Dorris Lessing’in the Golden Notebook ve Alice Walker’ın the Color
Purple Romanlarında Kadının Sesinin Mektup Formuyla Aktarılması
Journal Name:
- Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Roman dalında bir edebi form olarak mektup yazma ya da mektupla anlatma,
yaşadıkları dünyadan daha iyi bir dünyayı anlatmaya ve çağdaş toplumu eleştirel olarak
ele almaya ilgi duyan kadın yazarlar için güçlü bir edebi tür olmuştur. Mektup yazma, roman
karakterlerinin düşünce tarzını ortaya koyduğu için, bu türün aynı zamanda kadınların
seslerini duyurmalarının bir aracı olma potansiyeline de sahiptir Bu tarzla dil, özellikle dil
yeterliği oldukça önemlidir. Dorris Lessing The Golden Notebook (1962) ve Alice Walker
The Color Purple’da (1982), özellikle kadın benliğini yeniden kurmaya odaklanabilmek için
mektup yazma tekniğini kullanırlar. Bu makalede farklı ulusal kimliklerine karşın bu iki yazarın,
yapıtlarında mektupla anlatma tekniğini kullanarak kendi toplumlarındaki kadınların
konumlarını, duygularını, cinselliklerini ve kendilerine biçilen rolleri nasıl ortaya koydukları
incelenmektedir. Keza bu yazarların, entellektüel kadın yazarlar olarak, kadın hakları
hareketine yaptıkları katkılar üzerinde durulmaktadır
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Epistolarity or letter-writing as a literary form in fiction is a powerful genre
for women writers interested in using novel to examine modern society critically and present
a world better than the one they have had. Since letter-writing reveals the thinking processes
of the characters, it has the potential of making the letter a means of expressing their own
voices. In feminist works language and the adequacy of language come under careful
scrutiny. There have been novels that use letter-writing to focus on the reconstruction of the
self, especially women-self. Two of such works are Doris Lessing’s The Golden Notebook
(1962) and Alice Walker’s The Color Purple (1982). This article argues that D. Lessing
and Alice Walker, despite their different national identities, had the aim of exposing almost
everything, especially the status, emotions, sexuality and role, of women in their societies
through the above mentioned narration technique in their works. And it is claimed that they
contributed particularly to women’s rights movement as intellectual women novelists to the
full extent of their power
FULL TEXT (PDF):
- 1