Buradasınız

Anasayfa » Content

ERİTEMA NODOZUM: 9 YILLIK DENEYİM

Journal Name:

  • Cerrahpaşa Tıp Dergisi

Publication Year:

  • 2002

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
In this study, we investigated clinical features, the etiology, the predictive value of the clinically established diagnosis, prospective follow-up results and also predictive factors of secondary erythema nodosum (EN) in patients with EN. Design.- A total of 44 patients (mean age :38) with a diagnosis of EN between 1993 to 2001 in our clinic were included in the study prospectively. A biopsy was performed in 27 of the patients. Patients were considered to have secondary when an underlying condition was found; and to have primary when no such condition was found. For the diagnosis of the underlying diseases, the diagnostic criteria and/or diagnostic methods were used. Categoric and continous variables were compared by using chi-square and Mann-Whitney U tests respectively. Results.- The majority of the patients were female (Female/Male: 8/1) and half (50%) had a determined etiology. The leading etiology was primary tuberculosis (20%) followed in decreasing order by poststreptococcal (14%), sarcoidosis (9%), inflammatory bowel diseases (IBD) (5%), and Behçet’s syndrome (2%). Eleven (25%) patients had a complaint of cough; the diagnosis was primary tuberculosis in 8 and sarcoidosis in 3. Two patients with arthritis were diagnosed as having Behçet’s disease and Crohn’s disease. Tuberculin skin test was positive in 72% (13/18) and 53% (10/19) of the patients with idiopathic and secondary EN respectively (p:0.22). All the patients were followed for a mean duration of 6.5 years. The nodosities relapsed every year in 73% of idiopathic EN patients but in only one (Behçet’s syndrome) of the secondary ones. A histology consistent with EN was seen in 25 out of 27 patients. The predictive value of clinical diagnosis was determined as 93%. Predictive variables for secondary EN were found as follows: fever (p=0.000), cough (p=0.000), sore throat (p=0.008), not relapsing EN (p=0.000), an abnormal chest X-ray (p=0.000), leukocytosis (p=0.019), an erythrocyte sedimentation rate of higher than 50 mm/hour (p=0.000) and a CRP value of higher than 6-fold (p=0.02). All of the patients had bed rest and was given naproxen. The outcomes were usually favorable within 7 days. The patients with an underlying disease were given the specific treatment. Conclusion.- EN has been associated with numerous diseases. In order to reduce cost and duration of diagnosis, every population should determine its own most frequent etiologic factors. Predictive variables for secondary EN should also be determined. Our study revealed primary tuberculosis, streptococcal pharyngitis, sarcoidosis, IBD, and Behçet’s syndrome as the main etiologies of EN.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada eritema nodozum (EN)’lu olgularda, klinik özellikler, etiyolojik nedenler, klinik tanının pozitif prediktif değeri, ileriye dönük izlem sonu çları ve ayrıca sekonder EN tanısı için uygun prediktiv faktörler araştırıld ı. Kliniğimiz tarafından 1993-2001 yıllar ı arasında, EN tanısı konan 44 erişkin olgu (ortalama yaş: 38) ileriye dö- nük olarak çalışmaya alındı. Olgulardan 27’sine nodozitelerden biyopsi yapıldı. EN’a yol açabilecek altta yatan hastal ığı olan olgular sekonder, olmayanlar ise primer olarak isimlendirildi. Sekonder EN’a yol açan hastalıkların tanısı için tanı ölçütleri ve/veya tanıya gidiş yöntemleri uygulandı. Kategorik ve sürekli değişkenleri karşılaştırmak için sırasıyla ki-kare ve Mann-Whitney U testleri kullanıldı. Olguların çoğunluğu kadındı (Kadın/ Erkek:8 /1) ve yarısında (%50) etiyoloji belirlendi. Etiyolojide primer TB ilk sı- rada yer aldı (%20) ve bu tanıyı sıklık sırasına göre poststreptokokal EN (% 14), sarkoidoz (%9), inflamatuar barsak hastalıkları (İBH) (%5) ve Behçet sendromu (%2) izledi. Hastaların 11’inde (%25) öksürük yakınması vardı ve bunların 8’ine primer TB, 3’üne ise sarkoidoz tanısı koyuldu. Artriti olan 2 olgudan biri Behçet sendromu diğeri ise Crohn hastalığı tanısı almıştı. PPD deri testi idiopatik EN’lu olguların %72’sinde (13/18), sekonder EN’lu olguların ise % 53’ünde (10/19) pozitif bulundu (p:0.22). Tüm olgular ortalama 6.5 yıl izlendi. İdiopatik EN olgularının %73’ünde sekonder EN’lu olgulardan ise sadece birinde (Behçet sendromu) nodozitelerin her yıl tekrarladığı belirlendi. Biyopsi yapılan 27 olgunun 25’inde EN ile uyumlu histoloji gözlendi. Klinik tanının pozitif prediktif değeri %93 olarak saptandı. Sekonder EN’u düşündüren prediktif faktörler olarak; ateş (p= 0.000), öksürük (p=0.000), boğaz ağrısı (p=0.008), EN’un tekrarlamaması (p=0.000), anormal akciğer grafisi (p= 0.000), lökositoz (p=0.019), ESH’nın 50 mm/saat üzerinde olması (p=0.000) ve CRP’nin 6 kat ve üzerinde saptanması (p=0.02) olarak bulundu. Tedavi olarak olguların tümüne yatak istirahatı ve çoğuna da oral naproksen verildi. Genellikle ilk 7 gün içinde klinik yanıt alındı. Altta yatan hastalığı olanlara da ayrıca özgül tedavi uygulandı. EN’a yol açabilen çok sayıda hastalık vardır. Bu nedenle tanıya gidiş harcamalar ını azaltmak ve tanı koyma süresini kısaltmak için, her ülke kendi sık karşılaşılan etiyolojik nedenlerini belirlemelidir. Ayrıca sekonder EN’u düşünd üren prediktif faktörler de saptanmalı- dır. Çalışmamızda EN etiyolojisinde primer TB, streptokokal farenjit, sarkoidoz, Behçet sendromu ve İBH’nın ö- nemli yer tuttuğu görülmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-eritema-nodozum-9-yillik-deneyim.pdf
  • 1
47-59
  • Turkish