Buradasınız

MUHASEBE EKONOMİK TERÖRÜN BİR ARACI OLABİLİR Mİ?

May Accounting Be an Instrument of Economic Terror?

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Terror -meaning briefly as deterrence in dictionaries-, is referred as a general concept depicting obnoxious conducts and events causing permanent anxiety, discomfort, fear and panic in human beings. Terror is also mostly unpredictable and defines a terrifying environment in which justice and legal ethics are impinged, and everything is damaged. Societies unable to control their economic resources and consequently make their economic decisions independently are in danger of facing with economic terror. In a society if income distribution is not fair; debt ratios and inflation rates are relatively high; a remarkable portion of people are out of employ; receivables can not be collected and consequently people feel anxiety and are hopeless, it can easily be said that economic terror rages there. Well, may accounting be an instrument of economic terror? The answer should be as following: “Accounting can not be an instrument of economic terror; on the contrary it is an instrument for struggling with economic terror.” Accounting should be an instrument of justice, not injustice and inequity; of peace and silence, not anarchy and terror; of wealth and prosperity, not poverty and corruption; of trust and hope, not anxiety and fear. Then, what is the truth? Truth is that accounting, unfortunately, may be used as a weapon for economic terror.
Abstract (Original Language): 
Sözlükte tedhiş, yıldırma anlamına gelen terör insanlarda sürekli endişe, huzursuzluk, korku ve panik yaratan menfur hadiselere verilen genel bir isim olarak karşımıza çıkar. Nerede, ne zaman, nasıl ve hangi biçimde ortaya çıkabileceği kestirilemeyen terör, hak ve hukukun çiğnendiği, canlı ve cansız her şeyin zarar görebildiği bir dehşet ortamını ifade eder. Ekonomik anlamda küresel hegemonik güçlerin işgali altında yaşamaya zorlanan, dolayısıyla iktisadi kaynakları üzerinde dilediği gibi tasarruf hakkına sahip olamayan, ekonomik kararlarını bağımsızca veremeyen toplumlar ekonomik terör ile karşı karşıyadır. Eğer bir ekonomide gelir dağılımı adaletli değilse, toplum yüksek borç, enflasyon ve faiz yükü altında eziliyorsa, yoksulluk ve yolsuzluk almış başını gidiyorsa, toplumun önemli bir kesimi işsiz ve çalışanları her an işten atılma kaygısı taşıyorsa, borçlular ödeme güçlüğü çekiyorsa, alacaklılar tahsil sıkıntısı yaşıyorsa, işlerin iyi gitmediğine dair oluşan genel hava insanların sürekli huzurunu kaçırıyorsa, insanlar geleceğe güvenle bakamıyorsa orada ekonomik terör vardır. Peki, muhasebe ekonomik terörün bir aracı olabilir mi? Esasında bu soruya şöyle cevap vermek gerekirdi: “Muhasebe, ekonomik terörün bir aracı olamaz, bilakis, ekonomik terör ile mücadelenin bir aracıdır”. Muhasebe haksızlığın veya zulmün değil hak ve adaletin, anarşi veya terörün değil barış ve huzurun, yoksulluk ve yolsuzluğun değil zenginlik ve refahın, kaygı ve korkunun değil güven ve ümidin bir aracı olmalıdır. Peki, gerçek nedir? Gerçek şu ki, muhasebe maalesef ekonomik terörün bir silahı olarak kullanılabilmektedir.
1-9

REFERENCES

References: 

AKERLOF, G. and P.M. ROMER (1993). “Looting: The Economic Underworld of
Bankruptcy for Profit”, Brookings Papers on Economic Activity, No.2, 1-73.
ARNOLD, P.J. (2009), “Global Financial Crisis: the challange to accounting research”,
Accounting, Organisation and Society Journal, pp. 803-809.
AYSAN, M.A. (2009), “ Küresel Ekonomik Krizler ve Muhasebe Standartları”, TMUD,
www.tmud.org.tr/UserFiles/File/AYSANSUNUM.ppt (01.12.2009)
CAN, A.V. (2010), “Krizin Muhasebesi ve Muhasebenin Krizi”, Mali Çözüm Dergisi,
İSMMMO Yayını, (yayınlanma aşamasında).
CAN, A.V. ve H. BENGÜ (2009), “Küresel Finansal Kriz ve Muhasebe”, Global Mali Kriz
ile ilgili Uluslararası Konferans’ta sunulan bildiri, 21-22 Aralık 2009, Bakü/Azerbaycan.
DAŞTAN, A. (2009), “Ekonomik Kriz Dönemlerinde Muhasebe Bilgi Sisteminin
İşletmelerdeki Rolü ve Kriz Yönetimine Katkısı”, Muhasebe ve Denetime Bakış, Yıl: 9, Sayı:
28 (Nisan Sayısı), ss. 57-72.
ERTUNA, Ö. (2009), “Krizden Alınacak Dersler Yeni Bir Fırsat mı?”, Muhasebe ve
Finansman Dergisi (MUFAD), Sayı: 43 (Temmuz), ss.6-13.
KUTLAN, S. (2009), “ ‘Krizsiz Gelişme veya Gelişmesiz Kriz Mümkün mü?’
Paradigmasının Controlling ve Uluslararası Muhasebe Uygulamalarına İzdüşümleri”, Kriz
Yönetimi, Derleyenler: H. Sümer ve H. Pernsteiner, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları,
ss.414-424.
ORAN, A. (2002), “GLOKAL”, (ODTÜ İşletme Topluluğu Dergisi), Bahar Sayısı.
SAĞLAM, N. (2008), “G-20 Zirvesi, Finansal Kriz ve Muhasebede Şeffaflık”, Dünya
Gazetesi (22.11.2008).
SAK, G. (2008), “Yoksa Bu Muhasebe Kuralları, Krizi Daha Da Derinleştiriyor mu?”,
http://www.referansgazetesi.com/haber.aspx?YZR_KOD=6&HBR_KOD=91522, Referans
Gazetesi (01.03.2008).
SELİMOĞLU, S.K. vd (2008), Muhasebe Denetimi, Gazi Kitabevi, Ankara.
STIGLITZ, J. (2008), “Çıkış Yolu”, Küresel Kriz ve Sonrası, Turkishtime, Om Yayıncılık,
İstanbul, ss.5-12.
ŞEN, A. (2006), “Asimetrik Bilgi-Finansal Kriz İlişkisi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, Sayı:14 (Nisan), http://sbe.dpu.edu.tr/14/1.pdf, ss. 1-24.
TÜRKER, M. (2009), “24.01.2009 Tarihli Muhasebe ve Finansman Derneği Olağan Kurulu,
Konuşma Notları.
YILMAZ, F. (2009), “Finansal Kriz ve Muhasebe: Suçlu Muhasebe Standartları mı?”, XIII.
Türkiye Muhasebe Standartları Sempozyumu, 18-22 Kasım 2009, Kıbrıs.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com