EAST POLICY OF BRITAIN (1882-1914)
Journal Name:
- Akademik Bakış
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In our days calling as a “Middle East” area, regarding its strategic location,
historical and underground richness, along the history the Middle East has drown big
countries attention; so the region has been a conflict area of the big powers who desire
possession of the Middle East on their own. This conflict has been classify as a
“East Question” at Vienna Congress in 1815 by Czar Alexandre and until First
World War has been continued to using this name. Following the inauguration of
Suez Canal in 1869 by France by the permission of Ottoman government, the British
Empire through the invasion of Cyrus in 1878 and Egpt in 1882, plainly demonstrated its
dismissal of East policy resting upon the principle of Otoman territorial integrity.
Between 1882 and 1914, The British Empire wanted to trow out the
Ottoman, so the government systematically gave a boost to seperatist movements in
the Ottoman Empire. British Foreign Office sent lots of diplomats, missionaries,
specialists and clergymen to the Middle East to follow the political activities about this
area and try to change it on behalf of the British goverment policy.
This study, based on documents retrieved from “UK National Archives”,
focuses on the importance and effect on the Ottoman of the British East policy from
the Egypt’s occupation to the First World War.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bugün Orta Doğu olarak adlandırılan bölgenin stratejik konumu, yeraltı
zenginlikleri dolayısıyla tarih boyunca büyük devletlerin ilgisini çekmiş; dolayısıyla da
bölge zenginliklerine tek başına sahip olmak isteyen güçlerin çıkar mücadelesine sahne
olmuştur. Bu mücadele 1815 yılında düzenlenen Viyana Kongresi esnasında Çar
Alexandre tarafından Şark Meselesi olarak adlandırılmış ve Birinci Dünya Savaşı’na
kadar da bu isimle anılmaya devam edilmiştir. Bu bölgeye sahip olmak isteyen
emperyalist güçlerin başında İngiltere yer almaktadır. İngiltere, 1878’de Kıbrıs’ı, 1882
yılında ise Mısır’ı işgal ederek Osmanlı toprak bütünlüğünü koruma ilkesine dayanan
Doğu (Şark) politikasını terk ettiğini açıkça göstermiştir.
1882–1914 yılları arasında İngiltere, Orta Doğuya hâkim olabilmek için yer yer
Osmanlı’da ortaya çıkan ayrılıkçı hareketlere destek vermiş, onlara her türlü imkânı
sağlamıştır. Bölgedeki milliyetçilik duygularını körüklemek, Orta Doğuda Osmanlı
hâkimiyetini ortadan kaldırmak için İngiliz hükümeti, sistemli bir şekilde çalışmıştır.
İngiliz Dışişleri Bakanlığı’na bağlı olarak bölgede pek çok misyoner, diplomat,
uzman ve din adamı faaliyet göstermiş, bölgede meydana gelen değişmelerin İngiliz
hükümetinin izlediği politikaya uygun hale getirmeye çalışmışlardır.
Çalışmamızda, İngiliz arşiv belgelerinden de yararlanılarak Mısır’ın işgalinden
Birinci Dünya Savaşı’na uzanan süreçte İngiltere’nin Doğu (Şark) politikası ve bu
politikanın Türkiye’ye etkisi üzerinde durulacaktır.
FULL TEXT (PDF):
- 14
1-15