Serpentine Flora of Turkey
Journal Name:
- Biyolojij Çeşitlilik ve Koruma
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
This study was carried out to illustrate the importance of the edaphic and geological isolation for the floristic
diversity and endemism. Some of the most important reasons for the floristic diversity of Turkey are the edaphic,
geological and geomorphogical diversity and different topographical structures. The fact that there is an extensive
endemism on the land developed from the gypsum and serpentine rocks with extreme conditions is explained by the
‘’geological isolation’’ and these regions are called “geologic island“ or “edaphic island”.
Turkey is very rich as regards to ophiolitic rock and endemism. Except for the eastern and south eastern part of
the country the ultramaphic rocks are present all over Turkey. They are frequently observed in Kütahya, Balıkesir,
Antalya, Muğla, Hatay and Adana regions in Amanos Mountains, in Eastern Taurus, north and northeast of Mersin and
between Niğde and Adana, in Aladağ massive and thousands of kilometer square land from Adana to Erzincan. Also
they are locally present between Ankara and Çanakkale regions.
In this study there were 223 taxa determined grow upon the ultramaphic serpentine rocks based on the species
published in Flora of Turkey volumes I-XI and other sources and the observation made in the fields. Among these 223
taxa which prefer on the serpentine rocks 142 of them are endemic and 8 taxa are rare on the national and international
scales. The distribution of the taxa according to families were found to be as follows; Asteraceae, 36 taxa; Lamiaceae,
21 taxa; Brassicaceae, 20 taxa; Liliaceae, 17 taxa; Caryophyllaceae, 16 taxa; Scrophulariaceae, 15 taxa; Poaceae, 13
taxa; Apiaceae, 11 taxa; Plumbaginaceae, 9 taxa; Fabaceae, 8 taxa; Boraginaceae, 7 taxa; Rubiaceae, 7 taxa;
Crassulaceae, 6 taxa; Convolvulaceae, 6 taxa; Euphorbiaceae, 6 taxa and others 25 taxa. IUCN threatened categories of
the endemic and rare taxa grown on serpentine rocks are 1 taxon EX; 20 taxa CR; 29 taxa EN; 27 taxa VU; 27 taxa
LR(cd); 8 taxa LR(nt); 14 taxa LR(lc); 7 taxa DD. When we take the distribution of the serpentine rock in the country
we see that the endemism is particularly located alongside the Anatolian Diagonal. One of the reasons for this
endemism is found to be the geological isolation and most of the newly found taxa are distributed on the serpentine
rocks and this shows the necessity of the further floristic studies of the region.
As a result of the investigation of the 223 taxa which were found to adapt to serpentine extreme conditions 97
of them were regarded as the serpentinophyt (which lives only on serpentine i.e an obligate) and remaining 126 of them
were found to be serpentinovag (is capable to grow both on the serpentine and other edaphic condition i.e facultative).
In order to verify these results it is necessary to investigate the genetic solutions, adaptation ways and life strategies of
these taxa to these extreme conditions.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışma, edafik ve jeolojik izolasyonun floristik çeşitlilik ve endemizm açısından öneminin ortaya
konulması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Türkiye’nin floristik çeşitliliğinin önemli nedenlerinden birkaçı edafik, jeolojik ve jeomorfolojik çeşitlilik ve farklı topoğrafik yapılardır. Ekstrem ekolojik şartlar içeren Jips, Serpantin gibi
kayaçlardan gelişen topraklarda endemizmin yoğun olması “jeolojik izolasyon” ile açıklanmakta, bu bölgeler “jeolojik
ada” ya da “edafik ada” olarak adlandırılmaktadır.
Türkiye’de ofiolitik kayaçlar endemizm bakımından oldukça zengindir. Ultramafik kayaçlar yurdumuzun doğu
ve güneydoğu illeri hariç bir çok yerinde yayılmaktadır. Kütahya ve Balıkesir çevrelerinde, Antalya ve Muğla
civarında, Hatay ve Adana civarında Amanos dağlarında, Doğu Toroslarda Mersin’in kuzeyi ve kuzeydoğusunda,
Niğde ve Adana arasında Aladağ masifi içinde, Adana’dan-Erzincan’a kadar yüzlerce kilometrelik hat boyunca uzanır.
Ayrıca Ankara ve Çanakkale çevrelerinde de lokal de olsa rastlanmaktadır.
Bu çalışmada Türkiye Florası I-XI ciltler ve daha sonra yayımlanan türler ve arazi gözlemlerine dayalı olarak
yurdumuzda önemli bir yayılışa sahip ultramafik kayaçlardan serpantin üzerinde uzmanlaşan 223 takson tespit
edilmiştir.
Serpantin kayaçlar üzerinde uzmanlaştığı tespit edilen 223 taksondan 142’si endemik, 8 takson ise ulusal ya
da küresel ölçekte nadir taksonlardır. Taksonların familyalara göre dağılımı; Asteraceae, 36; Lamiaceae, 21;
Brassicaceae, 20; Liliaceae, 17; Caryophyllaceae, 16; Scrophulariaceae, 15; Poaceae, 13; Apiaceae, 11;
Plumbaginaceae, 9; Fabaceae, 8; Boraginaceae, 7; Rubiaceae, 7; Crassulaceae, 6; Convolvulaceae, 6; Euphorbiaceae, 6;
diğerleri, 25 olarak saptanmıştır. Serpantin üzerinde gelişen endemik ve nadir taksonların bilinen IUCN tehlike
kategorileri, 1 takson EX; 20 takson CR; 29 takson EN; 27 takson VU; 27 takson LR(cd); 8 takson LR(nt); 14 takson
LR(lc); 7 takson DD’dir. Yurdumuzda serpantin kayaçların yayılış alanları dikkate alındığında özellikle “Anadolu
Diyagonali” üzerinde yoğunlaştığı, diyagonal üzerindeki endemizmin bir diğer nedeninin jeolojik izolasyon olduğu
ortaya konulmuştur. Yeni tespit edilen taksonların büyük çoğunluğunun serpantin kayaçlar üzerinde yayılıyor olması,
bu alanlarda detaylı floristik araştırmaların gereğini ortaya koymaktadır.
Serpantin sistemlere uyum sağladığı tespit edilen 223 taksonun yayılış alanları incelenmiş ve 97 taksonun
Serpantinofit (zorunlu serpantin bitkisi=obligat) olarak adlandırılabilecegi, geri kalan 126 taksonun ise serpantinovag
(hem serpantin üzerinde hem de serpantin dışındaki farklı edafik koşullarda gelişebilen=fakültatif) olarak
değerlendirilebileceği kanaatine varılmıştır. Bu taksonların habitata uyum için geliştirdikleri genetik çözümler ile
uyumsal açılımları ve yaşam stratejileri ile ilgili araştırmalarla bu sonuçlar kesinlik kazanabilecektir.
FULL TEXT (PDF):
- 1
134-152