Buradasınız

Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarına İlişkin Görüşleri ve Beklentileri

Science and Technology Teachers Views and Expectations about In-service Training Practices

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Problem Statement: Fast developments in science and technology have been causing various changes in societies, such as the economy, culture and social fields. While societies and institutions that keep up with these changes continuously develop, societies that do not adapt themselves to these changes are condemned to be behind the times (Ersoy, 1998). In parallel with this, institutions and societies that produce labor have to learn and adapt themselves to this fast changing world. As in all fields and professions, this situation is seen often in the education field and teaching profession. Understandings of teaching have been changing, and the necessity to re¬shape the roles of teaching professions has been increasing over the years (Ayan, 1999). In this case, no matter where a teacher is, he/she needs in-service training that is organized according to renewing criterion. In order to increase the quality of education given in a country, vigorous efforts should be made to improve the education of teachers and prospective teachers in pre-service and in-service periods (Kaya, Çepni and Küçük, 2004a). One of the most essential elements of in-service training is teachers. In order to identify the reasons why in-service trainings don't occur at the desired level, teachers' ideas should be taken into consideration as the primary source. The aim of this study is to determine the views and expectations of science and technology teachers regarding in-service training practices. Purpose of the Study: The aim of this study is to reveal views and expectations of science and technology teachers working in Trabzon Provincial Directorate for National Education about in-service trainings.Method(s): Th e case study method was employed in the study. This method was preferred as it focuses on the aspect of a case and enables the collective use of different data gathering techniques (Çepni, 2010; Wellington, 2000 ) The sampling of this research was made up of 110 science and technology teachers working in Trabzon Provincial Directorate for National Education. An open ended survey and semi-structured interview were preferred as data collection tools. First, 15 questions were determined by the researchers, but after taking the views of different researchers, they were reduced to 10 questions. Data obtained from surveys was analyzed separately by 3 professionals. After that, these 3 professionals came together and grouped the same expressions. Frequency and percentage of these expressions were calculated. Percentages were calculated by data analysis and the distributions of answers were shown with tables. Data obtained by interviews was interpreted with the help of descriptive analysis. Findings and Discussion: When Table 1 was analyzed, it was seen that most of the science and technology teachers defined in-service trainings as a way to help teachers improve themselves, keep pace with technology and fill the insufficiencies in their professional fields while carrying out their profession. Some teachers saw in-service trainings only as seminars that are given in frame of education practices. When table 2 was analyzed, it was seen that although resulting from different reasons, science and technology teachers defended the necessity of in service trainings. 21% of science and technology teachers expressed that in-service trainings must be carried out in order to follow changes in scientific, technological and social fields. It was determined that 25% of the science and technology teachers were defending the idea that gaining the ability to use technological devices would help them better communicate with students. One of the other significant findings was that the percentage of teachers who think that in-service trainings were unnecessary and a waste of time was 20%. When table 4 was analyzed, it was seen that some of the teachers thought that compulsory in-service trainings would bring some problems within. 36% of science and technology teachers thought that compulsory in-service training would create a time problem. Most of the science and technology teachers shared the same opinion that in-service training shouldn't be compulsory. Relatedly, they put forward that teachers wouldn't be willing to have compulsory in-service training, thus the training would not be efficient. Conclusions and Recommendations: When the findings of the study was analyzed, it was seen that most of the teachers constituting the sample stated that in-service training is necessary but it shouldn't be obligatory, and it should be easy to reach the places where training will be given. On the other hand, 20% of the teachers mentioned that in-service training didn't serve the intended purpose. In addition to this, teachers said that in-service training was given theoretically rather than practically, and professional/professionals weren't qualified enough. While some of the science and technology teachers attended the study were of the same opinion about the practical application of the training, they said that the educator should be active (Ünal, Varol,Oyman, Kar and Aslan, 2000). Obviously, it is understood that science and technology teachers want demonstration methods. Namely, they don't want to take responsibility, they want the course educators to be responsible for the training. These results are the same in many studies that focus on in-service training (MEB, 2008; Sarıgöz, 2011).
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, fen bilimleri öğretmenlerinin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşlerinin ve beklentilerinin belirlenmesidir. Çalışmanın örneklemini, Trabzon il Milli Eğitim Müdürlüğü bünyesinde görev yapan 110 fen bilimleri öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada özel durum yöntemi kullanılmıştır. Açık uçlu anket ve yarı yapılandırılmış mülakat veri toplama aracı olarak tercih edilmiştir. Anketlere verilen cevaplara göre seçilmiş on öğretmenle görüşmeler yapılmıştır. Anketlerin analizinde, içerik analizi, frekans ve yüzde kullanılırken, mülakatların analizinde betimsel analiz kullanılmıştır. Öğretmenler ağırlıklı olarak; bilim ve teknolojide meydana gelen değişimlerin eğitimdeki yansımalarına uyum sağlanabilinmesi için hizmet içi eğitim faaliyetlerinin düzenli ve belirli aralıklarla yapılması gerektiğini belirtmişlerdir. Bunun yanı sıra, öğretmenlerin bir kısmı; hizmet içi eğitim faaliyetlerinin gereksiz olduğunu ve zaman kaybına neden olduğunu ifade etmiştir. Çalışmada, hizmet içi eğitiminin zorunlu olması durumunda; zaman sıkıntısı yaşanabileceği ve öğretmenlerin bu etkinliklere karşı olumsuz tutum geliştirebilecekleri belirlenmiştir. Çalışmanın sonunda, hizmet içi eğitim faaliyetlerine katılan öğretmenlerin belirli aralıklarla takip edilmeleri, bu faaliyetlerin etkililiğinin araştırılması ve niteliklerinin artırılması önerilmiştir.
357
383

REFERENCES

References: 

Asilsoy, Ö. (2007). Biyoloji öğretmenleri için proje tabanlı öğrenme yaklaşımı konulu bir hizmet içi eğitim kurs programı geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Ayan, İ. (1999). Öğretmenlerin geliştirilmesinde hizmet içi eğitimin rolü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Aytaç, T. (2000). Hizmet içi eğitim kavramı ve uygulamada karşılaşılan sorunlar. Milli Eğitim Dergisi, 147, 66-69.
Ayvacı, H.Ş., Bakırcı, H. ve Başak, M.H. (2014). Fatih projesinin uygulama sürecinde ortaya çıkan sorunların idareciler, öğretmenler ve öğrenciler tarafından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 20-46.
Boydak-Özan, M. ve Dikici, A. (2001). Hizmet içi eğitim programlarının etkililiğinin değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 225-240.
Budak, Y. (1998). Eğitimde toplam kalite yönetimi açısından öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim ihtiyaçları ve
375
Ayvacı, Bakırcı & Yıldız
programlarına
bi
r yaklaşım. Milli Eğitim Dergisi, 140, 35¬38.
Bümen, N. T. (2005). Öğretmenlerin yeni ilköğretim 1-5. sınıf programlarıyla ilgili görüşleri ve programı uygulamaya hazırlayıcı bir hizmet içi eğitim çalışması örneği. Ege Eğitim Dergisi, 6(2), 21-57.
Çakır, İ. (2004). Fen bilgisi öğretmenlerine ders destek materyali hazırlama ve kullanma becerisi kazandırmaya yönelik bir çalışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Çepni, S. (2010). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş Beşinci Baskı, Celepler Matbaacılık, Trabzon.
Çınar, S. (2011). Sınıf öğretmenleri için fen-teknoloji-toplum yaklaşımına yönelik bir hizmet içi kurs programı geliştirilmesi ve etkinliliğinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, KTÜ, Trabzon.
Ersoy, Y. (1998). Hizmet içi eğitim ve yetiştirme kursunu geliştirme-I. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 151-160.
Garuba, A. (2004). Continuing education: an essential tool for teacher empowerment in an era of universal basic education in Nigeria. International Journal of Life Long Education, 23(2), 191-203.
Gültekin, M., Çubukçu, Z. ve Dal, S. (2010). İlköğretim öğretmenlerinin eğitim öğretimle ilgili hizmet içi eğitim gereksinimleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 29, 131-152,
Gültekin, M., Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin hizmet içi eğitime ilişkin görüşleri. Kırgızistan Türkiye Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 185-201.
Kaçan, G. (2004). Sınıf öğretmenlerinin mesleki gelişime ilişkin isteklilik düzeyleri. Osman Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 58-66.
Kaleli-Yılmaz, G. (2012). Matematik öğretiminde bilgisayar teknolojisinin kullanımına yönelik tasarlanan hizmet içi eğitim kursunun etkililiğinin incelenmesi: Bayburt ili Örneği. Yayımlanmış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Kaya, A., Çepni, S. ve Küçük, M. (2004a). Fizik öğretmenleri için üniversite destekli bir hizmet içi eğitim model önerisi.
376
Amasya Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 357-383, 2014
The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 112-119.
Kaya, A., Çepni, S. ve Küçük (2004b). Fizik laboratuarlarına
yönelik hazırlanan bir hizmet içi eğitim programının
değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 12(1), 41-56. Kop, S. (2003). Fen bilgisi öğretmenlerinin hizmet içi eğitim
ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bazı ihtiyaçların
giderilmesine yönelik rehber materyallerin geliştirilmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, KTÜ, Trabzon. Maxwell, J.A. (1996). Qualitative Research Design: A
Interpretive Approach. Thousand Oaks, CA: Sage. Merriam, S. B. (1988). Case Study Research In Education: A
Qualitative Approach, San Francisco: Jossey-Bass. Metin, M. (2010). Fen ve teknoloji öğretmenleri için hazırlanan
performans
değerlendirmeye yönelik hizmet içi eğitim
kursunun
etkililiği. Yayımlanmamış doktora tezi,
Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon. Miles, M. B. & Huberman, M. A. (1994). An expanded source-
book qualitative data analysis. London: Sage. Mili Eğitim Bakanlığı, (2005). Neden hizmet içi eğitim. Web:
http://hedb.meb.gov.tr, 01 Ocak 2012 tarihinde
ulaşılmıştır.
Milli Eğitim Bakanlığı, (2008). İlköğretim okullarında görev yapan matematik öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). İlköğretim kurumları fen bilimler dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Basım Evi.
Oktay, A. (1998) Türkiye'de öğretmen eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 137, 22-27.
Önen, F., Mertoğlu, H., Saka, M. ve Gürdal, A. (2010). Hizmet içi eğitimin öğretmenlerin proje ve proje tabanlı öğrenmeye ilişkin bilgilerine ve proje yapma yeterliklerine etkisi: Öpyep örneği. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,11(1),137-158.
Özaydın, L. ve Çolak, A. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ve okul öncesi eğitimde kaynaştırma eğitimi hizmet içi eğitim programına ilişkin
377
Ayvacı, Bakırcı & Yıldız
görüşleri. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1),
189-226.
Sarıgöz, O. (2011). İlköğretim öğretmenlerin hizmet içi eğitim faaliyetleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 27-29, April, 2011 Antalya/Türkiye. Selimoğlu, E. ve Yılmaz, H. B. (2010). Hizmet içi eğitimin kurum ve çalışanlar üzerine etkileri. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 6(1), 63-75. Ş en, S. (2003). Okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin eğitim gereksinimlerinin saptanması, hizmet içi eğitim ile yetiştirilmesi. Eğitim Araştırmaları, 13, 111-121.
Ş enel, T. (2008). Fen ve teknoloji öğretmenleri için alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerine yönelik bir hizmet içi eğitim programının etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon. Tekin, S. ve Ayas, A. (2005). Kimya öğretmenlerine yönelik bir hizmet içi eğitim kursunun yansımaları: Akçaabat örneği. Milli Eğitim Dergisi, 165, 107-122. Tekin, S. (2004). Kimya öğretmenleri için kavramsal anlama ve kavram öğretimi amaçlı bir hizmet içi eğitim kurs programı geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon. Uçar, R. ve İpek, C. (2006). İlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin MEB hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (3)1, 34-53. Wellington, J. (2000). Educational research, Contemporary
Issues and Practical Approaches, London, Continuum. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Güncelleştirilmiş Beşinci Baskı, Seçkin Yayınları, Ankara. Yadigaroğlu, M. (2014). Kimya öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi modeline yönelik bilgi ve becerilerinin geliştirilmesi amacıyla bir hizmet içi eğitim kurs programı geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, KTÜ, Trabzon.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com