin birikimli
özelliği. Ankara Üniversitesi SBF
Dergisi, 62(2), 1-35.
Çakmak, Hatice K. & Erden, L. (2004).
Yeni bölgesel kalkınma
yaklaşımları ve kamu destekleme
politikaları: Türkiye'den bölgesel
panel veri setiyle ampirik bir
analiz. Gazi Üniversitesi İktisadi
ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,
6(3), 77-96.
Çolak, O. (2009). Avrupa Birliği'nin
Bölgesel Politikaları ve Türkiye'nin
Uyumunun Değerlendirilmesi.
Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir
Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Balıkesir
Deviren, N. Vatansever & Atasever, G.
(2011). Ekonomik küreselleşmenin
ulus-devlet üzerindeki etkileri.
Mevzuat Dergisi, (164),
http://mevzuatdergisi.com/2011/08a
/01.htm, Erişim Tarihi: 17.05.2014
Dinler, Z. (2010). Cumhuriyetimizin
kuruluşundan günümüze izlenen
bölgesel kalkınma politikaları ve
kalkınma ajansları. İçinde:
Türkiye'de Bölgesel Kalkınmanın
Yeni Örgütleri: Kalkınma
Ajansları, ed. Birol Akgül &
Nısfet Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi,
ss.53-66.
_____ (2012). Bölgesel İktisat. (9.Baskı).
Bursa: Ekin Yayınevi
Dolun, L. & Atik, A. H. (2006). Kalkınma
Teorileri ve Modern Kalkınma
Bankacılığı Uygulamaları. Ankara:
Türkiye Kalkınma Bankası A.Ş.
Matbaası
DPT (2006). Dokuzuncu Kalkınma Planı,
Ankara,
http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/K
alknma%20Planlar/Attachments/1/
plan9.pdf, Erişim Tarihi:
17.04.2014
Dulupçu, M. A., Sungur, O. & Keskin,
H. (2010). Bölgesel kalkınmada
yeni yaklaşımlar ve Türkiye'de
kalkınma planlarına yansımaları:
Kalkınma planlarının yeni teoriler
açısından değerlendirilmesi.
6. Ulusal Coğrafya Sempozyumu,
Ankara Üniversitesi Türkiye
Coğrafyası Araştırma ve Uygulama
Merkezi, Ankara
Eceral, Tanyel Ö. (2005). Bölgesel/yerel
ekonomik kalkınma kuramlarının
tarihsel süreç içerisindeki
gelişimleri. Ekonomik Yaklaşım,
16(55), 89-106.
Ekinci, E. D. & Ersungur, Ş. M. (2013).
Yeni ekonomik coğrafya ve teorik
modelleri. Atatürk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
17(3), 205-224.
Elmas, G. (2006). AB ve Türkiye'de
bölgesel politikalar. İçinde:
Bölgesel Kalkınma Politikalar ve
Yeni Dinamikler, ed. Aylan Arı.
İstanbul: Derin Yayınları, ss.149-
174.
Erkut, G. & Gönül, D. (2010).
Türkiye'de ve Dünya'da bölge
planlama politikalarının evrimi ve
İzmir Kalkınma Ajansı
deneyiminden yansıyanlar. İçinde:
Türkiye'de Bölgesel Kalkınmanın
Yeni Örgütleri: Kalkınma
Ajansları, ed. Birol Akgül &
Nısfet Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi,
ss.375-414.
Fujita, M. & Krugman, P. (2004). The
new economic geography: Past,
present and the future. Papers in
Regional Science, 83, 139–164.
Fujita, M. (2010). The evolution of spatial
economics: From Thünen to the
new economic geography. The
Japanese Economic Review, 61(1),
1-32.
Göktürk, A. (2006). Bölgesel
dengesizliğe küreselleşmeyerelleşme
penceresinden bir
bakış. İçinde: Bölgesel Kalkınma
Politikalar ve Yeni Dinamikler, ed.
Aylan Arı. İstanbul: Derin
Yayınları, ss.23-44.
Günaydın, D. (2013). Türkiye'de
bölgeler arası gelişmişlik
farkların giderilmesinde kalkınma
ajansların yeri: İZKA Mali Destek
Programları örneği. Dokuz Eylül
Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 15(1), 73-101.
Gündüz, A. Y. (2006). Bölgesel Kalkınma
Politikası. Bursa: Ekin Yayınevi
Hasanoğlu, M. & Aliyev, Z. (2006).
Avrupa Birliği ile bütünleşme
sürecinde Türkiye'de bölgesel
kalkınma ajansları. Sayıştay
Dergisi, (60), 81-103.
Hiç, M. (2001). Ellili yıllardan
günümüze kalkınma ekonomisi.
İstanbul Üniversitesi İktisat
Fakültesi Mecmuası, 51(2), 1-38.
Hirschman, A. O. (1996). Kalkınma
iktisadının yükselişi ve
gerilemesi. İçinde: Kalkınma
İktisadı: Yükselişi ve Gerilemesi,
ed. Fikret Şenses, çev. Sedef
Öztürk. İstanbul: İletişim
Yayınları, ss.23-52.
Ildırar, M. (2004). Bölgesel Kalkınma ve
Gelişme Stratejileri. Ankara: Nobel
Yayınevi
Kaynak, M. (2009). Kalkınma İktisadı.
(3.Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi
Krugman, P. (1991). Increasing returns
and economic geography. Journal
of Political Economy, 99(31), 483-
499.
Kum, M. (2011). İktisadın yeni coğrafik
açılımı: Yeni ekonomik coğrafya
yaklaşımı. Erciyes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
(30), 235-255.
Kumral, N. (1994). Bölgesel gelişme ve
kalkınma ajansları. İktisat İşletme
ve Finans, (105), 60-64.
Kuyucu, Aslı D. H. & Tektaş, A. (2010).
Bölgesel kalkınma ajansları: Etkin
fon kullanımı ve çok düzeyli
yönetişime geçiş. İçinde:
Türkiye'de Bölgesel Kalkınmanın
Yeni Örgütleri: Kalkınma
Ajansları, ed. Birol Akgül & Nısfet
Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi,
ss.535-552.
Küçüker, C. (2000). Yeni ekonomik
coğrafya ve kalkınma. Ekonomik
Yaklaşım Dergisi, 11(38), 1-
45.
Lucas, R. E. (1988). On the mechanics of
economic development. Journal
of Monetary Economics, 22, 3-
42.
Maillat, D. (1997). Interactions between
urban system and localized
productive systems: An approach
to endogenous regional
development in terms of innovative
milieu. European Regional
Science Association 37th
European Congress Rome, Italy
Meardon, Stephen J. (2001). Modeling
agglomeration and dispersion in
city and country: Gunnar Myrdal,
François Perroux, and the new
economic geography. American
Journal of Economics and
Sociology, 60(1), 25-57.
Myrdal, G. (1957). Economic Theory and
Underdeveloped Regions. London:
University Paperbacks, Methuen
_____ (1970). The Challenge of World
Poverty: A World Anti-Poverty
Program in Outline. New York:
Pantheon Books
Öztürk, İ. (2005). AB Müzakere Sürecine
Doğru Türkiye Ekonomisi:
Bölgesel-Sektörel Sorunlar ve
Çözüm Önerileri. İstanbul:
MÜSİAD Yayınları
Reynolds, Lloyd G. (1996). Üçüncü
dünya ekonomilerinde uzun vadeli
büyüme-tarihsel perspektiften
ekonomik kalkınma. İçinde:
Kalkınma İktisadı: Yükselişi ve
Gerilemesi, ed. Fikret Şenses,
çev. Sedef Öztürk. İstanbul:
İletişim Yayınları, ss.53-63.
Romer, P. M. (1990). Endogenous
technological change. Journal of
Political Economy, 98(5), 71-102.
Schmutzler, A. (1999). The new
economic geography. Journal of
Economic Surveys, 13(4), 355-379.
Sevinç, H. (2011). Bölgesel kalkınma
sorunsalı: Türkiye'de uygulanan
bölgesel kalkınma politikaları.
Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi,
6(2), 35-54.
Seyfeddinoğlu (Kıymalıoğlu), Ü. &
Ayoğlu, D. (2007). Türk imalat
sanayiinde illere göre yerelleşme
ve kentleşme ekonomilerinin
belirlenmesi. BİLİG, (43), 169-192.
Soyak, A. (2003). Türkiye'de iktisadi
planlama: DPT'ye ihtiyaç var mı?
Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(2),
167-182.
Storper, M. (2011). From retro to avantgarde:
A commentary on Paul
Krugman’s ‘The New Economic
Geography, Now Middle-aged’.
Regional Studies, 45(1), 9–15.
Sulaiman, A. (2010). Regional Economic
Development, Policy and Regional
Disparity in Large Territories: The
Case of Canada and China. A
Thesis Presented to Department of
Geography, the Faculty of Art and
Sciences of University of Montreal,
Kanada
Sungur, O & Keskin, H. (2009). Coğrafi
yakınlık hala nnemli mi? Yerel
inovasyon modellerinden çokyerelli
bilgi dinamiklerine
dönüşüm. Alanya İşletme
Fakültesi Dergisi, 1 (2), 107-131.
Şenses, F. (1996). Kalkınma İktisadı:
Yükselişi ve Gerilemesi. İçinde:
Kalkınma İktisadı: Yükselişi ve
Gerilemesi, ed. Fikret Şenses.
İstanbul: İletişim Yayınları
T.C. Kalkınma Bakanlığı Bölgesel
Gelişme ve Yapısal Uyum
Müdürlüğü (2013). Bölgesel
Gelişme Ulusal Stratejisi 2014-
2023 "Daha Dengeli, Topyekûn
Kalkınma" (2.Taslak).
http://www.cka.org.tr/dosyalar/Bol
geselGelismeUlusalStratejisi(2014-
2023)Taslak.pdf, Erişim Tarihi:
16.05.2014
Taban, S. (2010). İçsel Büyüme Modelleri
ve Türkiye. Bursa: Ekin Yayınevi
Taşcı, K., Akpınar, R. & Özsan, M. E.
(2011). Teoride ve Uygulamada
Bölgesel Kalkınma Politikaları.
(1.Baskı). Bursa: Ekin Yayınevi
Tiftikçigil, B. Y. (2008). Bölgesel
kalkınma politikalarında yaşanan
dönüşüm ve bölgesel kalkınma
ajansları. Bölgesel Sorunlar ve
Türkiye: Sorunlar, Tehditler ve
Fırsatlar Sempozyumu,
Kahramanmaraş Sütçü İmam
Üniversitesi, Kahramanmaraş
TÜSİAD (2008). Türkiye'de Bölgesel
Farklar ve Politikalar. İstanbul:
Graphis Matbaa
Tüylüoğlu, Ş. & Karakaş, D. N. (2006).
Bölgesel kalkınma ve ekonomik
durgunlaşma süreci: Zonguldak
örneği. Amme İdaresi Dergisi,
39(4), 195-224.
Veblen, T. (1898). Why is economics not
an evolutionary science?
Quarterly Journal of Economics,
12, 373-397.
Webb, D. & Collis, C. (2000). Regional
development agencies and the
new regionalism in England.
Regional Studies, 34(9), 857-
864.
Wysocka, A. S. (2009). Theories of
regional and local developmentabridged
review. Bulletin of
Geography Socio–Economic Series,
75-90.
Yılmaz, B. (2011). Bölgesel politikaların
tarihsel gelişimi ve yeni bir model
olarak kalkınma ajansları.
Akademik Fener, (15), 29-41.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com