Journal Name:
- Cerrahpaşa Tıp Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
This retrospective clinical study
was aimed to make a statistical comparison between
the mentally retarded autistic patients with
delay at onset of walking and cases with no history
of neuromotor delay in relation to certain
clinical and laboratory features with regards to
the prognosis in relation to the clinical subtypes.
Design.- The study included 90 patients, 70
boys (78%) and 20 girls (22%) diagnosed as
having typical symptoms of autism according to
DSM-IV. The non-delay group (group A) had 64
(71%) patients while the delay group (group B)
included 26 patients (29 %). The variables considered
were, demographic data (age, sex),
medical history (pre-perinatal problems, presence
of epileptic seizures and/or febrile convulsions),
family history (consanguinity, family history
of any neurodevelopmental problem such as
a language disorder), medical examination
(neurological examination, dysmorphism, hand
dominance), behavioral features accompanying
autism (such as abnormal reactivity to sensory
stimuli, presence of unusual emotional lability
with sudden bursts of laugh or cry, language profile,
hyperactivity), neuroimaging findings and
EEG features.
Results.- Significant results included the predominance
of hyperactivity (p<0.001) and echolalia
+cliché phrases (p<0.02) in group A, consanguinity
(p<0.05), epileptic seizures (p<0.001),
abnormal neurological examination (p<0.01) and
dysmorphism (p<0.02) in group B.
Conclusion.- These results suggested that seizures
were more likely for autistic kids who
started to walk late and it was less likely to attain
verbal ability for them.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışmada mental rötarde
otistiklerde yürüme gelişiminde gecikmenin
klinik prognozla ilişkisi belli klinik ve
laboratuvar özellikleri bağlamında araştı-
rılmıştır.
Bu amaçla DSM-IV ölçütlerine göre tipik
otizm tanısı alan 70 erkek (%78), 20
kız (%22) toplam 90 hasta çalışmaya alınmış ve bu hasta grubu içinde yer alan ve
zamanında yürümüş olan 64 hastanın
(grup A) bazı klinik ve laboratuvar özellikleri,
yürüme gecikmesi olan 26 olgunun
özellikleri ile (grup B) karşılaştırılmıştır.
Değerlendirilen parametreler arasında
Demografik veriler (yaş, cins), tıbbi öykü
(pre-perinatal olumsuz olaylar, febril
konvülsiyon, epileptik nöbet), aile öyküsü
(ailede benzer gelişimsel sorun öyküsü,
akraba evliliği), muayene bulguları
(nörolojik muayene, dismorfizm, el
dominansı) bazı davranış özellikleri (dil ve
davranış sorunları), görüntüleme ve EEG
bulguları yer almıştır.
Yapılan çalışmada istatistiksel açıdan
anlamlı olarak, grup A’da hiperaktivite
(p<0.001) ve ekolali+ klişe tarzında konuşma
(p<0.02) daha fazla saptanmış, buna
karşın akraba evliliği (p<0.05), epileptik
nöbetler (p<0.001), anormal nörolojik muayene
(p<0.01) ve dismorfizm (p<0.02)
grup B’de yüksek bulunmuştur.
Sonuçlar, yürüme gecikmesinin otistik
çocuklarda daha sonra epilepsi nöbeti gö-
rülme olasılığını artırdığını, buna karşın
zamanında yürüyen otistiklerde sonradan
lisan gelişimi düzeyinin daha iyi olabileceğini
düşündürmüştür.
FULL TEXT (PDF):
- 2
66-73