Buradasınız

Hesap Verebilirlikte Denetimin Yeni Rolü

The New Role of the Control to Accountability

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Accountability, in terms of ensuring openness in public administration, is an important attribute. Certain authorities and managers of public institutions and processes allow evaluation of administrative action. In traditional public administration accountability included control of bureaucracy by politicians and politicians to account to the public through elections. In this regard, attention is given to rules of bureaucratic and legal processes. Accountability in the new public management approach is committed to ensuring more managerial and institutional aspects. It focuses on professional accountability. Broader concept of accountability, the audit conducted in the manner set out to question the activities of public administration. Successfully carry out the objectives of public institutions, in accordance with the fulfilment of the responsibilities is realized by means of control. Accountability is the only one of the control mechanisms for administrative functions. In traditional public administration, accountability is important to ensure that the internal audit and bureaucratic control. In the new public management, accountability is carried out by means of performance indicators and results-oriented an audit. This new audit approach concentrates on outputs than inputs. For it is taken into account of citizens’ preferences, it is of a democratic nature. It is intended to perform effectiveness and efficiency in public institutions. It focuses on improving the performance achieved. It necessitates to measure public services on the basis of numerical data and acts according to the results of the economic indicators
Abstract (Original Language): 
Hesap verebilirlik, kamu yönetiminde açıklığın sağlanması bakımından önemli bir niteliğe sahiptir. Kamu kurumlarının ve yöneticilerinin idari eylem ve işlemlerinin belli otoritelerce değerlendirilmesine olanak tanımaktadır. Geleneksel kamu yönetiminde hesap verebilirlik bürokrasinin politikacılar tarafından denetlenmesini, politikacıların da seçimler yoluyla halka hesap vermesini içermektedir. Bu bakımdan bürokratik süreçlere ve hukuki kaidelere önem verilmektedir. Yeni kamu yönetimi anlayışı hesap verebilirliği daha çok yönetsel ve kurumsal açıdan sağlamaya çalışmaktadır. Profesyonel hesap verebilirliğe ağırlık vermektedir. Hesap verebilirlikten daha geniş bir kavram olan denetim, kamu yönetimindeki faaliyetlerin belirlenen biçimde yürütülüp yürütülmediğini sorgulamaktadır. Kamu kurumlarının amaçlarını başarıyla gerçekleştirmeleri, kamusal sorumlulukların uygun bir biçimde yerine getirilmesi denetim vasıtasıyla gerçekleşmektedir. Hesap verebilirlik yönetsel işlevlere ilişkin denetim mekanizmalarından sadece birini oluşturmaktadır. Geleneksel kamu yönetimi hesap verebilirliği sağlamak için iç denetim ve bürokratik kontrole önem vermektedir. Yeni kamu yönetiminde ise hesap verebilirlik performans göstergelerine dayalı ve sonuç odaklı bir denetim aracılığıyla gerçekleştirilmektedir. Bu yeni denetim anlayışı, girdilerden daha çok çıktılar üzerinde durmaktadır. Vatandaş tercihlerini dikkate aldığı için demokratik bir nitelik arz etmektedir. Kamu kurumlarında etkinlik ve verimliliği gerçekleştirme amacındadır. Elde edilen performansın arttırılması üzerinde durmaktadır. Kamu hizmetlerini sayısal veriler temelinde ölçmek istemektedir ve iktisadi göstergelerin sonuçlarına göre hareket etmektedir
361
378

REFERENCES

References: 

Aksoy, T. (2006). Tüm Yönleriyle Denetim (I. Cilt). Ankara: Yetkin Yayınları.
Aldons, M. (2001). “Responsible, Representative and Accountable Government”. Australian
Journal of Public Administration, 60, (1), 34-42.
Al, H. (2007a). “Kamu Kesiminde Yeni Denetim Yaklaşımları: Süreç Odaklı Denetimden
Sonuç Odaklı Denetime Geçiş”. Amme İdaresi Dergisi, 40(4), 45-61.
Al, H. (2007b). “Denetimde Piyasalaşma Eğilimleri”. Bilgi, 14/1, 109-130.
Altuğ, F. (2000). Mali Denetim, Bursa: Ezgi Kitabevi.
Ateş, H. (2011). “Yeni Kamu İşletmeciliği Yaklaşımı Bağlamında Hesap Verebilirlik”.
(Edt: Bekir Parlak). Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar. Bursa: Alfa Aktüel
Yayınları, ss.181-223.
Aucoin, P., Heintzman, R.(2000). “The Dialectics of Accountability for Performance
in Public Management Reform”. International Review of Administrative
Sciences, Volum: 66, March, pp.45-55.
Aydın, A. H. (2012). Kamu Yönetimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
376 / Demokaan Demİrel
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi 2013 17 (2): 361-378
Ataoğlu, B. T. (2010). Performans Denetiminde Bütçe Kurgusunun Kamuda Kurumsal
Kültüre Etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi
SBE.
Assosaı Auditing Guidelines (2002). Performans Denetim Rehberi. (Çev. Sacit Yörüker,
Baran Özeren), Sayıştay Başkanlığı Araştırma, İnceleme, Çeviri Dizisi: 24,
http://www.sayıştay.gov.tr/yayın/yayın3.asp?id=91, (20.4.2011).
Aktan, C. C., Ağcakaya, S., Dileyici, D. (2006). “Kamu Maliyesinde Hesap Verme Sorumluluğu
ve Mali Saydamlık”. (Edit: Coşkun Can Aktan, Dilek Dileyici,
İstiklâl Yaşar Vural). Kamu Maliyesinde Çağdaş Yaklaşımlar (2. Baskı).
Ankara: Seçkin Yayıncılık, ss.169-184.
Baş, H. (2005). “Hesap Verme Sorumluluğu ve Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu”.
20. Türkiye Maliye Sempozyumu (23-27 Mayıs), Denizli, ss.400-
416.
Barberis, P. (1998). “The New Public Management and a New Accountability”. Public
Administration, Vol.76, Autumn, pp.451-470.
Barzelay, M. (1996). “Performance Auditing and the New Public Management: Changing
Roles and Strategies of Central Audit Institutions”. Performance Auditing
and the Modernisation of Government, Head of Publications Service,
OECD, France, pp.15-57.
Behn, R. (2001). Rethinking Democratic Accountability. Washington D.C.: The Brookings
Institution Press.
Bertelli, A., Lynn, L. E. (2003). “Managerial Responsibility”. Public Administration
Review, 63, (3), 259-268.
Biricikoğlu, H., Gülener, S. (2008). “Hesap Verebilirlik Anlayışındaki Değişim ve Türk
Kamu Yönetimi”. Türk İdare Dergisi, Sayı: 459, ss.203-224.
Boyne, G., Gould-Williams, J ., Law, J. and Walker, R. (2002). “Plans, Performance
Information and Accountability: The Case of Best Value”. Public
Administration, Vol:80, No:4, pp.691-710.
Bovens, M. (2003). “Public Accountability”. Eds. Guy Peters, J. Pierre, Handbook of
Public Administration, Sage, London, pp.182-208.
Caiden, G. (1988). “The Problem of Ensuring the Public Accountability of Public Officials”.
(Eds. J. G. Jabbra and O. P. Dwivedi). Public Services Accountability: A
Comparative Perspective, Kumarian, USA, pp.17-38.
Cendon, A. B. (2004). “Accountability and Public Administration: Concepts, Dimensions,
Developments”. http://unpan1.un.org/intradoc/groups/public/documents/
nispacce/unpan006506.pdf, (27.07.2009).
Eryılmaz, B. (2010). Bürokrasi ve Siyaset (4. Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
Eryılmaz, B., Biricikoğlu, H. (2011). “Kamu Yönetiminde Hesap Verebilirlik ve Etik”. İş
Ahlâkı Dergisi, 4(7), 19-45.
Hesap Verebilirlikte Denetimin Yeni Rolü 377
Gray, A., Jenkins, B., Segsworth, B. (1992). Budgeting, Auditing and Evaluation
Functions and Integration in Seven Governments, Transaction Publishers,
New Brunswick.
Gören, İ. (1999). Kamu Mali Yönetiminin Yeniden Yapılandırılması ve Denetim, Kamu
Mali Yönetiminin Düzenlenmesi Bağlamında Sayıştay Semineri, TESEV,
http://www.tesev.org.tr/dosyalar/kamu_denetim/kamu_mali_yönetimininyeniden_
yapılandırılması_ve_denetim.zip, (28.3.2006).
Haque, S. (2000). “Significance of Accountability Under the New Approach to Public
Governance”. International Review of Administrative Sciences, 66 (4),
pp.599-617.
Hodge, A. G. (2009). “Accountability”. Eds. Philip Anthony O’Hara, Public Policy and
Political Economy, Internetional Encylopedia of Public Policy, Volum:3,
Global Political Economy Research Unit, Perth WA Australia, pp.1-17.
Hughes, E. O. (2003). Public Management and Administration: An Introduction, Palgrave
Macmillan, USA.
Kluvers, R.V., Tippett, J. (2010). “Mechanisms of Accountability in Local Government: An
Exploratory Study”. International Journal of Business and Management”,
5(7), 46-53.
Köse, H. Ö. (2007). “Yüksek Denetimde Çağdaş Gelişmeler ve Sayıştay’ın Kanunu”.
Sayıştay Dergisi, Sayı: 65, Nisan-Haziran, ss.111-151.
Kubalı, D. (1999). “Performans Denetimi”. Amme İdaresi Dergisi, 32(1), 31-62.
Kurdoğlu, H. İ. (2008). Türk Kamu Yönetimindeki Denetim Sisteminin Şeffaflık ve Hesap
Verebilirlik Açısından İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk
Üniversitesi SBE.
Khan, M. A. (1997). “Performans Denetiminin Esasları”. Sayıştay Dergisi, Sayı:17,
Ekim-Aralık, ss.64-94.
Maliye Bakanlığı (2004). Ulusal ve Uluslararası Çalışmalar Işığında Kamu Mali Yönetim
Kanunu. Ankara.
Mccandless, H., Wright, D. (1993). “Enhancing Public Accountability”. The Journal of
Public Sector Management, 24(2), 110-118.
Mulgan, R. (2000). “Accountability: An Ever-Expanding Concept?”. Public
Administration, 78(3), 555-573.
Mulgan, R. (2003). Holding Power to Account: Accountability in Modern Democracies.
Palgrave Macmillan, UK.
Okur, Y. (2007). Türkiye’de Kamu Denetimi Değişim Süreci ve Performans Denetimi.
Ankara: Nobel Yayınevi.
Özcan, K., Ağca, V. (2010). “Yeni Kamu Yönetimi Anlayışında Postmodernizmin İzleri”.
Amme İdaresi Dergisi, 43(3), 1-33.
378 / Demokaan Demİrel
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi 2013 17 (2): 361-378
Özbaran, H. (2001). “Kamu Kesiminde Hesap Verme Sorumluluğu Uygulamalarının Modernizasyonu”.
Sayıştay Başkanlığı Araştırma ve Tasnif Grubu Bilgi Notu,
http://www.sayıştay.gov.tr/yayin/elek/ektupana2.asp?id=278, (5.9.2009).
Peters, B. G. (2007). “Performance Based Accountability”. Edt: Anvar Shah, Performance
Accountability and Combating Corruption, The World Bank, Washington
D.C, pp.1-20.
Q’loughlin, G. (1990) “What is Bureaucratic Accountability and How Can We Measure
It?, Administration&Society, 22, (3), 275-302.
Radin, B. A., Romzek, B. (1996) “Accountability Expectations in an Intergovernmental
Arena: The National Rural Development Partnership”. The Journal of
Federalism, 26/2, Spring, 59-78.
Romzek, B. (2000). “Accountability of Congressional Staff’, Journal of Public
Administration Research and Theory, 10 (2), 413-446.
Samsun, N. (2003). “Hesap Verebilirlik ve İyi Yönetişim”. İyi Yönetişimin Temel
Unsurları, T.C. Maliye Bakanlığı Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi
Başkanlığı Yayınları, Ankara: Ayrıntı Basımevi, ss.18-33.
Schacter, M. (2000). “When Accountability Fails: A Framework for Diagnosis and
Action”. Policy Brief: 9, http://www.iog.ca/publications/policybrief9.pdf,
(5.9.2012).
Scott, C. (2000). “Accountability in the Regulatory State”. Journal of Law and Society,
27, (1), 38-60.
Schwartz, R.(2002). “Accountability in New Public Management”. Edt. Eran Vigoda,
Public Administration: An Interdisciplinary Critical Analysis, Marcel
Dekker, USA, pp.63-84.
Stoker, G. (1999). “Quangos and Local Democracy”. Eds. M. V. Flinders ve M. J. Smith,
Quangos, Accountability and Reform: The Politics of Quasi Government,
Palgrave Macmillan, UK, pp.40-53.
State Services Commission (1998). Assessment of the State of the New Zealand Public
Service, Occasional Paper, No:1, Wellington.
Şentürk, H. (2005). Belediyelerde Performans Yönetimi (2. Baskı). İstanbul: İlke Yayıncılık.
Taner, A. (2012). “Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma Arayışları ve Hesap Verme
Sorumluluğuna Etkileri”. Sayıştay Dergisi, Sayı:85, Nisan-Haziran, ss.27-
46.
Tortop, N. ve diğerleri (2010). Yönetim Bilimi (Gözden Geçirilmiş 8. Baskı). Ankara:
Nobel Yayınevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com