Buradasınız

12-16 YAŞ ERGEN İŞİTME ENGELLİ SPORCULARIN CİNSİYET FAKTÖRLERİNE GÖRE SOSYAL KAYGI DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

AN INVESTIGATION OVER THE LEVELS OF SOCIAL ANXIETY ACCORDING TO THE GENDER FACTORS OF HEARING-IMPAIRED ADOLESCENT ATHLETES BETWEEN THE AGES OF 12-16

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
In this study, the investigating the levels of social anxiety according to gender factors of hearing-impaired adolescent athletes at the age of 12-16 was aimed. A total of 90 hearing-impaired athletes consisting of 36 male and 54 female were participated in this study. The questionnaire including Socio-demographic questions and Adolescent Social Anxiety Scale (SAS) was used to collect survey data. Independent t test was used to compare independent groups. Significance level was estimated as 0, 05. Fear of negative evaluation of hearing-impaired male athletes was significantly higher than those of female. However, there was no significant difference between gender factors and social avoidance in the general and new cases. As a result, we can say that the problem-solving skills of individuals with higher levels of social anxiety were low, so this study is an important study to determine the problem-solving and social anxiety levels of individuals with disabilities.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, 12-16 yaş arası ergen işitme engelli sporcuların cinsiyet faktörlerine göre sosyal kaygı düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 36 erkek, 54 bayan olmak üzere toplam 90 işitme engelli sporcu katılmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında sosyo demografik sorular içeren anket formu ve Ergenlerde Sosyal Kaygı ölçeği (ESKÖ) uygulanmıştır. Bağımsız grupların karşılaştırılmasında independent t test kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0.05 alınmıştır. Ergen erkek işitme engelli sporcuların olumsuz değerlendirme korkularının anlamlı derecede bayan sporculardan fazla çıktığı ancak genel durumlarda ve yeni durumlarda sosyal kaçınma ile cinsiyet faktörü arasında anlamlı farklılığın olmadığı görülmüştür. Sonuç olarak, sosyal kaygı seviyesi yüksek olan bireylerin problem çözme becerilerinin düşük olabileceğini ve bu yönüyle bu çalışmanın ergen engelli bireylerin problem çözme ve sosyal kaygı düzeylerinin tespiti açısından önemli bir çalışma olduğunu düşünmekteyiz.
56-61

REFERENCES

References: 

1. Akdeniz M. “Öfke Kontrolü Eğitiminin Lise
Öğrencilerinin Öfke Kontrolü Becerilerine Etkisi”.
Çukurova University Institute of Social Sciences. (Master
Thesis), pp. 10, 2007.
2. Aydın A, Tekinsav-Sütcü S, Sorias O. “Ergenlerde
Sosyal Anksiyete belirtilerini Azaltmaya Yönelik Bilişsel-
Davranışçı Bir Grup Terapisi Programının Etkililiğinin
Değerlendirilmesi” Turkish Journal of Psychiatry. 21(1):
25-36, 2010.
3. Çoksevim, B., Sarıtaş, N., Kaya, M., Pepe, O.,
“Kickbokscularda Maç Öncesi ve Sonrası Durumluk,
Süreklik, Kısa Semptom Envanteri Bulguları”, Turkish
Kickboxing Federation Journal of Sciences, volume:1,
No:1, pp. 22-27, 2008.
4. Erkan Z, Güçray S, Çam S., “Ergenlerin Sosyal
Kaygı Düzeylerinin Ana Baba Tutumları ve Cinsiyet
Açısından İncelenmesi” Çukurova University Journal of
Social Sciences Institute. pp. 64-75, 2002.
5. Erözkan, A., “İlköğretim Sekizinci Sınıf
Öğrencilerinde Depresyonun Yordayıcıları”. Elementary
Education Online. 8(2), pp. 334-345, 2009.
6. Hamarta E. “Ergenlerin Sosyal Kaygılarının
Kişilerarası Problem Çözme ve Mükemmeliyetçilik
Açısından İncelenmesi”. Elementary Education Online.
8(3): pp. 729-740, 2009.
7. Jose O, Raquel S.G, Jose Antonio L.P. “The
Liebowitz Social Anxiety Scale for Children and
Adolescents”. Psicothema, Vol. 21, Núm. 3, pp. 486-491,
2009.
8. La Greca A.M, Lopez N., “Social Anxiety Among
Adolescents: Linkages with Peer Relations and
Friendships”. Journal of Abnormal Child Psychology, vol.
26, No. 2, pp. 83-94, 1998.
9. Nolan H.M.I, Walters K.S., “Social Anxiety Scale for
Adolescents: Normative data and Further Evidence of
Construct Validity”. Journal of Clinical Child Psychology,
Vol. 29, No. 3, pp. 360-371, 2000.
10.Özkatar Kaya E., “18-25 Yaş Arası İşitme Engelli
Sporcuların Stres ve Saldırganlık Düzeylerinin
İncelenmesi”. Erciyes University Institute of Social
Sciences. (Master Thesis), pp. 4, 2010.
11. Palancı M., “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Kaygı
Sorunlarını Açıklamaya Yönelik Bir Model Çalışması”.
XIII. Congress of National Education Sciences. pp. 1-17,
2004.
12. Spielberger, C.D., Sydeman, S.J., “Anxiety Inventory
and State-Trait Anger Expression Inventory”, Unıversıty
of South Florida, pp. 292-231, 1994.
13. Sümer H., “İşitme Engelli Öğrencilerin Beden Eğitimi
ve Spor Dersinde Karşılaştıkları Sorunlara İlişkin
Öğretmen Görüşleri”. Çanakkale On Sekiz Mart
Üniversity Institute of Social Sciences. (Master Thesis),
pp. 2, 2006.
14. Şirinkan A, Şirinkan S, Çalışkan E., “Engellilerde
Beden Eğitimi ve Spor Dersinin Öğrenci Bakış Açısıyla
Değerlendirilmesi”. Atatürk Üniversity, Journal of
Physical Education and Sport Sciences, pp. 9-15, 2010.
15. Terzioğlu, A., “Engelliler Spor Eğitiminde Beden
Eğitimi Öğretmeninin Kategorik Görevleri”. Erzincan
University, Journal of Art and Sciences Faculty, Vol-No:
4-1, pp. 23-28, 2002.
16. Toy B., “Sanat Eğitim Alan ve Almayan 15-17 Yaş
Grubundaki Ergenlerin Sosyal Uyumlarının ve Benlik
Tasarım Düzeylerinin İncelenmesi”. Ankara University,
Science Faculty Home Economics. pp. 1-4, 2006.
17.Watson, D. and Friend, R. “Measurement of Social-
Evaluative Anxiety” Journal of Consulting Clinical
Psychology, 33, (4), 448-457, 1969.
18. Yılmaz F, Arıkan D. İşitme Engelli Adölesanların
Benlik Kavramı ve Depresyon Belirti Düzeyleri Arasında
İlişki. Atatürk University Journal of Nursing School. 11: 4,
pp. 67-75, 2008.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com