Buradasınız

Anasayfa » Content

İKTİSAT POLİTİKASI OLARAK ÇEVRE POLİTİKALARI VE ARAÇ SEÇİMİ

ENVIRONMENTAL POLICIES AS AN ECONOMIC POLICY AND TOOLS SELECTION

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Taking into consideration that economics is a discipline which tries to maximize the wealth, it’s clear that economics and environment are not dealt separately. Policies should be made for protecting the environment, being able to sustain the environmental values, and eliminating the hazardous waste originated from people’s activities of production and consumption. Environmental policies are also an economic policy since it requires to take measures to reach the policy objectives and share of the costs taken by these measures, and those requires a specific strategy and every implementation has a opportunity cost.There are so many tools which have different specialities and impacts. In consideration of environmental problems are very different kinds; countries have different levels of development, different structural problems and absence of different pollutant sources; also some principles and tools may be abused, in terms of environmental policy, generally, it will be more appropriate if princible and tools are used as a mixed
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
İktisat biliminin refahı maksimum etmek için uğraşveren bir disiplin olduğu göz önüne alındığında çevre ile iktisat biliminin birbirinden ayrı düşünülemeyeceği açıktır. Çevreyi güvence altına almak, çevresel değerleri sürdürebilmek, insanların üretim ve tüketim faaliyetlerinden kaynaklanan zararları ortadan kaldırmak için politikalar belirlenmesi gerekir. Bu politikalarla amaçlara ulaşmak için alınması gereken önlemler ve bu önlemleringetirdiği maliyetlerin nasıl paylaşılacağı, yine bunların belirli bir taktik ve strateji gerektirdiği ve atılan her bir adımın bir alternatif maliyeti olduğu için çevre politikaları aynı zamanda bir iktisat politikasıdır. Politika amaçlarına ulaşabilmek için kullanılan nitelikleri ve etkileri farklı pek çok araç vardır. Çevresel sorunların çok farklı nitelikte ve farklı etkide olması, ülkelerin sahip olduğu farklı gelişmişlik düzeyi, farklı yapısal sorunlar ve farklı kirletici kaynakların olması yanında bazı ilke ve araçların karar birimleri ve insanların suistimaline açık olabileceği durumlar göz önüne alındığında genel anlamda çevre politikaları açısından herbir ilke ve aracın karma bir şekilde kullanılması daha uygun olacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-iktisat-politikasi-olarak-cevre-politikalari-arac-secimi.pdf
  • 34
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aktan C. C. ve A. B. Bahçe. (2007). Kamu Tercihi Perspektifinden Oyun Teorisi, In:
Modern Politik İktisat: Kamu Tercihi (C.C. Aktan ve D. Dileyici). Ankara: Seçkin
Yayınları.
Austin, D. (1999). “Economic Instruments for Pollution Control and Prevention – A
Brief Overview” World Resources Institute http://pdf.wri.org/incentives_austin.pdf(Date
accessed: 05.03.2010).
Barde, J. P. (1994). “Economic Instruments In Environmental Policy: Lessons From
The OECD Experience And Their Relevance to Developing Economies”. OECD
Development Centre. Working Paper No: 92
Bernstein, J. D. (1995). Alternative Approaches to Pollution Control and Waste
Management: Regulatory and Economic Instruments. Washington: The World Bank
Publishes.
Colander, D. C. (1993). Microeconomics. Boston: Irwin Publishes.
Çokgezen, J. (2007). “Avrupa Birliği Çevre Politikası ve Türkiye”. Marmara
Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 23(2), 91–115.
Dağdemir,Ö. (2003). Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika
Arayışları. Ankara: Gazi Kitabevi.
Değirmendereli, A. (2004). Çevrenin Korunmasında Özel ve Kamu Girişimi Yada
Çevre Koruma Araçları. In: Çevre Sorunlarına ÇağdaşYaklaşımlar (eds: M. C. Marın, U.
Yıldırım). Beta Yayıncılık, İstanbul.
Douma, W. (1996). “The Precautionary Principle”. Icelandic legal journal Úlfljótur,
49(3/4), 417–430.
Ekins, P. (1999). “European environmental taxes andcharges: recent experience,
issues and trends”. Ecological Economics, 31,39–62.
Endres, A. (2004). “Game Theory And Global Environmental Policy”. Poiesis Prax,
3,123–139.
Engin B. (2007). Avrupa Birliği Özelinde Çevre Politikalarının Etkinliği. İstanbul
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Ana Bilim Dalı. YayımlanmamışDoktora
Tezi. İstanbul.
Gür, N. (2008). The Effects Of Environmental Policies On Economic Development.
Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Ana Bilim Dalı. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
Güzel, A. (2001). "Sürdürülebilir Kalkınmada Yerel Yönetimlerin Mali
Sorumlulukları". Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Paneli. Vizyon2023: Bilim ve
Teknoloji Stratejileri Teknoloji Öngörü Projesi Tubitak.
AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ
Sayı: 34 Ocak – Şubat 2013
Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi
ISSN:1694-528X İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası
Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü,Celalabat – KIRGIZİSTAN
http://www.akademikbakis.org
15
İleri, R. (1998). “Çevre Eğitimi ve Katılımın Sağlanması”. Ekoloji Dergisi, 7(28),
3–9.
Kassiola, J. J. (2003). “Can Environmental Ethics ‘Solve’ Environmental Problems
and Save the World? Yes, but First We Must Recognise the Essential Normative Nature of
Environmental Problems”. Environmental Values, (12). http://bss.sfsu.edu/kassiola(Erişim
tarihi: 01.12.2010).
Mutlu, A. (2006). “Küresel Kamusal Mallar Bağlamında Sağlık Hizmetleri ve Çevre
Kirlenmesi: Üretim, Finansman ve Yönetim Sorunları”. Maliye Dergisi,(150), 53-78.
Nicolaisen, J., A. Dean and P. Hoeller. (1991). “Economics and The Environment: A
Survey of Issues and Policy Options”, OECD Economic Studies,(16), 7-43.
Nicholson, Walter (1988). Microeconomic Theory: Basic Prensiples and Extensions
(Fourth Edition). Massachusetts.
OECD (1992). Environment Monographs.
Özdemir, B. (2009). “Küresel Kirlenme Sürdürülebilir Ekonomik Büyüme ve Çevre
Vergileri”. Maliye Dergisi, (156).
Panayotou, T. (1995). “Economic Instruments For Environmental Management And
Sustainable Development”. http://www.uni-leipzig.de
(Date accessed: 21.10.2010).
Partidario, M. (1996). “Strategic Environmental Assessment: Key Issues Emerging
From Recent Practice”. Environmental Impact Assessment Review, 16, 31-55.
Pearce, D. W. And R. K. Turner. (1990). Economics of Natural Resources And The
Environment, Hertfordshire: Harvester Wheatseaf Publishes.
Putz, Theodor (1994). Kurumsal Ekonomi Politikasının Temelleri. (Çev: Naci
Kepkep. İstanbul: Der Yayınları.
R.E.C. Regional Environmental Center (2006). “Establishing an Environmental
Fund”. Working Paper.
Samuelson, P. A. and W. D. Norhaus. (1989). Microeconomics(Thirteenth Edition).
New York: McGraw-Hill.
Sarıkaya, H. Z. (2004). “Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Çevre Politikaları ve
Uygulamaları”. SKKD, Cilt 14(1), 1–10.
Stavins, R. N. (1998). “Market-Based Environmental Policies”. Resources for
Future, Discussion Paper, 98-26. http://www.rff.org/ (Date acessed: 21.10.2010).
Stiglitz, J. E. (1988). Economies of the Public Sector(Second Edition). New York:
Norton Publishes.
Tietenberg, T. H. (1990). “Ekonomic Insruments For Environmental Regulation”.
Oxford Review of Economic Policy, 6(1), 17-33.
AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ
Sayı: 34 Ocak – Şubat 2013
Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi
ISSN:1694-528X İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası
Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü,Celalabat – KIRGIZİSTAN
http://www.akademikbakis.org
16
Turgut, N. (1995). “Kirleten Öder İlkesi Ve Çevre Hukuku”. Ankara Üniversitesi
Hukuk Fakültesi Dergisi, 44, 607–654.
Umur, İ. (2006). Optimal Environmental Policy In Different Market Structures
Under Cooperative And Competitive R&D. İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü İktisat Ana Bilim Dalı. YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi. İstanbul.
UNEP (2002). Economic Instruments for EnvironmentalProtection.
UNIDO. Environmental Funds. http://www.unido.org/index.php?id=5328(Date
accessed: 09.03.2011).
Ünsal, Erdal (2005). Mikro İktisat(6. Baskı). Ankara: İmaj Yayınları.
2872 sayılı Çevre Kanunu

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com