Hacı Bektâş-ı Velî ve Bektaşîliği Tanımlamaya Dair Bazı Parametreler

Ahmed Rıfkı (1325/1907). Bektâşî Sırrı. Dersaâdet: Bekir Efendi Matbaası.
Ahmed Rif‘at (1293/1876). Mirâtu’l-Makāsıd fî Def‘i’l-Mefâsid. İstanbul: İbrahim Efendi
Matbaası.
Ahmed Sâfî (tsz.). Sefîne-i Sâfî. Süleymaniye Ktp., Mikrofilm Arşivi, nr. 2096.
Ahmet Refik (1994). Onaltıncı Asırda Râfızîlik ve Bektâşîlik. Sad. Mehmed Yaman. İstanbul.
Akkuş, Mehmed (1999). “19. Asırda Bir Bektaşî İcâzetnâmesi”, Tasavvuf İlmi ve Akademik
Araştırma Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 1 (Ağustos 1999), ss. 27-39
Akyol, Taha (1999). Osmanlı’da ve İran’da Mezhep ve Devlet. İstanbul: Milliyet Yayınları.
Âşıkpaşazâde, Ahmed b. Yahya (1332/1913). Âşıkpaşazâde Târihi (Tevârih-i Âl-i Osman).
Nşr. Âli Beğ. İstanbul: Matbaa-i Âmire.
Baha Said (1967). “Bektâşîler I-III”, Türk Yurdu, V/26-27-28 (Şubat-Mart-Nisan, 1967).
Baha Said (2000). Türkiyede Alevî Bektaşî, Ahi ve Nusayrî Zümreleri. Haz.: İsmail Görkem.
Ankara: KB Yayınları.
Boz, Adem (1999). Bektaşî Tekkelerinin Kapatılması ve Kapatılmasının Doğurduğu Sonuçlar.
(Y. Lisans Tezi). Kayseri.
Çelebi Ahmed Cemâleddîn (1328/1910). Bektâşî Sırrı Nâm Risâleye Müdâfaâ. Dersaâdet:
Manzûme-i Efkâr Matbaası.
Çift, Salih (1995). Bursa’da Bektaşiyye Kültürü ve Ramzan Baba Dergâhı. (Y. Lisan Tezi).
Bursa.
Ebü’l-Hayr-ı Rûmî (1990), Saltuk-Nâme. Haz. Şükrü H. Akalın. Ankara: TCKTB Yayınları.
Hacı Bektâş-ı Velî ve Bektaşîliği Tanımlamaya Dair Bazı Parametreler 15
Eröz, Mehmet (1977). Türkiyede Alevîlik-Bektâşîlik. Otağ Matbaacılık: İstanbul.
Es‘ad Efendi (1243/1827). Üss-i Zafer. İstanbul.
Evliyâ Çelebi (1969-1971). Seyâhatnâme. Nşr. Zuhuri Danışman, İstanbul: Zuhuri
Danışman Yayınları.
Faroqhi, Suraiya (2004). Anadolu’da Bektaşilik. İstanbul: Simurg Yayınları.
Filibeli Ahmed Hilmi (2005). Hikmet Yazıları. Haz. Ahmet Koçak. İstanbul: İnsan Yayınları.
Gelibolulu Mustafa Âli (1277/1860). Künhü’l-Ahbâr. İstanbul.
Gündüz, İrfan (1983). Osmanlılarda Devlet-Tekke Münâsebetleri. İstanbul: Seha Neşriyât.
Hacı Bektâş-ı Velî (1971). Makālât. Haz. Esad Coşan. İstanbul: Seha Neşriyat.
Hoca Mehmed Sa‘düddin (1279/1862). Tâcu’t-Tevârih. İstanbul: Matbaa-i Âmire.
Hüseyin Vassâf (tsz.). Sefîne-i Evliyâ-yı Ebrâr Şerh-i Esmâr-ı Esrâr. Süleymâniye
Ktp.,Yazma Bağışlar, nr. 2305-2309.
Işın, Ekrem (1997). “İstanbul Bektaşi Tekkeleri”, Cem Dergisi, 62, ss. 50-57
İshak Efendi (1295/1878). Kâşifu’l-Esrâr ve Dâfi‘ul’l-Eşrâr. İstanbul.
Kara, Mustafa (1993). Bursa’da Tarîkatlar ve Tekkeler II. Bursa: Uludağ Yayınları.
Kara, Mustafa (2005). Türk Tasavvuf Tarihi Araştırmaları, Tarîkatlat, Tekkeler, Şeyhler.
İstanbul.
Kaygusuz, İsmail (1998). Hünkâr Hacı Bektâş. İstanbul: Alev Yayınları.
Köprülü, M. Fuad (1341/1925). “Bektâşîliğin Menşe’leri”, Türk Yurdu, II/8 (1341/1925),
ss. 121-140.
Kutlu, Sönmez (2006). Alevîlik-Bektaşîlik Yazıları, Aleviliğin Yazılı Kaynakları, Buyruk,
Tezkire-i Safî. Ankara: Ankara Okulu Yayınları.
Lâmi‘î Çelebi (1980). Terceme-i Nefahâtü’l-Üns. İstanbul: Marifet Yayınları.
Mehmed Şemseddîn (1997). Bursa Dergâhları (Yâdigâr-ı Şemsî) I-II. Haz. M. Kara-K.
Atlansoy. Bursa: Uludağ Yayınları
Mélikoff, İrène (1972-1973). “Yunus Emre İle Hacı Bektaş”, TDED, XX (1972-1973).
Mélikoff, İrène (1982). “L’Islam Hétérodokxe en Anatolie”, Turcica, XIV (1982).
Mélikoff, İrène (1999). Hacı Bektâş Efsâneden Gerçeğe. İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
16 / Cengiz GÜNDOĞDU
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi 2012 16 (1): 1-16
Muhammed Nazmî (1982), Hediyyetü’l-İhvân. (Doktora Tezi İkinci Kısım: İnceleme ve
edisyon kritikli metin), Haz. Osman Türer. Ankara.
Ocak, A. Yaşar (1990). “XV-XVI. Yüzyıllarda Osmanlı Resmî Dinî İdeolojisi ve Buna
Muhalefet Problemi”, İslâmî Araştırmalar, IV/3 (Temmuz), ss. 190-194.
Ocak, A. Yaşar (1996). Türk Sufiliğine Bakışlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Ocak, A. Yaşar (2002). Sarı Saltık Popüler İslâm’ın Balkanlardaki Destanî Öncüsü. Ankara:
TTK Yayınları.
Okiç, Tayyip (1952). “Sarı Saltuk’a Ait Bir Fetva”, AÜİFD, I/1 (1952), ss. 48-58.
Ortaylı, İlber (2000). “Tarîkatler ve Tanzimat Dönemi Osmanlı Yönetimi”, Osmanlı İmparatorluğunda
İktisadi ve Sosyal Değişim, Makaleler I, Ankara.
Öz, Baki (1997). Bektaşilik Nedir? (Bektaşilik Tarihi). İstanbul: Der Yayınları.
Öztürk, Y. Nuri (1982). Kuşadalı İbrahîm Halvetî (Hayatı, Düşünceleri, Mektupları). İstanbul:
Fatih Yayınevi.
Öztürk, Y. Nuri (1995). Tarihi Boyunca Bektâşîlik. İstanbul: Yeni Boyut.
Soyyer, Yılmaz (1999). “Osmanlı Devleti’nin Son Yüzyılında Bektaşîlik: Bektaşî Tekkelerinin
Kapatılışı ve Bektaşîliğin Yasaklı Yüzyılı”, Arayışlar, yıl: 1, 2 (1999/2), ss. 35-
66.
Soyyer, Yılmaz (1996) Soyolojik Açıdan Alevî Bektaşî Geleneği. İstanbul: Seyran Yayınevi.
Şimşek, Hasan (1997). 21. Yüzyılın Eşiğinde Paradigmalar Savaşı: Kaostaki Türkiye.
İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Taşköprîzâde, ‘Isâmu’d-dîn Ebi’l-Hayr Ahmed b. Mustafa (1405/1985). eş-Şakāiku’n-
Nu’mâniyye fî Ulemâi’d-Devleti’l-Osmâniye. Thk. Ahmed Suphi Furat. İstanbul.
Teber, Ömer (2005). XVI. Yüzyılda Kızılbaşlık Farklılaşması. (Basılmamış Doktora
Tezi). AÜ Sosyal Bilimler Enst., Ankara.
Unan, Fahri (1994). “Osmanlı Medreselerinin ilmi Performansı Üzerine Bazı Düşünceler”,
Türkiye Günlüğü, XXX (Eylül-Ekim 1994).
Yücer, Hür Mahmud (2003). Osmanlı Toplumunda Tasavvuf (19. Yüzyıl). İstanbul: İnsan
Yayınları.
Yüksel, Müfid (2002). Bektaşîlik ve Mehmed Ali Hilmî Dedebaba. İstanbul: Bakış Yayınları.