Buradasınız

Anasayfa » Content

ERİTEMA NODOZUM: 9 YILLIK DENEYİM

Journal Name:

  • Cerrahpaşa Tıp Dergisi

Publication Year:

  • 2002

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
In this study, we investigated clinical features, the etiology, the predictive value of the clinically established diagnosis, prospective follow-up results and also predictive factors of secondary erythema nodosum (EN) in patients with EN. Design.- A total of 44 patients (mean age :38) with a diagnosis of EN between 1993 to 2001 in our clinic were included in the study prospectively. A biopsy was performed in 27 of the patients. Patients were considered to have secondary when an underlying condition was found; and to have primary when no such condition was found. For the diagnosis of the underlying diseases, the diagnostic criteria and/or diagnostic methods were used. Categoric and continous variables were compared by using chi-square and Mann-Whitney U tests respectively. Results.- The majority of the patients were female (Female/Male: 8/1) and half (50%) had a determined etiology. The leading etiology was primary tuberculosis (20%) followed in decreasing order by poststreptococcal (14%), sarcoidosis (9%), inflammatory bowel diseases (IBD) (5%), and Behçet’s syndrome (2%). Eleven (25%) patients had a complaint of cough; the diagnosis was primary tuberculosis in 8 and sarcoidosis in 3. Two patients with arthritis were diagnosed as having Behçet’s disease and Crohn’s disease. Tuberculin skin test was positive in 72% (13/18) and 53% (10/19) of the patients with idiopathic and secondary EN respectively (p:0.22). All the patients were followed for a mean duration of 6.5 years. The nodosities relapsed every year in 73% of idiopathic EN patients but in only one (Behçet’s syndrome) of the secondary ones. A histology consistent with EN was seen in 25 out of 27 patients. The predictive value of clinical diagnosis was determined as 93%. Predictive variables for secondary EN were found as follows: fever (p=0.000), cough (p=0.000), sore throat (p=0.008), not relapsing EN (p=0.000), an abnormal chest X-ray (p=0.000), leukocytosis (p=0.019), an erythrocyte sedimentation rate of higher than 50 mm/hour (p=0.000) and a CRP value of higher than 6-fold (p=0.02). All of the patients had bed rest and was given naproxen. The outcomes were usually favorable within 7 days. The patients with an underlying disease were given the specific treatment. Conclusion.- EN has been associated with numerous diseases. In order to reduce cost and duration of diagnosis, every population should determine its own most frequent etiologic factors. Predictive variables for secondary EN should also be determined. Our study revealed primary tuberculosis, streptococcal pharyngitis, sarcoidosis, IBD, and Behçet’s syndrome as the main etiologies of EN.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada eritema nodozum (EN)’lu olgularda, klinik özellikler, etiyolojik nedenler, klinik tanının pozitif prediktif değeri, ileriye dönük izlem sonu çları ve ayrıca sekonder EN tanısı için uygun prediktiv faktörler araştırıld ı. Kliniğimiz tarafından 1993-2001 yıllar ı arasında, EN tanısı konan 44 erişkin olgu (ortalama yaş: 38) ileriye dö- nük olarak çalışmaya alındı. Olgulardan 27’sine nodozitelerden biyopsi yapıldı. EN’a yol açabilecek altta yatan hastal ığı olan olgular sekonder, olmayanlar ise primer olarak isimlendirildi. Sekonder EN’a yol açan hastalıkların tanısı için tanı ölçütleri ve/veya tanıya gidiş yöntemleri uygulandı. Kategorik ve sürekli değişkenleri karşılaştırmak için sırasıyla ki-kare ve Mann-Whitney U testleri kullanıldı. Olguların çoğunluğu kadındı (Kadın/ Erkek:8 /1) ve yarısında (%50) etiyoloji belirlendi. Etiyolojide primer TB ilk sı- rada yer aldı (%20) ve bu tanıyı sıklık sırasına göre poststreptokokal EN (% 14), sarkoidoz (%9), inflamatuar barsak hastalıkları (İBH) (%5) ve Behçet sendromu (%2) izledi. Hastaların 11’inde (%25) öksürük yakınması vardı ve bunların 8’ine primer TB, 3’üne ise sarkoidoz tanısı koyuldu. Artriti olan 2 olgudan biri Behçet sendromu diğeri ise Crohn hastalığı tanısı almıştı. PPD deri testi idiopatik EN’lu olguların %72’sinde (13/18), sekonder EN’lu olguların ise % 53’ünde (10/19) pozitif bulundu (p:0.22). Tüm olgular ortalama 6.5 yıl izlendi. İdiopatik EN olgularının %73’ünde sekonder EN’lu olgulardan ise sadece birinde (Behçet sendromu) nodozitelerin her yıl tekrarladığı belirlendi. Biyopsi yapılan 27 olgunun 25’inde EN ile uyumlu histoloji gözlendi. Klinik tanının pozitif prediktif değeri %93 olarak saptandı. Sekonder EN’u düşündüren prediktif faktörler olarak; ateş (p= 0.000), öksürük (p=0.000), boğaz ağrısı (p=0.008), EN’un tekrarlamaması (p=0.000), anormal akciğer grafisi (p= 0.000), lökositoz (p=0.019), ESH’nın 50 mm/saat üzerinde olması (p=0.000) ve CRP’nin 6 kat ve üzerinde saptanması (p=0.02) olarak bulundu. Tedavi olarak olguların tümüne yatak istirahatı ve çoğuna da oral naproksen verildi. Genellikle ilk 7 gün içinde klinik yanıt alındı. Altta yatan hastalığı olanlara da ayrıca özgül tedavi uygulandı. EN’a yol açabilen çok sayıda hastalık vardır. Bu nedenle tanıya gidiş harcamalar ını azaltmak ve tanı koyma süresini kısaltmak için, her ülke kendi sık karşılaşılan etiyolojik nedenlerini belirlemelidir. Ayrıca sekonder EN’u düşünd üren prediktif faktörler de saptanmalı- dır. Çalışmamızda EN etiyolojisinde primer TB, streptokokal farenjit, sarkoidoz, Behçet sendromu ve İBH’nın ö- nemli yer tuttuğu görülmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-eritema-nodozum-9-yillik-deneyim.pdf
  • 1
47-59
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1. Mert A, Tabak F. Eritema nodozum. Bilim
Dialog 1994; 9: 10-14.
2. Bondi EE, Margolis DJ, Lazarus GS.
Panniculitis. In: Freedberg IM, Eisen AZ, Wolff
K, Austen KF, Goldsmith LA, Katz SI,
Fitzpatrick TB, eds. Dermatology in general
medicine. 5th ed. New York : Mc Graw-Hill,
1999: 1275-1289.
3. Ryan TJ. Cutaneus vasculitis. In: Champion
RH, Burton JL, Burns DA, Breathnach SM, eds.
Textbook of Dermatology. 6th ed. London:
Blackwell Science Ltd, 1998: 2155-2225.
4. International Study Group for Behçet’s
Disease. Criteria for diagnosis of Behçet’s
disease. Lancet 1990; 335: 1078-1080.
5. Kaplan EL. Rheumatic fever. In: Braunwald E,
Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Longo DL,
Jameson JL, eds. Harrison’s principles of
internal medicine. 15th ed. New York: McGraw-
Hill, 2001: 1340-1343.
6. Crystal RG. Sarcoidosis. In: Braunwald E,
Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Longo DL,
Jameson JL, eds. Harrison’s principles of
internal medicine. 15th ed. New York: McGraw-
Hill, 2001: 1969-1974.
7. Garcia-Porrua C, Gonzalez-Gay MA, Vazquez-
Caruncha M, Lopez-Lazaro L, Lueiro M,
Fernandez ML, Alvarez-Ferreira J, Pujol RM.
Erythema nodosum: etiologic and predictive
factors in a defined population. Arthritis Rheum
2000; 43: 584-592.
8. Erez A, Horowitz J, Sukenik S. Erythema
nodosum in the Negev area-a survey of 50
patients. Isr J Med Sci 1987; 23: 1228-1231.
9. Puavilai S, Srıprachaya-Anunt S,
Charuwichıtratana S, Sakuntabhai A,
Rajatanavin N. Etiology of erytema nodosum. J
Med Assoc Thai 1995; 78: 72-75.
10. Cribier B, Caille A, Heid E, Grosshans E.
Erytema nodosum and associated diseases. A
study of 129 cases. Int J Dermatol 1998; 37:
667-672.
11.Soderstrom RM, Krull EA. Erythema nodosum:
a review. Cutis 1978; 21:806-810.
12.Öztürk R, Midilli K, Okyay K, Eroğlu C, Aygün
G, Kenani Y, Sarsan A. Çocuk ve erişkin yaş
grubu sürgün olgularında Campylobacter jejuni
ve Campylobacter coli sıklığının araştırılması.
Türk Mikrobiyol Cem Derg 1994; 24: 42-45.
13.Stolk-Engelaar VMM, Hoogkamp-Korstanje
JAA. Clinical presentation and diagnosis of
gastrointestinal infections by Yersinia
enterocolitica in 261 Dutch patients. Scand J
Infect Dis 1996; 28: 571-575.
14.Schlossberg D. Tuberculosis and
nontuberculous mycobacterial infections. 4.th
ed. Philadelphia: WB Saunders Company, 1999.
15.Rom WN, Garay SM. Tuberculosis. First ed.
Boston: Little, Brown and Company, 1996.
16.Göçmen A, Cengilier R, Özçelik U, Kiper N,
Şenuyar R. Childhood tuberculosis: a report of
2205 cases. Turk J Pediatr 1997; 39: 149-158.
17.Bilir M, Sipahi S, Yanardağ H, Çağatay T, Mert
A, Demirci S, Karayel T. Akciğer gafisinde izole
sağ paratrakeal lenfadenomegali izlenimi veren
bir sarkoidoz olgusu. Klinik Gelişim 1999; 12:
844-847.
18.Dhand S, Fisher M,Fewell JW. Intrathoracic
tuberculous lymphadenopathy in adults. JAMA
1979; 241:505-507.
19. Im JG, Song KS, Kang HS, Park JH, Yeon KM,
Han MC, Kim CW. Mediastinal tuberculous
lymphadenitis: CT manifestations. Radiology
1987; 164: 115-119.
20.Woodring JH, Vandiviere HM, Fried AM, Dillon
ML, Williams TD, Melvin IG. Update: the
radiographic features of pulmonary
tuberculosis. AJR 1986; 146: 497-506.
21.Winterbauer RH, Belic N, Moores KD. A clinical
interpretation of bilateral hilar adenopathy.
Ann Intern Med 1973; 78: 65-71.
22.Bilir M, Sipahi S, Çağatay T, Yanardağ H, Mert
A, Demirci S, Karayel T. Yüz sarkoidoz olgusu:
klinik, tanı ve prognoz. Solunum 1999; 1: 22-29.
23.Loddenkemper R, Kloppenborg A, Schoenfeld N,
Grosser H, Costabel U. Clinical findings in 715
patients with newly detected pulmonary
sarcoidosis-results of a cooperative study in
former West Germany and Switzerland.
Sarcoidosis vasculitis and diffuse lung diseases
1998; 15: 178-182.
24.Jewell DP. Ulcerative colitis. In: Sleisenger MH,
Fordtran JS, eds. Gastrointestinal disease. 5th
ed. Philadelphia: WB Saunders Company, 1993:
1305-1330.
25.Yazici H, Yurdakul S, Hamuryudan V. Behçet’s
syndrome. In: Klippel JH, Dieppe PA, eds.
Rheumatology. 2nd ed. London: Mosby, 1998: 7-
26.1/ 26.6.
26. Yurdakul S, Günaydõn İ, Tüzün Y, Tankurt N,
Pazarlı H, Özyazgan Y, Yazıcı H. The
prevalence of Behçet’s syndrome in a rural area
in northern Turkey. J Rheumatol 1988; 15: 820-
822.
27.Scully C. The oral cavity. In: Champion RH,
Burton JL, Burns DA, Breathnach SM, eds.
Textbook of Dermatology. 6th ed. USA:
Blackwell Science Ltd, 1998: 3047-3123.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com