Buradasınız

Anasayfa » Content

Amerikan Öğretim Asistanlarının Türkiye’deki Üniversitelerde Verilen İngiliz Dili Eğitimi Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Evaluation of the Views of American Teaching Assistants on the English Language Education Offered at Universities in Turkey

Journal Name:

  • Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Higher Education Council of Turkey assigned English Teaching Assistants (ETAs) from USA at 54 universities in Turkey in 2010 through Fulbright Scholarship in order to improve the quality of English language instruction at universities. A survey consisting of 19 likert-type items and 5 open-ended items was implemented on 25 ETAs working at different universities in Turkey. ETAs rated the Turkish instructors of English below average for using contemporary teaching methods, being dedicated to their job, being good at their job and motivating their students except for two items, lacking the necessary materials and equipment and their English competency, the mean scores of which were just above average. As for university students, ETAs disagree with the ideas that Turkish university students are motivated to learn English, lack technological facilities and like English. They agree that students lack the environment to support their learning English and a considerable number of them think that students have an aptitude to learn English. In addition, they rated the physical facilities, weekly hours allotted to English instruction, books and administrations below average. They believe that they shared information and experience with Turkish instructors and contributed significantly to English instruction. Finally, they suggest that homogeneous classes should be formed and foreign teaching assistants should be frequently employed.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Yükseköğretim Kurulu 2010-2011 akademik yılında, Türkiye’deki üniversitelerde verilen İngilizce eğitiminin niteliğini artırmak amacıyla 37 üniversitede 54 Amerikalı İngilizce Öğretim Asistanı (İÖA) görevlendirmiştir. Bu öğretim asistanlarına 19’u likert, 5’i açık uçlu olmak üzere toplam 24 maddeden oluşan bir anket verilmiş ve bu anketi 25 katılımcı cevaplamıştır. Yabancı öğretim asistanları Türk öğretim elemanlarını çağdaş öğretim yöntemleri kullanma, işlerine adanmış olma, işlerinde iyi olma ve öğrencilerini motive etme konularında ortalamanın altında değerlendirmişler; gerekli materyal ve ekipmanlardan yoksun olmaları ve İngilizce yeterlikleri konusunda ise ortalamanın biraz üzerinde değerlendirmişlerdir. Üniversite öğrencileri söz konusu olduğunda, öğretim asistanları öğrencilerin İngilizce öğrenmeye güdülenmiş olmaları, teknolojik imkanlardan yoksun olmaları ve İngilizceyi sevmeleri ile ilgili olan maddelere katılmamışlar; öğrencilerin dil öğrenmelerini destekleyecek çevreden yoksun olduklarına katılmışlar ve hatırı sayılır bir kısmı ise öğrencilerin İngilizce öğrenme yeteneklerinin olduğuna inancını vurgulamıştır. Buna ek olarak, fiziki imkanlar, dil öğretimine ayrılan haftalık ders saatleri, ders kitaplarının nitelikleri ve yönetimlerin destekleri konusunda ortalamanın altında değerlendirmede bulunmuşlardır. Öğretim elemanlarıyla bilgi ve tecrübe paylaşımında bulunduklarını ve İngilizce derslerine anlamlı düzeyde katkıda bulunduklarını düşünmektedirler. Homojen sınıfların oluşturulmasını ve Türkiye’de yabancı okutmanların sıklıkla görevlendirilmesini önermişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-amerikan-ogretim-asistanlarinin-turkiyedeki-universitelerde-verilen-ingiliz-dili-egitimi-hakkindaki-goruslerinin-degerlendirilmesi.pdf
  • 2
449
470
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aslan, Y. (2007). Yabancı Dil Eğitiminde Dikkat Edilmesi Gereken Noktalar. Türkiye’de Yabancı
Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Atay, D. (2004). İngilizce Öğretmenlerinin Motivasyon Stratejileri. Hasan Ali Yücel Eğitim
Fakültesi Dergisi 1(1), 99-108.
Bülbül, M. Ş. (2013). Bireysel Öğrenme Materyallerinden Tam Kaynaştırmalı Öğrenme
Ortamlarına; Evrensel Tasarım, Bağlam Temelli Yaklaşım ve Bilgelik Çağı. Middle Eastern
and African Journal of Educational Research, 3, 43-58.
Büyükduman, F. İ. (2005). İlköğretim Okulları İngilizce Öğretmenlerinin Birinci Kademe İngilizce
Öğretim Programına İlişkin Görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28,
55-64.
Cengizhan, L. (2007). Üniversitelerin İngilizce Hazırlık Sınıfı Öğretim Programlarının
Karşılaştırılması. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Coşkun, H. (2009). Türkiye ve Almanya’da Yabancı Dil Öğretmeni Yetiştirme Programlarının
Karşılaştırılması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 33 (1), 61-73
Çelebi, M. D. (2006). Türkiye’de Anadili Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi. Erciyes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 285-307.
Çelik, S., Mačianskienė, N., and Aytın, K. (2013). Turkish and Lithuanian EFL Instructors'
Professional Development Experiences: Worth the Effort, or Waste of Time? Erzincan
University Faculty of Education Journal, 15(2), 160-187.
Çelik, S., Bayraktar-Çepni, S. and Ilyas, H. (2013). The Need for Ongoing Professional
Development: Perspectives of University-level EFL Instructors in Turkey. Procedia Social
and Behavioural Sciences, 70, 1860-1871.
Demirezen, M. (2007). Türk İngilizce Öğretmenlerinin İngilizcenin Ünsüz Ses Birimlerinin
Sesletimi İle İlgili Sorunları. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Gazi
Üniversitesi, Ankara.
Gömleksiz, M. N. (1993). Yükseköğretimde Yabancı Dil Eğitimi ve Sorunları: Fırat Üniversitesi
Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Elazığ.
Gömleksiz, M. N. ve Kan, A.Ü. (2007). İngilizce Öğrenmeye İlişkin Öğrenci Tutumlarının Çeşitli
Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi,
Gazi Üniversitesi, Ankara.
Işık, A. (2007). Türkiye’deki Yabancı Dil Eğitim Sistemine Eleştirel Bir Bakış. Türkiye’de Yabancı
Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Karaata, C. (2007). Milli Eğitim Bakanlığında Çalışan İngilizce Öğretmenlerinin Hizmet İçi
Eğitimleri İçin Öneriler. Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Gazi Üniversitesi,
Ankara.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi (14. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Okan, Z. ve Başaran, S. (2007). Türkiye’nin İngilizce Öğretmeni Yetiştirme Politikası. Türkiye’de
Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
468
Evaluation of the Views of American Teaching Assistants on the English Language Education …
Emrullah YILMAZ
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 3, Sayı 2, s. 449 - 470, Kış 2014, BARTIN – TÜRKİYE
Bartin University Journal of Faculty of Education Volume 3, Issue 2, p. 449 - 470, Winter 2014, BARTIN – TURKEY
Sarıçoban, A. (2010). Should Native Language be Allowed in Foreign Language Classes?
Eurasian Journal of Educational Research, 38, 164-178.
Solar-Şekerci, A. (2011). Self-Efficacy Levels of Prep-School Instructors and Its Predictors.
Unpublished MA Thesis. Middle East Technical University The Graduate School of Social
Sciences, Ankara.
Yılmaz, E. (2007). Ortaöğretimde İngilizce Derslerinde Öğrenci Başarısında Motivasyonun Rolü:
Bartın İli Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
Yılmaz, E. (2014). Güçlü Yön Temelli Yaklaşımın Yükseköğretimde İngilizce Dersinde Devam,
Akademik Başarı ve Motivasyon Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış
Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com