Bir Dergiyi Konumlandırmak: Birikim

Stefan Collini , New Left Review'un 50. Yıldönümü vesilesiyle The Guardian gazetesine yazdığı bir değerlendirmede New Left Review'un "çoğu Guardian okuru—ve diğer okurlar—için" kendisine saygı ve hayranlık duyulan bir tür ağabey gibi ("bizden daha ciddi, daha bilgili, daha çok seyahat etmiş, daha güçlü, yeri doldurulamaz bir ağabey") olduğunu belirtiyor.1 Bir derginin—özellikle de siyasal nitelikli bir derginin—okurlarıyla kurduğu ilişki biçimini düşünmek için Collini'nin 'ağabey' metaforunu akılda tutmak anlamlı olabilir. Politik bir duruşun ya da hareketin teorik zeminlerinden birisi olarak dergiler aslında salt bir 'bilinçlenme' vasatından çok daha karmaşık bir işleve sahiptir. New Left Review ve benzeri dergiler üzerinden dergilerin yayınlandıkları koşullar ya da içinde yer aldıkları genel teorik ya da politik atmosferin niteliği üzerine anlamlı ipuçları edinmek mümkündür. Belirli siyasal çizgilerin teorik bir muhasebesini sunmak eğilimin¬deki bu dergiler, hem temsil ettikleri siyasal çizginin, hem de o çizginin öznel tarihsel ve uzamsal koşullar içindeki yorumlanış biçiminin bir göstergesi olarak da okunabilirler. Dergilerin ne söyledikleri kadar, nasıl söyledikleri de bu eksende üzerinde düşünülmeyi hak eden bir başka meseledir.