Normatif Güç Kavramı ve Realpolitik Avrupa Birliği'nin Orta Asya Ülkeleri ile arasında İlişkileri

Avrupa Birliği'nin (AB) başta Bosna ve Irak savaşları olmak üzere çeşitli uluslararası krizlerde etkin bir rol oynayamaması ve üye devletler arasında dış politika alanında güçlü bir birliktelik sergilenememesi sıklıkla tartışılan ve eleştirilen bir noktadır.1 AB üyesi ülkeler arasındaki dış politika ve savunmaya ilişkin çatışan çıkarlar yanında, oybirliği ilkesinin karar almayı zorlaştırması ve ekonomik öncelikler nedeniyle güvenlik sorunlarının arka plana atılması gibi yapısal nedenler AB'nin askeri alanda etkin bir rol oynamasını engellemektedir.2 Bu eksiklik, AB'nin askeri bir güç olmaktan ziyade uluslararası hukuka dayalı, ekonomik bir ilişki ağıyla sürdürülen, bu bağlamda yumuşak güç özellikleri ağır basan bir uluslararası aktör olarak betimlenmesine neden olmaktadır. An¬cak, askeri alandaki etkinliğin artırılması gerektiği yönündeki görüşler ile mevcut sivil güç niteliğinin sürdürülmesi yönündeki görüş farklılıkları, AB güvenlik kimliğinin tam anlamıyla netleştirilmediğini göstermektedir. Süregelen tartışmalarla birlikte, AB'nin ilişki kurduğu her farklı uluslararası kriz alanı ya da bölge AB güvenlik kimliği açısından yeni bir deneyimi oluşturmaktadır. Bu çerçevede, Orta Asya ülkeleri ile ilişkiler de bu bağlamda değerlendirilebilecek bir nitelik arz etmektedir.